اطلاعات سايت:
كاربران:
بسم الله الرحمن الرحیم
رئیس ستاد اقامه نماز كشور با بیان اینكه متأسفانه آنطور كه باید به قرآن نپرداختیم و بیشتر خودمان را سرگرم صوت و لحن قرآن كردیم، گفت: برخی به اسم دین میگویند دین از سیاست جداست حال آنكه این افراد به قرآن بیتوجهی میكنند چون 500 آیه سیاسی در قرآن داریم كه اثبات میكند دین از سیاست جدا نیست.
به گزارش اطلاع رسانی شبکه قرآن ومعارف سیما حجتالاسلام محسن قرائتی، رئیس ستاد اقامه نماز كشور شب گذشته، 9 تیرماه در جمع روحانیون و طلاب قزوین كه در مسجدالنبی(ص) برگزار شد، بیان كرد: من نامهای برای علما در خصوص قرآن نوشتم و شكر خدا این نامه اثر گذاشت و موجب شد تا در میان روحانیون راجع به ظلمی كه به قرآن شده صحبت كنم چرا كه حق قرآن ادا نشده است.
وی ادامه داد: از مدرسان حوزه میخواهم مقداری خطوطی را كه بر ما حاكم شد و نگذاشت قرآن حاكم شود را اصلاح كنند چرا كه باید كارها از آغازش بر محور قرآن و منبرها قرآنی باشد تا همه سخنان برخاسته از قرآن و حدیث شود و بسا باید دو سوم مطالب مبلغان باید از قرآن و آموزههای آن باشد.
رئیس ستاد اقامه نماز كشور اضافه كرد: قرآن نازل شده برای همه است اما هر شخصی با سوادتر است استفاده بیشتری از قرآن میبرد و در این میان همانطور كه هر چیزی فصلی دارد فصل قرآن نیز رمضان است؛ از این رو اهمیت ماه مبارك رمضان به روزه نیست بلكه به قرآن و نزول آن است.
وی تصریح كرد: خداوند سبحان در قرآن كریم میفرماید: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِیَ أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ» یعنی خداوند تبارك و تعالی عظمت ماه مبارك رمضان را به قرآن میداند نه به روزه و از سوی دیگر وقتی سر مبارك امام حسین(ع) بالای نیزه رفت، قرآن میخواندند یعنی این سر میگوید كه از تن جدا میشوم ولی از قرآن جدا نمیشوم.
حجتالاسلام قرائتی عنوان كرد: متأسفانه در برخی از منبرها كمترین استفاده از قرآن میشود از این رو باید در ماه مبارك رمضان نهضتی برای قرآن راه بیندازیم و همانطور كه قرآن خودش میفرماید این كتاب آسمانی را جدی بگیریم.
وی توضیح داد: اگر به سخنان علمای بزرگ و برجسته در سالهای پایانی عمرشان نگاهی بیندازیم میبینیم كه همه آنها نیز اقرار میكنند كه آنطور كه باید به قرآن نپرداختهایم.
رئیس ستاد اقامه نماز كشور اضافه كرد: متأسفانه آنطور كه باید به قرآن نپرداختیم و بیشتر خودمان را سرگرم صوت و لحن قرآن كردیم حال آنكه اگر فتنهها زیاد شد باید به قرآن رجوع كنیم و در سختیها از قرآن یاری بجوییم؛ برخی به اسم دین میگویند دین از سیاست جداست حال آنكه این افراد به قرآن بیتوجهی میكنند چون 500 آیه سیاسی داریم كه اثبات میكند دین از سیاست جدا نیست.
وی اعلام كرد: دغدغه دیگر در حوزه قرآن این است كه فارغ التحصیلانی از دانشگاه داریم كه بسیاری از آنها نمیتوانند حتی یك صفحه قرآن بخوانند و این امر یا ناشی از جهالت و یا ناشی از غفلت است، همچنین كسی كه دكترای علوم قرآنی دارد نمیتواند خوب قرآن را بخواند و یا بیان كند و وقتی به او میگوییم كه چرا نمیتوانی، میگوید من حول محور قرآن یاد گرفتهام.
حجتالاسلام قرائتی خاطرنشان كرد: توصیه من این است كه هر چه میخواهید بگویید با قرآن باشد ولی پرداختن و تحقیق كردن راجع به مسائل دیگر همچون تاریخ قرآن، كتابت قرآن، قاریان قرآن و امثالهم فایدهای ندارد، از این رو یك اصل را فراموش نكنید و آن هم اینكه آنچه میآموزید باید علمی واجب یا مستحب باشد و یا مشكلی را برای جامعه و یا فرد حل كند.
وی تأكید كرد: متأسفانه امروز در حوزه و دانشگاه درسهایی میخوانیم كه نه واجب است و نه مستحب و نه مشكل فرد یا جامعه را حل میكند، حتی در رساله مراجع مطالبی هست كه لزومی ندارد مانند شك بین دو و پنج كه حتی هیچ جنی نیز چنین شكی نمیكند.رئیس ستاد اقامه نماز كشور افزود: اگر در جمعی بپرسیم كه علی اصغر چند ماهه است همه میدانند ولی اگر بپرسیم نهجالبلاغه چند خطبه دارد، معلوم نیست چه تعدادی بدانند حال با چنین وضعیتی آیا ما میتوانیم در مقابل امیرالمومنین(ع) پاسخگو باشیم و نیز در برابر دروس مكاسب و فقه چند كلاس قرآن و نهجالبلاغه برپا كردیم.
وی اظهار كرد: برخی قرآن نمیخوانند و برخی نیز به خیال عدم فهم قرآن از تدبر در قرآن میترسند حال آنكه خداوند سبحان خود ما را به تدبر در قرآن فراخوانده است و اگر چه ما نمیتوانیم به اندازه اهل بیت(ع) از قرآن بفهیمم ولی بدانیم كه همانطور كه غواص از دریا بیش از سایر افراد دستاورد كسب میكند هركس نیز در قرآن تدبر كند و عمیقتر بنگرد، دستاورد بیشتری به دست خواهد آورد.
حجتالاسلام قرائتی ادامه داد: متأسفانه برخی میگویند كسی كه فقه و اصول نخواند قرآن را نمیفهمد كه این حرف درستی نیست، مگر سلمان و ابوذر قرآن را نفهمیدند، اگر كسی میخواهد چنین سخنی بگوید باید اظهار كند كه هركس فقه و اصول را بخواند دركش از قرآن بیشتر میشود.
وی تصریح كرد: آخرت این قرآن است كه شكایت میكند كه چرا مرا رها كردند و ما باید آن روز پاسخ دهیم كه چرا كاری كردیم كه پیامبر اكرم(ص) او كه رحمة للعالمین است دلگیر و مكدّر شده و نزد خدا شكایت میكند كه قرآن مرا كنار زدند.رئیس ستاد اقامه نماز كشور بیان كرد: اگر ما به دنبال هر سایتی و هر حرفی رفتیم به خاطر این است كه دستمان از قرآن خالی است؛ مقام معظم رهبری وقتی از سبك زندگی میگویند همه میگویند كه این سبك زندگی چیست و این سوالها نشان میدهد كه ما سواد نداریم و دستمان از قرآن خالی است و الا اگر كسی با قرآن مأنوس باشد میبیند كه دیگران حرف نو ندارند.
وی اعلام كرد: نتیجه این حرفهایی كه زدیم این است كه باید توبه كنیم و به سمت قرآن و درس نهجالبلاغه برویم و قرآن در جامعه رسم شود یعنی قرآن و نهجالبلاغه باید جزء متن زندگی شوند در حالی كه مهجور هستند.
حجتالاسلام قرائتی عنوان كرد: پیامبر اكرم(ص) میدانست كه حق امیرالمومنین علی(ع) غصب میشود؛ در حق حضرت زهرا(س) چه میشود و با حضرت امام حسن(ع) و امام حسین(ع) مردم چه میكنند ولی از مظلومیت آنها سخنی نگفت و شكایت نكرد بلكه از مهجوریت قرآن شكایت كرده است.
وی ادامه داد: اگر ما با قرآن مرتبط باشیم بسیاری از مطالب را بهتر درك میكنیم؛ چنانكه امام(ره) فرمودند حفظ نظام از نماز واجب است و این كلام مبتنی بر همان آیه سوره جمعه است كه میگوید آنها كه نماز را رها كردند ـ و رها كردن آنها را از رهبری میداند ـ یعنی رها كردن رهبر از نماز بدتر است.
رئیس ستاد اقامه نماز كشور تصریح كرد: ما نماز میخوانیم و در پایان نماز میگوییم «السلام علیك یا عباد الله الصالحین»، ولی معنایش را نمیدانیم حال آنكه صالحین یاران حضرت پیامبر(ص) هستند و عمل صالح تمام كارهایی است كه ما انجام میدهیم و آمریكا را عصبی میكند.
وی اضافه كرد: من مخالف درسهای فعلی حوزه نیستم حتی اگر كسی از من بپرسد او را برای طلبه شدن تشویق میكنم ولی حوزهای كه قرآن و نهجالبلاغه به اندازه مكاسب و رساله ارزش نداشته باشد چه فایدهای دارد.
حجتالاسلام قرائتی اظهار كرد: برخی قرآن نمیخوانند، برخی قرآن خوانده ولی غلط دارند برخی هم كه میخوانند نیز تدبر نمیكنند و این شرایط یعنی ما همچون بیماری هستیم كه به جای مصرف دارو، داروها را به نمایش گذاشته است.
این مسئول توضیح داد: متأسفانه گاهی در كشور كارهای بیفایدهای انجام میشود به عنوان نمونه از كسی كه روی دانه برنج آیةالكرسی نوشته، تجلیل میكنند و یا اینكه یك نفر قرآنی را روی 40 تن ورق نوشته است؛ این كارها چه فایدهای دارد آیا باید حتما خانهای بسازیم كه یا 40 ستون و یا هیچ ستونی نداشته باشد.
رئیس ستاد اقامه نماز كشور عنوان كرد: برخی از روحانیون زمان صحبت كردن داد میكشند كه باید از آنها پرسید كه مگر مردم چه گناهی كردهاند؛ توصیه من به روحانیون این است كه كم حرف بزنید و بیش از 20 دقیقه حرف نزنید چرا كه مردم در 20 دقیقه اول به صحبتها دل میدهند و در 20 دقیقه دوم خسته میشوند و در 20 دقیقه آخر گوش و دل نمیدهند.
وی افزود: روحانیون بین نماز سخنرانی نكنند، این كار گروگانگیری است. وقتی خداوند سبحان به بندهاش اجازه داده كه بین نماز تغییر نیت داده و نماز را تمام كند چرا ما آزادی را از بنده خدا میگیریم. اگر میبینید كه بعد از نماز مردم كمی میماند اشكالی ندارد شما نیز كم صحبت كنید.
حجتالاسلام قرائتی در پایان گفت: متأسفانه در كشور پایان نامههای قرآنی نوشته میشود ولی استفاده نمیكنند و بعد ما به دنبال علوم غیر ضروری همچون حلال یا حرام بودن گوشت خرگوش هستیم و یا اینكه به دنبال تبر حضرت ابراهیم(ع) میگردیم.
منبع : http://anti666.ir
لينكستان
موضوعات
کلام الله
کلام وحی ( 1008 ) دانستنی های قرآن ( 1305 ) روایات شخصی ( 467 ) حدیث ( 1264 ) دعاها ( 160 ) دانلودکده کتب شیعی ( 12 ) صوت الشیعه ( 3 ) نهرم افزارها ( 3 ) اعیاد و مناسبت ها ماه رمضان ( 148 ) ماه شعبان ( 29 ) ماه رجب ( 34 ) ویژه نامه ها ( 46 ) احکام روز ( 15 ) مهدویت ( 13 ) شهدا وجهاد ( 7 ) رهبری ( 2 ) دلنوشت ( 19 ) محرمیم ( 10 ) محجبه ام ( 5 ) سخن بزرگان ( 21 )ساعت
ایسنای سایت
ذکرایام هفته
اعضا
كاربر مهمان خوش آمديد!
شمارنده
الهی فقط خودت
سایت خاتون
چرا قرآن مهجور است؟
مهجوریت قرآن
قرآن، کلام حق، اعجاز حضرت محمد مصطفی صلیاللهعلیهوآله و سرمایه معنوی مسلمانان است و همانگونه که امام خمینی؛ فرمود: «اگر قرآن نبود، باب معرفة اللّه بسته بود الی الابد.»
آری! قرآن، بهترین وسیله شناخت خداوند است. قرآن، سخن آرامش بخش الهی در گستره هستی است. قرآن، منبع تمام دانشهای بشری است. کتابی است که انسان را از خاک به افلاک میرساند و روح آدمی را به عالم قدس و ملکوت میبرد؛ ولی ما از این ودیعه الهی، به شایستگی استفاده نمیکنیم.
شیخ عبدالکریم حائری یزدی؛، موسسه حوزه علمیه قم، میفرمود:
رسول خدا صلیاللهعلیهوآله برای ما دو چیز را به ودیعه گذاشت: قرآن و اهلبیت اما اهل تسنن، قرآن را گرفتند و اهل بیت را رها کردند و ما نیز اهلبیت را گرفتیم و قرآن را رها کردیم.
آری، قرآن در میان ما مهجور گشته است، چنان که در قرآن کریم نیز از زبان رسول اکرم صلیاللهعلیهوآله میخوانیم:
یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا(فرقان/30)
پروردگارا! قوم من قرآن را کنار گذاشتند و از آن دوری جستند.
روزها، ماهها و سالها میگذرد و عدهای حتی آیهای از قرآن را قرائت نمیکنند و کاربرد قرآن برای آنها منحصر است در زینت بخشی سفره عقد، بدرقه مسافر، ورود به خانه جدید، بوسیدن و استخاره کردن، سوگند خوردن و به سر گرفتن قرآن در شبهای احیاء.
از سوی دیگر، بعضی افراد مقید به قرائت قرآن هستند و از این نظر، با قرآن در ارتباطند، ولی هیچگاه در صدد درک مفاهیم آیات قرآن برنمیآیند. اینان که هدف اصلیشان کسب ثواب است، پیوسته الفاظ قرآن را به زبان میآورند، بدون آنکه معنای آنچه را میخوانند بفهمند. عدهای نیز قر ان را میخوانند و در فهم معانی آن میکوشند، ولی در عمل به آیات قرآن، سست و بیتوفیقند و در این میان، تنها اندکی از انسانها هستند که مفاهیم و معانی قرآن را درک و همواره آن را تلاوت میکنند و با عمل به آیههای آن، سرنوشت سعادت باری را برای دنیا و آخرت خود رقم میزنند.
پیام متن:
1. قرآن کریم با همه عظمتی که دارد، میان پیروانش مهجور است.
2. هدف اصلی نزول قرآن، سعادت انسانهاست که این امر، تنها در سایه عمل به آیات آن به دست میآید.
عوامل مهجوریت قرآن
1. پیروی از هوای نفس
در برخی از آیات قرآن کریم، پیروی از هوای نفس، در تعارض با هدایت در راه خدا معرفی میشود، از جمله این آیه که خداوند خود میفرماید:
وَلا تَتَّبِعِ الهَوی فَیُضِلَّکَ عَنْ سَبیلِ اللّهِ(صاد/26)
و از هوای نفس پیروی نکن که تو را از راه خدا گمراه میکند.
قرآن، کتابی است که خداوند متعال آن را برای هدایت انسان به راه مستقیم نازل فرموده است. بدیهی است که بهره بردن از این هدایت الهی، در گرو تلاش خود فرد برای ایجاد شرایطی لازم است. یکی از این شرایط، پیروی نکردن از هواهای نفسانی است. بنابراین، کسی که پیروی از خواستههای نفسانی را مقصود خود قرار میدهد، ارتباط مؤثری با قرآن پیدا نخواهد کرد.
پیام متن:
آن گاه که نفس پیروی میشود، قرآن مهجور میماند.
2. جاذبههای مادی و دنیوی
جاذبههای مادی، همواره سرگرم کننده و مانعی بر سر راه سعادت و تعالی است. بدین ترتیب، شیرینی ذکر و یاد خدا از نظر پنهان میماند و آدمی از امور معنوی روی گردان میشود و جاذبههای مادی، عاملی جدی برای مهجوریت قرآن به شمار میآیند. خداوند متعال در کلام وحی خویش، بارها با هشدار به انسان، میفرماید: نَلا تَغُرَّنَّکم الحیوةُ الدُّنیا؛ پس زندگی دنیا شما را فریب ندهد».
البته بسیاری مجذوب جلوههای دلفریب، ولی ناپایدار دنیا و ظواهر مادی آن میشوند و کتاب و سخن خدا را از یادها میبرند. همان گونه که در قرآن کریم نیز بدان اشاره میشود که:
نَبَذَ فَریقٌ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ کِتابَ اللّهِ وَراءَ ظُهُورِهِمْ... (بقره/101)
گروهی از کسانی که به آنها کتاب (آسمانی) داده شد، کتاب خدا را پشتشان افکندند.
پیام متن:
کسی که مسحور جاذبههای مادی است، نمیتواند با قرآن ارتباط درستی برقرار سازد.
3. شیطان
خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید:
فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللّهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجیمِ(نحل/98)
هنگامی که قرآن میخوانی پس، از شیطان رانده شده به خداوند پناه ببر.
از این آیه درمییابیم که شیطان، همواره درصدد است انسان را از تلاوت آیههای قرآن باز دارد. خداوند نیز به بندگانش هشدار میدهد که در این هنگام، به خدا پناه ببرید. البته منظور این آیه، این نیست که تنها به گفتن استعاذه بسنده کنیم، بلکه باید این ذکر را تبدیل به فکر و فکر را تبدیل به یک حالت درونی کنیم و به هنگام خواندن هر آیه، به خدا پناه ببریم، از اینکه وسوسه های شیطان، حجابی میان ما و کلام حیاتبخش او شود.
پیام متن:
تا زمانی که شیطان از کنار انسان نگریخته است، قرآن همچنان مهجور است.
4. ناشناخته ماندن جایگاه قرآن در زندگی
از عواملی که مردم را به قرآن بیرغبت میسازد، این است که ارزش و جایگاه قرآن نزد آنان ناشناخته است و از آثار شگرف آن بیخبرند.
آنها قرآن را تنها در حد کتابی آسمانی و مقدس میشناسند و در نتیجه، از محتوای متعالی آن ناآگاه و بیبهرهاند.
از این رو، مبلغان موظفند در زمینه معرفی جایگاه قرآن و بازگویی اهمیت و آثار آن در زندگی، بیشتر بکوشند. در این میان، رسانههای جمعی به ویژه صدا و سیما نقش و رسالت بسیار موثری در اینباره برعهده دارند. از دیگر نهادهای آگاه سازی افراد جامعه، مدارس و والدین هستند که با راهنمایی دقیق فرزندان خود، میتوانند آنها را با قرآن آشنا و مأنوس سازند.
پیام متن:
شناخت جایگاه قرآن گامی مهم در راه بهرهبرداری از مضامین آسمانی آن است.
5. نقش قرآن در نظام آموزشی
بیتردید آموزش و پرورش، نقش اساسی در ایجاد شناختها، باورها و گرایشها در افراد دارد. چه بسا اشخاصی با تعلیم علوم در محیط آموزشی، نگرشی بر خلاف محیط خانوادگی خود مییابند که این امر، گویای تأثیر فراوان مواد درسی و معلمان بر دانشآموزان است.
اگر در نظام آموزشی ما، از دبستان گرفته تا حوزه و دانشگاه، به آموزش قرآن پیش از بعضی دروس مانند ریاضی، زبان انگلیسی و فقه و اصول بها داه میشد، مهجوریت نمیماند و در اجتماع، حضور و نفوذ چشمگیری مییافت.
پیام متن:
نظام آموزشی کشور با بها دادن لازم به قرآن، به منظور حاکمیت احکام قرآنی در میان جامعه، گامی موثر برمیدارد.
6. کمبود ترجمه و تفسیرهای روان و همهفهم
بیشتر ترجمههای قرآن به گونهای است که مخاطب به فهم روشنی از معانی آیات نمیرسد و تنها دستهای از کلمات در ذهن او نقش میبندد، در حالیکه ارتباطی میان آنها نمیتواند برقرار کند. در زمینه تفسیر قرآن نیز بیشتر کتابهای تفسیر قرآن، در سطح بالایی از فهم قرآنی نگاشته شده و تنها اهل علم و خبر میتوانند از آن بهره گیرند و عموم افراد از استفاده آنها بینصیبند. بنابراین، فراگیر ساختن قرآن، اهتمام به ترجمه روشن و سلیس کلام وحی و نیز ارائه تفسیرهایی که در عین استواری و استحکام آن، عموم مردم از فهم و درک آن ناتوان باشند، لازم است.
پیام متن:
ترجمه درست و روان قرآن و تفسیر همه فهم آن، در معرفی جایگاه حقیقی قرآن، نقش تأثیرگذار و ارزندهای دارد.
7. کمتوجهی به مسابقات و برگزیدگان قرآنی
مقام معظم رهبری؛ در رهنمودی فرمود:
«اگر بخواهیم قرآن در خانهها، بین بچهها، بین بزرگها، بین زن و مردها رواج پیدا کند، بایستی قهرمانان قرآنی را احترام کنید».
بدین منظور، مسئولان مملکتی وظیفه دارند در زمینه گسترش و بالا بردن سطح کیفی مسابقات قرآنی، خالصانه بکوشند و ترویج مسائل کمال آفرین قرآن همت گمارند. برای مثال، از برترینهای قرآنی به شایستگی قدردانی کنند. در این میان، صدا و سیما در زمینه اعلام برگزاری این‌گونه مسابقات و معرفی قهرمانان و چهرههای قرآنی و میان و اهل تلاش و موفقیت آنان، نقشی بسزا دارد.
پیام متن:
بزرگداشت قهرمانان قرآنی، احترام به قرآن و افزایش رغبت مردم به قرآن را سبب میشود.
منبع:
زهرا مولائیفر، طوبی، شماره 21، ص22
- نظرات (0)
سپر هوایی
«لَهُ مُعَقِّباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ أَمْرِ اللَّه؛
براى (انسان) نگهبانانى گماشته شده است كه به فرمان خدا، او را پیش رو و پشت سر (از هلاك و نابودى) حفظ مىكنند» (رعد/11)
پاسدارانى كه از ما مراقبت مىكنند
انسان مثل موجودات دیگر، محتاج و نیازمند آفریده شده؛ از روز اول كه به صورت سلولى در رحم مادر قرار مىگیرد نیازمندى، سراسر وجود او را در برگرفته كرده و همیشه با او همراه است.
اگر بشر از نظر تعقل و فكر، قوى و نیرومند است و با کمک دانش و بینش، زمین و دریا و فضا را تسخیر نموده است، از نظر شرایط زندگى و لوازم حیات در محدودیت شدیدى قرار دارد؛ مثلا اگر چند لحظه اكسیژن هوا، وارد ششهاى او نگردد، خفه مىشود. اگر فشار هوا كم و زیاد گردد، زندگى او در خطر مىافتد، اگر درجه حرارت هوا از حد معینى بالا یا پایین رود، نابود مىشود و انسان مقتدر، از حركت و جنبش باز مىماند.این حقیقت را قرآن در آیاتى یاد آور شده و مىفرماید:
«یَاأَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِىُّ الْحَمِیدُ؛
اى مردم! شما نیازمندان درگاه خدا هستید، و خدا بىنیاز و شایسته ستایش است» (فاطر/15)
اگر بخواهیم واقعیت نیازمندى انسان را با مثالی بیان كنیم باید بگوییم: انسان با همه قدرت خود، مانند لامپ نیرومند پر نوری است كه چشمها را خیره مىسازد. این نور خیره كننده هر چه باشد، از خود او نیست و هر لحظه از مركز مولد برق، به آن قوه و نیرو مىرسد و اگر یك لحظه جریان برق قطع گردد، فوراً خاموش شده و خودنمایى آن تمام خواهد شد.
خلاصه بشر براى ادامه زندگى خود در آغوش طبیعت باید از عوامل بىشمارى كمك گیرد و اگر این كمكها و امدادها به او نرسد؛ چراغ زندگى او به خاموشى گراییده از حركت و جنب و جوش مىافتد.
از طرف دیگر، در اطراف وجود انسان عوامل نابود كننده، فراوان است كه درهر لحظه، هستى و زندگى او را تهدید مىكنند:
گاهى در شبانه روز هزاران تن سنگهاى آسمانى كره خاك را سنگباران مىكنند، حیات و زندگى بشر را به فنا و نابودى تهدید مىنمایند و دست آفرینش براى حفظ انسان، یك سپر هوایى (جوّ زمین) بر دور كره خاك كشیده تا سپرى در برابر این صخرهها باشد و این سنگها با اصابت به این زره هوایى، آتش بگیرند و از بین بروند.
عوامل انحراف فكرى از چپ و راست انسان را احاطه كرده، ایمان و اخلاق و فضایل او را تهدید مىكنند و در برابر همه این عوامل، حامیانى مانند مربیان صالح و پیامبران و پیشوایان وسایر عوامل و موجبات هدایت وجود دارد كه او را از هر نوع انحراف باز مىدارند.
خداوند براى حفاظت بدن و روح انسان پاسدارانى آفریده است كه بقا و هستى او را در برابر حوادث بیمه كنند و این عوامل همان است كه در این آیه به عنوان «معقبات» از آن یاد شده و مىفرماید:
«لَهُ مُعَقِباتٌ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ و مِنْ خَلْفِهِ یَحْفَظُونَهُ مِنْ اَمْرِ اللَّهِ؛
براى انسان حامیان و مراقبانى هستند كه وجود او را از هر نظر حراست مىكنند»
قسمتى از این «معقبات» (حامیان) همانهایی هستند كه بیان شده و براى ما ملموس و قابل مشاهده هستند و از طریق حس از حمایت آنها از تن و روان خود آگاهیم؛ ولى قسمت دیگر از این حامیان یك سلسله عوامل نامریى دیگرى است كه قرآن از آنها در آیاتی دیگر به لفظ «حافظین» تعبیر مىآورد و مىفرماید:
«وَ إِنَّ عَلَیْكُمْ لَحَافِظِینَ ؛
براى شما نگهبانانى (فرشتگان) گماردهایم» (انفطار/10)
- نظرات (0)
تكرار در قرآن براى چیست؟
قرآن مجید در مدت بیست و سه سال بر حسب موقعیتها و حوادث و پیشامدهاى مختلف نازل شده است. قرآن یك كتاب خشك قانونى و یا یك كتاب كلاسیك نیست كه قوانین و مسائل علمى را به طور دستهبندى شده بیان نماید. قرآن كتاب ارشاد و تبلیغ و هدایت است و هدف آن این است كه حقایق زندگى انسانى و دستورات لازم براى رسیدن به كمال انسانى را بیان كند و از راه نفوذ در روحها و افكار مردم و موضع قوانین اجتماعى صحیح، جامعهاى به وجود آورد كه كمال مادّى و معنوى را دارا باشد. براى تأمین چنین هدفى، قرآن مجید درباره تمام موضوعات مورد لزوم سخن گفته است. قرآن تدریجاً و در حوادث مختلف و براى پاسخگویى به نیازهاى گوناگون در طول 23 سال نازل شده است. امّا در مورد تكرار:
در سوره الرحمن نعمتهاى بزرگى بیان مىشود كه در زندگى جهان دیگر براى انسان فراهم شده است، خداوند در خلال شمردن این نعمتها كه به منظور تحریك عواطف بشر است، آیه «فَبِاَىَّ آلاَءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ» را تكرار مىكند و از این راه در خلال شمردن این نعمتها حسّ حق شناسى انسان را بیدار مىكند و او را به خضوع در برابر حقیقت وامىدارد و وجدان و عواطفش را تحریك مىكند.
در قرآن به دو نوع تكرار بر مىخوریم:
1- تكرار پارهاى از تاریخها.
2- تكرار پارهاى از آیاتى كه بیان كننده «واقعیّت خاصّى» است.
در مورد داستانهاى تاریخى باید توجه كنید كه هدف اساسى قرآن از ذكر تاریخ گذشتگان، توجه دادن مردم به قوانین مسلم زندگى است كه بر زندگى انسانهاى پیشین حكومت داشته است.
قرآن مىخواهد مردم را با این قوانین آشنا كند و آنها را توجه دهد كه علل ترقّى و پیشرفت و یا انحطاط جوامع و ملل گذشته چه بوده است؟ خوددارى آنها از قبول دعوت پیامبران چه نتایج خطرناكى به بار آورده و رواج ظلم و ستم با آنها چه كرده و كدام عامل بود كه آنها را به انقراض و سقوط كشانید و بالاخره نقاط ضعف و قوّتشان چه بوده است؟
قرآن در داستانها مردم را به این قوانین و حقایق متوجه ساخته و همچنین عاقبت نافرمانى افراد گردنكش و جبّار را نشان داده است.
خدا
وقتى براى بیدار ساختن روح و فكر یك جمعیت سخن مىگوید گاهى بر روى
موضوعاتى كه جنبه روانى و عاطفى خاصى دارد تكیه مىكند و آن را تكرار
مىنماید.
همین حقیقت ایجاب نموده كه قرآن سرگذشت جوامع گذشته را زیر و رو كند و جنبههاى مختلف آن را نشان دهد. بنابراین، اگر قرآن در موارد مختلفى مثلا از «بنىاسرائیل» و یا «آفرینش آدم» سخن مىگوید، در هر مورد به فراز خاصّى از این موضوع اشاره مىكند و مىخواهد در هر مورد، مردم را به نكته خاصّى توجه دهد كه در مورد دیگر به آنان توجه نداده است.
این حقیقتى است كه با دقت در داستانهاى قرآن به دست مىآید.
در موارد دیگرى كه پارهاى از آیات قرآن تكرار شده، مثلا تكرار آیه شریفه «فَبِاَىَّ آلاَءِ رَبَّكُمَا تُكَذِّبَانِ» در «سوره الرّحمن» باید توجه داشت این تكرارى براى نتیجهگیرى از تأثیر خاصّ روانى در روحیه خوانندگان و شنوندگان قرآن است. خدا وقتى براى بیدار ساختن روح و فكر یك جمعیت سخن مىگوید گاهى بر روى موضوعاتى كه جنبه روانى و عاطفى خاصى دارد تكیه مىكند و آن را تكرار مىنماید. مثلا در همین سوره «الرّحمن» خداوند در مقام شمردن نعمتهاى مهمى است كه در آفرینش انسان و تشكیل جامعه و تمدّن انسانى و ادامه آن، نقش اساسى دارد؛ و همچنین در این سوره نعمتهاى بزرگى بیان مىشود كه در زندگى جهان دیگر براى انسان فراهم شده است، خداوند در خلال شمردن این نعمتها كه به منظور تحریك عواطف بشر است، آیه «فَبِاَىَّ آلاَءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ» را تكرار مىكند و از این راه در خلال شمردن این نعمتها حسّ حق شناسى انسان را بیدار مىكند و او را به خضوع در برابر حقیقت وامىدارد و وجدان و عواطفش را تحریك مىكند. بنابراین، این نوع تكرار هم در جاى خود از نظر ارشاد و هدایت لازم است و مخلّ به فصاحت و بلاغت قرآن نیست، بلكه از محسّنات كلام نیز به شمار مىرود؛ زیرا موجب تأكید و تأثیر بیشتر مىگردد.
قرآن
مىخواهد مردم را با این قوانین آشنا كند و آنها را توجه دهد كه علل ترقّى
و پیشرفت و یا انحطاط جوامع و ملل گذشته چه بوده است؟ خوددارى آنها از
قبول دعوت پیامبران چه نتایج خطرناكى به بار آورده و رواج ظلم و ستم با
آنها چه كرده و كدام عامل بود كه آنها را به انقراض و سقوط كشانید و
بالاخره نقاط ضعف و قوّتشان چه بوده است؟
این قبیل تكرار در ادبیّات فارسى و عربى فراوان است و شواهد بسیارى از قصاید عرب در دست است كه مشتمل بر تكرار یك «بیت» و یا یك «مصراع» و یا یك «جمله» مىباشد.
از جمله در قصیدهاى كه «عدَّىّ بن ربیعه» دایى «إمْرء القِیس» در مرثیه برادرش «كُلیبْ» سروده است، جمله «عَلى أنْ لَیْسَ عِدْلا مِنْ كَلیبْ» بیست مرتبه تكرار شده است. در اشعار ادباى بزرگ فارسى زبان نیز نمونههاى زیادى دارد.
"آیة الله مکارم شیرازی"
- نظرات (0)
چرك جان آدمی چیست؟
غفلت، از نظر دین، رجس و چرك است. هر محبتی كه موجب غفلت از حق تعالی شود، موجب پلیدی و گمراهی است؛ چنانكه امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) میفرماید: "الغفلةُ ضَلالُ النفوس..."؛(1) غفلت، گمراهی جان است. از مناجات شعبانیه نیز استفاده میشود كه غفلت، چرك جان آدمی است؛ آن‌جا كه امامان معصوم (علیهم‌السلام) در این مناجات، به خدا عرض می‌كردند: خدایا! از تو شاكریم كه دل‌هایمان را از چرك غفلت پاك كردی: "فشَكرْتُكَ بِادخالِی فی كَرَمِكَ ولِتَطهیرِ قَلبی مِن أوساخِ الغَفلةِ عَنْك".(2)
این‌گونه تعبیرها از امامان معصوم (علیهم‌السلام)، تعبیرات كنایی نیست. بعضی می‌پندارند كه تعبیر از فضیلت به "طهارت"، و از رذیلت اخلاقی به "وَسْخ"، كنایه و مجاز است، ولی این پنداری باطل است؛ زیرا انسان، گذشته از ظاهرش، باطنی هم دارد و باطن‌ها در قیامت ظهور میكند.
در قیامت، برخی نورانی، سفیدرو و روسفید، و برخی نیز سیه‌رو و روسیاه و چركینند و "غِسلین" (چركابه) كه طعام تبه‌كاران است، از غفلت‌ها نشأت می‌گیرد:
"فَلیْسَ لهُ الیوم هـهُنا حَمِیم * ولا طعام إلّا من غِسْلِین * لا یأكُلُه إلّا الخاطِئون(3)
از این رو امروز هم در اینجا یار مهربانى ندارد، و نه طعامى، جز از چرك و خون! غذایى كه جز خطاكاران آن را نمىخورند!
هر آفتی كه از بیرونْ دامن‌گیر انسان میشود، منشأش غفلت درون اوست و اگر در درون انسان، قلعه‌ی اعتقاد و التفات وجود داشته باشد، آسیبی به او نمی‌سد؛ چون: "هر آن غافل زیَد غافل خورد تیر".
در روایات آمده است: هیچ پرنده‌ای در حال ذكر تیر نمی‌خورد و هر تیری به پرنده یا حیوان دیگر در میدان شكار اصابت كند، در حال غفلت اوست؛ چنانكه امام صادق (علیه‌السلام) میفرماید: "ما مِن طَیْرٍ یصاد فِی برٍّ ولا بَحْرٍ ولا یصادُ شیء من الوحوش إلّا بِتَضییعِه التَّسبیح".(4)
در روایت دیگری رسیده است: صاعقه به ذاكر خداوند اصابت نمیكند: "إنّ الصاعقةَ لا تصیبُ ذاكراً للهِ عزّوجلَّ".(5) منشأ هر غفلتی، توجّه به دنیا و حطام دنیوی است. دلی كه نگهبان داشته باشد و از حریم آن، غیر خدا را دور نگه دارد، از غفلت مصون، و از آلودگی بری است.
پی نوشت:
(1) شرح غررالحكم، ج 1، ص 369.
(2) مفاتیح الجنان.
(3)سوره‌ی حاقه، آیات 35 ـ 37.
(4) بحار، ج 61، ص 24.
(5) بحار، ج 90، ص 156.
منبع:
جوادی آملی، عبد الله، دنیاشناسى و دنیاگرایى در نهج البلاغه، صص98-
- نظرات (0)
جدا نبودن دین از سیاست
- نظرات (0)