سایت خاتون

گیاهان در قرآن

 

گیاهان در قرآن (زنجبیل)    گیاهان در قرآن( انار)    گیاهان در قرآن (زیتون)    گیاهان در قرآن( انجیر)    گیاهان در قرآن (سدر)    گیاهان در قرآن ( انگور)    گیاهان در قرآن (سیر)    گیاهان در قرآن (پیاز)    گیاهان در قرآن (عدس)    گیاهان در قرآن ( ترنجبین )    گیاهان در قرآن( نخل)    گیاهان در قرآن (خیار)

- نظرات (0)

10عامل بهشتی شدن

---

برای آنان كه تقوا پیشه كنند نزد خدا باغ های بهشتی است كه زیر درختان آن نهرها جاری است و در آن جاوید همراه همسران پاكیزه و آراسته خواهند بود و از همه خوش تر خشنودی خداوند است كه شامل حال آنان شده است و خداوند به حال بندگان بیناست...

---

برای هر هدف و مقصودی در این دنیا مقدمات و پیش نیازهایی لازم است و وقتی کسی هدفش را میگذارد که به بهشت برود بایذ مقدماتی را رعایت کند که تعدای از آن ها را که در قرآن کریم آمده است برای شما عزیزان بر می شمریم :

1- ایمان و عمل صالح:

«وَ بَشِّر الَّذِین امَنوا وعَمِلوا الصّالِحات أَنَّ لَهُم جَنات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار» بقره/25[به آنان كه ایمان آورده و كردار شایسته دارند مژده بده كه همانا برایشان باغ هایی است كه زیر آنها نهرها جاری است] «وَالَّذِین امَنوا وعَمِلوا الصّالِحات أوُلئِك أَصحاب الجَنه هُم فیها خالِدون» بقره/82. چنین كسانی اهل بهشتند و در آن جاودانه خواهند بود.

2- تقوا:

«لِلَّذین اتَّقوا عِندَ رَبِّهم جَنات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدین فیها و أَزواج مُطهَّره و رِضوان مِن الله والله بَصیر بِالعِباد» آل عمران/15. [برای آنان كه تقوا پیشه كنند نزد خدا باغ های بهشتی است كه زیر درختان آن نهرها جاری است و در آن جاوید همراه همسران پاكیزه و آراسته خواهند بود و از همه خوش تر خشنودی خداوند است كه شامل حال آنان شده است و خداوند به حال بندگان بیناست.]

3- پیروی از خدا و رسول(صلی الله علیه و آله):

«وَمَنْ یُطِعِ الله و رَسوُله یُدخِله جَنّات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدین فیها و ذلِك الفَوز العَظیم و مَن یَعص الله ورَسوُله و یَتَعدَّ حُدودَه یُدْخِله ناراً خالِدا فیها ولَهُ عَذاب مُهین» نساء/133 ـ 14 [هر كس پیرو فرمان خدا و رسول خدا باشد وی را در بهشت هایی درآورد كه زیر درختانش نهرها جاری و آنجا جایگاه همیشگی فرمانبرداران خواهد بود. این است سعادت و پیروزی بزرگ و بدیهی است هر كس نافرمانی خدا و رسول كند و از حدود احكام خداوند تجاوز كند او را به آتشی درافكند كه همیشه در آن معذب است، و برای او عذاب خوار كننده و ذلت دهنده خواهد بود.]

4- راستی و راست گفتاری:

خدای سبحان در این باره می فرماید: «هذا یَوم یَنْفع الصّادِقین صِدْقُهم لَهُم جَنات تَجری مِن تَحتِها الأَنهار خالِدین فیها رَضی الله عَنهُم و رَضوا عَنه ذلِك الفَوز العَظیم» مائده/119. [این روزی است كه راست گویان را راستی سود می بخشد. برای آنان بهشت هایی است كه از زیر درختانش نهرها جاری است و در آن به نعمت ابدی متنعمند. خداوند از آنان خشنود و آنان هم از خداوند خرسندند. این است پیروزی و سعادت بزرگ.]

5- احسان و نیكوكاری:

1 - «إِنَّ الَّذِین امَنوا و عَمِلو الصالحات إِنا لانُضیع أَجر مَن أَحسَن عَمَلا أوُلئِك لَهُم جَنّات عَدن تَجری مِن تَحتِهم الأَنهار یُحلَّوْن فیها مِن أَساوِر مِن ذَهب و یَلبَسوُن ثیابا خُضرا مِن سُنْدُس و إِسْتَبرق مُتَّكئین فیها عَلیُ الأرائِك نِعْم الثَّواب وحَسُنَتْ مُرْتَفقا» كهف/30 ـ 31. [آنان كه به خدا ایمان آوردند و كارهای شایسته انجام دادند ما اجر نیكوكاران را ضایع نخواهیم ساخت، بلكه پاداش ویژه و بزرگ آنان بهشت عدن است كه نهرها زیر درختان آنان جاری است، در حالی كه در آن بهشت برین با زیورهای زرین بیارایند، لباس های سبز حریر و دیبا پوشند و بر تخت تكیه زنند. آن بهشت، نیكو پاداش وخوش آرامگاهی است.]

6- شكیبایی در راه خدا:

قرآن مجید گروهی را به عنوان دارندگان خردناب: «أوُلوا الأَلباب» معرفی كرده كه از جمله آنان بردباران و شكیبایان راه خدایند. برخی از آیاتی كه موارد پایمردی و شكیبایی آنان را بیان می كند چنین است: «وَالَّذِین صَبَروا ابْتِغاء وَجه رَبِّهم وأَقامُوا الصَّلوة وأنْفَقوا مِمّا رَزَقناهُم سِرا وعَلانِیه ویَدْرَۆن بِالحَسنه السَّیِئَه أوُلئِك لَهُم عُقبی الدّار جَنّات عَدنِ یَدخُلوُنها و مَن صَلَحَ مِن ابائِهم وأَزواجهم و ذُریاتهم و المَلئِكةِ یَدْخُلون عَلیهِم مِن كُلِ باب سَلام عَلیكم بِما صَبَرتُم فَنِعْمَ عُقبی الدّار» رعد/22 ـ 24. [دارندگان خرد ناب در طلب رضای خدا راه شكیبایی پیش می گیرند، نماز بر پا می دارند، از آنچه نصیبشان كردیم به تهی دستان در پنهان و آشكار انفاق می كنند و در عوض بدی های مردم نیكی می كنند به طوری كه با نیكی، بدی را برطرف می كنند. اینان هستند كه عاقبت جایگاه نیكو یافتند، كه آن جایگاه، بهشت های عدن است كه در آن خود آنها و همه پدران، زنان و فرزندان شایسته خویش داخل می شوند، در حالی كه فرشتگان بر آنان از هر در وارد می گردند و می گویند: سلام و تحیت بر شما كه صبر پیشه كردید تا عاقبت، منزلگاهی نیكو یافتید.]

7- اقامه و حفظ نماز:

قرآن برپادارندگان نماز را از زمره بهشتیان بر شمرده است؛ چنان كه در آیه قبل: «وأقاموا الصَّلوة» بدان اشاره فرمود، و همچنین در آیه دیگر می فرماید: «وَالَّذِین هُم عَلی صَلوتِهم یُحافِظون أوُلئِك فی جَنات مُكرَمون» معارج/34 ـ 35. [آنان كه نماز خود را پاس می دارند در باغ های بهشت با عزت و احترام در نعمت هستند.]

8- انفاق در راه خدا:

«اَلَّذِین یُنفِقون فِی السَّراء والضَّراء والكاظِمینَ الغَیظ والعافینَ عَنِ النّاس والله‌ یُحب المُحسِنین أوُلئِك جَزاۆهُم مَغفره مِنْ رَبِّهم و جَنات تَجری مِن تَحتِهَا الأَنهار خالِدین فیها وَنِعْمَ أَجر العامِلین» آل عمران/134 ـ 136. [پرهیزكاران و نیكوكاران كسانی هستند كه در حال وسعت و تنگدستی مال خود را به تهی دستان انفاق می كنند، خشم و غضب فرو می نشانند و از بدی مردم در می گذرند. چنین مردم با تقوا و نیكوكاری را خداوند دوست می دارد؛ زیرا او دوست دار نیكوكاران است... پاداش كردار آنان آمرزش پروردگار و بهشتی است كه از زیر درختان انبوه آن نهرها جاری است و ایشان در بهشت جاوید جاودانه خواهند بود، كه چه نیكوست پاداش نیكوكاران.]

9- نیایش:

ایمان به خدا و نیایش به درگاه او، به ویژه در شب ها، آن گاه كه همه درها بسته می شود و تنها در رحمت خدا بر بندگان و نیایش گران گشوده خواهد بود: «تَتَجافی جُنوبَهم عَن المَضاجِعِ یَدعوُن رَبَّهم خَوفاً وطَمَعاً ومِمّا رَزَقناهُم یُنفِقون فَلاتَعلم نَفس ما أُخفی لَهُم قَرَة أَعْیُن جَزاء بِما كانوا یَعمَلون» سجده/16 ـ 17. [پهلوهاشان از خواب گاه ها جدا می گردد و پروردگارشان را از روی بیم و طمع می خوانند (نیایش می كنند) و از آنچه روزیشان داده ایم انفاق می كنند. هیچ كس نمی داند چه چیز از آن چه روشنی بخش دیدگان است به پاداش آنچه انجام می دادند برای آنان پنهان شده است.

10- تولی و تبری:

دوستی با دوستان خدا و دشمنی با دشمنان او از دیگر اسباب بهشت است. خدای سبحان یك رنگی و یك چهرگی را ثنا گفته و نفاق و دورنگی را به شدت ناخوش داشته است. از این رو می فرماید: «لا تَجِد قَوما یُۆْمِنون بِالله وَالیَوم الاخِر یُوادُّون مَن حادَّ الله و رَسوُله ولَو كانُوا اباءَهم أَوْ أَبنائَهم أَو إِخَوانهم أَو عَشیرَتهم أوُلئِك كَتَبَ فی قُلوبِهِم الإیمان وأَیدهم بِروح مِنه و یُدْخِلهم جَنات تَجری مِن تَحتها الأنهار خالِدین فیها رَضِیَ الله‌ عَنهُم و رَضَوا عَنه أوُلئِك حِزبَ الله أَلّا إِن حَزب الله هُم المُفلِحون» مجادله/22. [قومی را نیابی كه به خدا و روز بازپسین ایمان داشته باشند و كسانی را كه با خدا و رسولش مخالفت كرده اند، هر چند پدرانشان یا پسرانشان یا برادرانشان یا عشیره آنان باشند دوست بدارند. در دل اینهاست كه خداوند ایمان را نوشته و آنان را با روحی از جانب خود تأیید كرده است و آنان را به بهشت هایی كه از زیر درختانش جویبارهایی روان است در می آورد. همیشه در آن جا ماندگارند. خدا از ایشان خشنود و آنان از او خشنودند. اینان حزب خدایند. آری حزب خداست كه رستگارانند.]

دشمن اهل بیت(علیه السلام) حتّی اگر عامل به تمام احكام خدا هم باشد، در حكم كافر است و ابداً روی بهشت را نخواهد دید. امّا آنكه بغض اهل بیت(علیه السلام) را ندارد، اگر چه شیعه نباشد، به مقداری كه عقائدش درست است و اهل دیانت بوده اجر خواهد داشت.

- نظرات (0)

مهدی در آیات قرآن

آیات بسیاری درباره امام زمان (عج) در قرآن وجود دارد. و بعضی تا 250 آیه از آیات قرآن را مرتبط به امام زمان (عج) دانسته اند.[1]
ما در این جا تنها به چند آیه به نقل از کتاب مهدی موعود، نوشته علامه مجلسی اشاره می کنیم.[2]

سوره هود آیه 8
وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى‏ أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ لَیَقُولُنَّ ما یَحْبِسُهُ أَلا یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَ حاقَ بِهِمْ ما كانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ؛ اگر عذاب را تا مدت معینى (ظهور امام زمان) بتأخیر بیاندازیم خواهند گفت چه چیز آن را باز داشت (و مانع ظهور امام زمان چیست؟) بدانید روزى كه عذاب مى‏آید از آنها برداشته نمیشود، بلكه بر آنان فرود آمده و آنچه را استهزاء بآن میكردند خواهند دید.
از امیر المؤمنین روایت شده كه در تأویل این آیه شریفه فرمود: أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ اصحاب قائم آل محمد است كه سیصد و سیزده نفر می‌باشند.
امام صادق (ع) فرموده اند: این عذاب قیام امام زمان و امت معدوده یاران او میباشند. كه برابر با سپاه اسلام در جنگ بدر هستند (یعنى 313 تن میباشند).

سوره ابراهیم آیه 5
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى‏ بِآیاتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَكَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَكِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ إِنَّ فی‏ ذلِكَ لَآیاتٍ لِكُلِّ صَبَّارٍ شَكُورٍ موسى را همراه آیات خود فرستادیم تا قوم خود را از ورطه ظلمانى كفر درآورده بوادى نورانى ایمان رهبرى كند، و آنها را بروزهاى خداوندى متذكر گرداند كه در آن آیاتى است براى هر صبركننده شكرگزارى.
در خصال صدوق از امام باقر روایت نموده كه فرمود «ایام اللَّه» سه روز است: روز قیام قائم آل محمد، روز رجعت و روز قیامت.

سوره انبیاء آیه 105
وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ؛ در زبور (حضرت داود پیغمبر) بعد از كتب آسمانى سابق نوشتیم كه: زمین را بندگان صالح ما بارث میبرند.
و اینان قائم آل محمد و یاران او میباشند.

سوره حج آیه 33
أُذِنَ لِلَّذِینَ یُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا وَ إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ نَصْرِهِمْ لَقَدِیرٌ؛ بآنان كه ستم دیده‏اند اگر پیكار كنند، اجازه جنگ داده شده و خداوند قدرت بر یارى آنها دارد.
ابن ابى عمیر از عبد اللَّه بن مسكان از امام جعفر صادق علیه السّلام روایت كرده كه فرمود: او قائم آل محمد است كه براى خون- خواهى حسین علیه السّلام قیام میكند.

سوره صف آیه 8
یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ؛ مى‌‏خواهند نور خدا را به دهانهایشان خاموش كنند ولى خدا كامل‏ كننده نور خویش است، اگر چه كافران را ناخوش آید.
از حضرت موسى بن جعفر علیه السّلام معنى آیه یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ را پرسید، حضرت فرمود: مقصود دوستى امیر المؤمنین علیه السّلام است وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ یعنى خداوند امامت را بآخر میرساند بدلیل آیه شریفه: الذین فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا كه مقصود از نور همان امام است. محمد بن فضیل میگوید: عرض كردم: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دِینِ الْحَقِّ» یعنى چه؟ فرمود: یعنى خداوند به پیغمبرش دستور داد كه لزوم دوستى جانشین خود «امیر المؤمنین» را به مردم اعلام كند، و دوستى وصى پیغمبر «دین حق» است.
عرض كردم «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ» چیست؟ فرمود: یعنى خداوند بهنگام ظهور قائم ما دین حق را بر همه ادیان باطله پیروز می‌گرداند. چنان كه خود فرموده: «وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ» یعنى خداوند نور خود را با ولایت قائم آل محمد تمام میكند «وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ» یعنى هر چند دشمنان على این را نخواهند. عرض كردم: اینكه میفرمائى تنزیل و ظاهر معنى قرآن است! فرمود: آرى آنچه كه گفتم تنزیل و ظاهر معنى قرآن است.

سوره ملک آیه 30
قُلْ أَ رَأَیْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ یَأْتِیكُمْ بِماءٍ؛ مَعِینٍ اى پیغمبر! بمردم بگو: بمن بگوئید: اگر آبى كه در دسترس دارید در زمین فرو رود كیست كه آب روان براى شما بیاورد؟.
از حضرت امام رضا علیه السّلام روایت است كه فرمود: «مائكم» یعنى (ابوابكم) كه ائمه هستند و ائمه ابواب (ودرهاى رحمت الهى) میباشند «فَمَنْ یَأْتِیكُمْ بِماءٍ مَعِینٍ» یعنى كیست كه علم امام را براى شما بیاورد؟ (و آن درها را بروى شما بگشاید)؟

سوره صف آیه 9 و سوره توبه آیه 33
هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ وَ دِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ؛ خدا فرستاده خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا بر همه دینها غالب شود. هر چند مشركین نخواهند.
راوی می گوید: از امام هشتم از آیه هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى‏ ... سؤال كردم. فرمود هنوز موقع تأویل این آیه نرسیده است گفتم: قربانت گردم! كى موقع آن فرا میرسد؟ فرمود؟ ان شاء اللَّه هنگامى كه قائم قیام كند و چون قیام كند هر جا كافر و مشركى باشد، ظهور او را ناخوش دارد تا جایى كه اگر كافرى در دل سنگى پنهان شود سنگ صدا میزند اى مؤمن! كافرى یا مشركى در من پنهان شده او را بكش. خداوند او را بیرون مى‏آورد و یاران قائم او را بقتل می‌رسانند.
و هم در آن كتاب از ابن عباس روایت نموده كه وى در باره آیه لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ گفت: این در زمانى است كه تمام یهودیان و نصارى و پیروان هر كیشى بدین حنیف اسلام بگروند و گرگ و میش و گاو و شیر و انسان و مار از جان خود ایمن باشند، موقعى كه دیگر موش انبانى را پاره نمیكند وقتى كه حكم جزیه گرفتن از اهل كتاب ساقط مى‏شود و هر جا صلیبى است شكسته میگردد و خوگها معدوم مى‌‏شود و این بهنگام قیام قائم آل محمد خواهد بود.

سوره نور آیه 55
وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دِینَهُمُ الَّذِی ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً یَعْبُدُونَنِی لا یُشْرِكُونَ بِی شَیْئاً؛ خداوند بكسانى- كه از شما ایمان آورده و عمل صالح پیشه ساخته‏اند وعده داده كه آنها را در زمین نماینده خود گرداند چنان كه همانند آنها را سابقا خلیفه كرد. و ثابت میدارد دین‏ آنها را كه براى آنان برگزید، ترس آنها را تبدیل بأمن كنیم و اینان هیچ گاه بمن شرك نیاورند.
در غیبت شیخ روایت میكند كه این آیه نیز در باره مهدى موعود و یاران او نازل شده.

سوره قصص آیه 5
وَ نُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِینَ؛ و ما بر آن هستیم كه بر مستضعفان روى زمین نعمت دهیم و آنان را پیشوایان سازیم و وارثان گردانیم.
در غیبت شیخ از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت میكند كه در تفسیر این آیه فرمود: اینان كه در زمین ضعیف گشته‏اند آل پیغمبرند كه خداوند مهدى آنها را برانگیزد تا آنان را عزیز و دشمنانشان را ذلیل گرداند.

[1]. جلد پنجم از كتاب معجم احادیث امام مهدی.
[2]. مهدی موعود، علامه مجلسی، باب پنجم کتاب.
- نظرات (0)

انجام یه غسل بجای چندغسل

سوال: اگر شخصی چند غسل واجب به ذمّه داشته باشد؛ آیا انجام یک غسل به نیّت یکی از آن ها، کفایت از بقیه غسل ها می کند؟

امام خمینی (ره):

می تواند به نیّت همه آن ها یک غسل به جا آورد ولی اگر در میان آن ها غسل جنابت باشد و فقط همان (جنابت) را نیّت نماید کفایت از سایر غسل ها می کند.

(تحریرالوسیله، 1408هـ ق، ج1، ص 44، م 22

العروة الوثقی، ج1، ص 220 و 221 م 15)

آیت الله اراکی (ره):

می تواند به نیّت همه آن ها یک غسل به جا آورد ولی اگر نیّت یکی از آن ها را بکند در غیر غسل جنابت، بنابر اقوی کفایت از سایر غسل ها نمی کند.

(العروة الوثقی، ج1، ص 221، م 15، پاورقی1

زبدة البیان، 1373، ص44، م 7)

آیت الله بهجت (ره):

کفایت می کند.

(وسیلة النجاة 1423 هـ ق، ج1، ص 65، با استفاده از م 221 (22)

استفتائات، ج1، ص 213 و 214، با استفاده ا زس 753 و 754)

آیت الله تبریزی (ره):

کفایت می کند.

(منهاج الصالحین، 1426هـ ق، ج 1، ص 58، م 211

توضیح المسائل، 1383 ، ص 62، م 395)

آیت الله  خامنه ای (دام ظلّه):

اگر به نیّت همه آن ها یک غسل به جا آورد کفایت می کند و اگر در بین آن ها غسل جنابت باشد و به نیّت آن غسل کند، از بقیه غسل ها هم کفایت می کند اگر چه احتیاط این است که همه آن ها را نیّت نماید.

(اجویة الاستفتائات، 1384 ص 38، س 187

آیت الله خوئی (ره):

کفایت می کند.

(منهاج الصالحین، 1410هـ ق، ج1، ص 54 م 211 و ص 38، م 141

العروة الوثقی، ج1، ص 209، م 15)

آیت الله سیستانی (دام ظلّه):

بسمه تعالی. ج- کفایت می کند.

(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)

آیت الله شبیری زنجانی (دام ظلّه):

کفایت می کند.

(توضیح المسائل، 1384، ج1، ص 93، م 395

المسائل الشرعیه 1428 هـ ق، ص 88، م 395)

آیت الله صافی گلپایگانی (دام ظلّه):

می تواند به نیّت همه آن ها یک غسل به جا آورد ولی اگر در بین آن ها غسل جنابت باشد، به قصد آن غسل کند، غسل های دیگر ساقط می شود و اگر در بین آن ها غسل جنابت نباشد، در کفایت آن از غسل های دیگر مشکل است. (یعنی: مقلّد در این مسأله می تواند به فتوای مجتهد دیگر با رعایت الاعلم فالاعلم رجوع کند.)

(توضیح المسائل، 1385، ص 79، م 395

هدایة العباد، 1416 هـ ق، ج1 ص 36، م 212)

آیت الله فاضل لنکرانی (ره):

کفایت می کند.

(العروة الوثقی مع تعلیقات، 1422 هـ ق، ج1، ص 200، م 15)

آیت الله گلپایگانی (ره):

می تواند به نیّت همه آن ها یک غسل به جا آورد ولی اگر در بین آن ها غسل جنابت باشد، به قصد آن غسل کند، غسل های دیگر ساقط می شود و اگر در بین آن ها غسل جنابت نباشد، در کفایت آن از غسل های دیگر مشکل است. (یعنی: مقلّد در این مساله می تواند به فتوای مجتهد دیگر با رعایت الاعلم فالاعلم رجوع کند.)

(توضیح المسائل، 1414 هـ ق، ص 66 م 395

هدایة العباد، 1413هـ ق، ج1، ص 44، م 212)

آیت الله مکارم شیرازی (دام ظلّه):

آری کفایت می کند.

(استفتائات موجود در واحد پاسخ به سوالات)

آیت الله نوری همدانی (دام ظلّه):

اگر در بین آن ها غسل جنابت باشد و به قصد آن غسل کند غسل های دیگر ساقط می شود اما اگر غیر جنابت را نیّت کند کفایت از سایر غسل ها نمی کند.

(توضیح المسائل، 1386، ص 66، م 390

التعلیقات علی کتاب العروة الوثقی، ص 63)

آیت الله وحید خراسانی (دام ظلّه):

کفایت می کند.

(توضیح المسائل، 1383، ص 260، م 395

منهاج الصالحین، 1386، ج2، ص 63 م 211)

 

- نظرات (0)

اللهم عجل لوليك الفرج...

- نظرات (0)