سایت خاتون

زیارت امیرالمومنین

دعایی برای رفع غم و اندوه

در كتاب «بلد الأمین» از حضرت رسول اکرم صلى اللّه علیه و آله روایت كرده:

هر كه هر روز ده بار این دعا را بخواند، حق تعالى‏ چهار هزار گناه كبیره او را بیامرزد

و وى را از سكرات مرگ و فشار قبر، و صد هزار هراس قیامت نجات دهد،

و از شرّ شیطان و سپاهیان او محفوظ گردد و قرضش ادا شود و اندوه و غمش برطرف گردد، دعا این است:

اَعْدَدْتُ لِكُلِّ هَوْلٍ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَ لِكُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ ماشاءَ اللَّهُ

وَ لِكُلِّ نِعْمَةٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لِكُلِّ رَخآءٍ اَلشُّكْرُ لِلَّهِ

وَ لِكُلِّ اُعْجُوبَةٍ سُبْحانَ الِلَّهِ

وَ لِكُلِّ ذَنْبٍ اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ

وَ لِكُلِّ مُصیبَةٍ اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَیْهِ راجِعُونَ

وَ لِكُلِّ ضیقٍ حَسْبِىَ اللَّهُ

وَ لِكُلِّ قَضآءٍ وَ قَدَرٍ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ

وَ لِكُلِّ عَدُوٍّ اِعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ

وَ لِكُلِّ طاعَةٍ وَ مَعْصِیَةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.

چهار کلید طلایی برای موفقیت

مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ‌ای در دیدار پر شور هزاران نفر از مردم آذربایجان با اشاره به آیه 60 سوره انفال به این مطلب اشاره داشتند که این آیه شریف تنها ناظر به تقویت قوه نظامی نیست، بلکه به این مطلب نیز اشاره دارد که هرچه می توانید، درون خودتان را قوی کنید. معنای این استحکامِ ساختِ داخلیِ کشور که بنده مکرّر می گویم، این است، از لحاظ علمی خودتان را قوی کنید، از لحاظ فنّاوری خودتان را قوی کنید، از لحاظ تولید داخلی قوی کنید، از لحاظ نفوذ در بازارهای خارجی خودتان را قوی کنید، از لحاظ کشف ظرفیّت های فراوانی که در این کشور هست و هنوز استفاده نشده است، خودتان را قوی کنید و این ظرفیّت ها را به کار بگیرید.[1] در این نوشتار سعی داریم جنبه های مختلف آیه «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّة» را مورد واکاوی قرار دهیم. 

کلید اول: تقویت نیروی تقوا و بصیرت

همان طور که از بیان شیوا و روشن گرانه رهبری به دست می آید، آیه 60 سوره مبارکه انفال دارای جوانب مختلف و فراوانی است، به همین جهت نباید توجه به یک جنبه افراد را از جنبه های دیگر این آیه غافل سازد.

یکی از برداشت هایی که می شود از آیه داشت، این است که، افراد تا می توانند خود را به قوه تقوا و بصیرت مجهز کنند، اهمیت این شاخص زمانی روشن می شود که بدانیم حتی اگر صاحب قدرت نظامی برتر منطقه باشیم، ولی اگر از نیرو و توان تقوا و بصیرت، بهره ای نداشته باشیم به قلّه های پیشرفت و شکوفایی دست نخواهیم یافت، چه بسیار کشورهای قدرتمندی که با داشتن قدرت و توانایی نظامی به خاطر فقدان عناصری همچون بی تقوایی و بی بصیرتی با شکست سنگین مواجه شده اند.

نمونه بارز آن را می توان در سال های نه چندان دور رژیم ستم شاهی مشاهده کرد، رژیم شاهنشاهی با وجود داشتن ارتشی قدرتمند، نتوانست با آوردن تانک و ادوات نظامی در برابر اقتدار ملت ایستادگی کند؛ چرا که سران آن نظام فاقد تقوا و بصیرت کافی بودند. در نظام اسلامی نیز کسانی که مسئولیت های مختلف اجرایی و قانونگذاری را در کشور برعهده دارند، بدون داشتن تقوای الهی نمی توانند به اهداف الهی نظام، دست یابند و از طرفی بی بصیرتی شان می تواند کشور را تسلیم ابرقدرت های دنیا کند. در اهمیت و تأثیر تقوا ورزی و پیدا کردن راه رشد و سعادت خدای متعال می فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ آمِنُوا بِرَسُولِهِ یُؤْتِكُمْ كِفْلَیْنِ مِنْ رَحْمَتِهِ وَ یَجْعَلْ لَكُمْ نُوراً تَمْشُون؛[حدید،آیه28] اى كسانى كه ایمان آورده‏اید! تقواى الهى پیشه كنید و به رسولش ایمان بیاورید تا دو سهم از رحمتش به شما ببخشد و براى شما نورى قرار دهد كه با آن (در میان مردم و در مسیر زندگى خود) راه بروید.» 

کلید دوم: تقویت نیرو و توان علمی کشور

در دنیای مدرن و رو به پیشرفت امروزی، دور ماندن از توان و قدرت علمی و فناوری روز دنیا، نوعی شکست و ضعف در برابر کشورهای استعماری است. بر اساس روایات اسلامی کسانی که دارای توان و قدرت علمی هستند، سلطنت و قدرت می یابند، و کسانی که از آن بهره ای ندارند مورد هجمه و حمله ابرقدرت ها قرار خواهند داشت: «العِلمُ سُلطانٌ ، مَن وَجَدَهُ صالَ بِهِ، ومَن لَم یَجِدهُ صیلَ عَلَیهِ؛[2] امام علی(علیه‌ السلام) فرمودند: دانش، سلطنت و قدرت است، هر كه آن را بیابد با آن یورش برد و هر كه آن را از دست بدهد بر او یورش برند.»

خدای متعال نیز در قرآن کریم درجات عالی و رفیع را از آن اهل علم و دانش معرفی می فرماید: «یَرْفَعِ اللَّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ الَّذینَ أُوتُوا الْعِلْمَ دَرَجات؛[مجادله، آیه11] خداوند كسانى را كه ایمان آورده ‏اند و كسانى را كه علم به آنان داده شده درجات عظیمى مى‏بخشد.»

مقام معظم رهبری در یکی از رهنمودهای ارزشمند خود در خصوص اهمیت توان علمی می فرمایند: «کسی که این قدرت را پیدا کند، دست برتر را دارد و آن کسی که نتواند قدرت علمی را به دست بیاورد، زیر دست باقی می ماند و دیگران بر او دست برتر را خواهند داشت. علم و فناوری یک چنین خصوصیتی دارد. امروز حرکت کشور در جهت به دست آوردن دانش و فناوری در بسیاری از رشته ‌ها، بخصوص در رشته‌ های بسیار نو و برترِ کشور مشهود است.[3]

کلید سوم: تقویت نیرو و توان اقتصادی کشور

از جمله نیرو و لوازمی که نظام اسلامی می بایست خود را به آن مجهز نمایند، تقویت بنیه و توان اقتصادی است. اقتصاد بنیان زندگی را شکل می دهد و در ترقی و انحطاط جامعه نقش بسزایی دارد؛ به همین جهت تلاش در جهت تقویت و امنیت اقتصادی امری لازم و ضروری است.[4] چه بسا بتوان اهمیت توجه به این امور را به خوبی از آیات الهی بدست آورد؛ چرا که قرآن در نگرش جامع قرآنی افزون بر زندگی معنوی، به زندگی مادی نیز توجه و اهتمام خاص شده است: «وَ ابْتَغِ فیما آتاكَ اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصیبَكَ مِنَ الدُّنْیا؛[قصص، آیه77] و در آنچه خدا به تو داده، سراى آخرت را بطلب و بهره‏ات را از دنیا فراموش مكن.»

راهکارهای دست یابی به پیشرفت مادی در کلام رهبری

معظم له در سخنانی، پیشرفت کشور را در درجه‏ی اول، متوقف بر دو عنصر معرفی می کنند: یک عنصر، عنصر علم است؛ یک عنصر، عنصر تولید است. اگر علم نباشد، تولید هم صدمه می‏بیند؛ کشور با علم پیش می‏رود. اگر علم باشد، امّا بر اساس این علم و بر بنیاد دانش، تولید تحول و تکامل و افزایش پیدا نکند، باز کشور درجا می ‏زند. عیب کار ما در دوران حکومت طواغیت این بود که نه علم داشتیم، و چون علم نبود، نه تولید متکی بر پایه ‏ی علم و پیشرونده و رشد یابنده داشتیم.[5]

 

کلید چهارم: تقویت نیرو و توان فرهنگی کشور 

فرهنگ اسلامی از جمله اموری است که همواره مورد هجمه و فتنه معاندان بوده است. به جرأت می توان گفت در طول تاریخ نظام اسلامی دشمنان بیشترین هزینه و تلاش را در جهت اضمحلال فرهنگ اسلامی در جامعه به کار گرفته اند. به واقع اگر فرهنگ دینی و ارزش های اسلامی در جامعه رو به انحطاط رود همه دستاوردهای نظام اسلامی (نظامی، اقتصادی، علمی) دست خوش سستی و تباهی خواهد شد و زمینه تسلط و نفوذ نظامی، اقتصادی، و امنیتی دشمنان را بر این سرزمین هموار خواهد ساخت.

فرهنگ غربی و غیر اسلامی همواره سعی دارد با تبلیغات و نشان دادن هیمنه و شوکت خود بلاد اسلامی را مجذوب خود نماید، ولی این مسلمانان فهیم هستند که هیچ گاه فریب ظاهر سازی و قوت و زیبایی های پوشالی آنان را نمی خورد و پابند آرمان های ارزشی و دینی خود هستند، خدای متعال با عبارتی زیبا همگان را از تحرکات اجانب این چنین باخبر می سازد: «لا یَغُرَّنَّكَ تَقَلُّبُ الَّذینَ كَفَرُوا فِی الْبِلادِ، مَتاعٌ قَلیلٌ ثُمَّ مَأْواهُمْ جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهادُ ؛مبادا رفت و آمد [و جنب و جوش‏] كافران در شهرها تو را دستخوش فریب كند. [این‏] كالاى ناچیز [و برخوردارىِ اندكى‏] است سپس جایگاهشان دوزخ است، و چه بد قرارگاهى است.»

سخن آخر

برای قطع نفوذ و تسلط دشمن بر کیان اسلامی، در کنار تقویت قوه نظامی و تسلیحاتی، توجه به توانمند سازی نیروی داخلی از جهت فرهنگی، دینی و مذهبی، همچنین اقتصادی از اهمیت بالایی برخوردار است.

---

پی نوشت ها: 

[1]. دیدار مردم آذربایجان شرقی با رهبر انقلاب:  27/11/۱۳۹۵. 

[2]. شرح‏ نهج البلاغة، ابن ابی الحدید، ج ۲۰، ص ۳۱۹. 

[3]. بیانات رهبری در حرم مطهر رضوی در آغاز سال ۹۰. 

[4]. فرهنگ روابط اجتماعی، در آموزه های اسلامی، گروه پژوهشی، علو قرآن و حدیث، دانشگاه علوم اسلامی رضوی، ج1، ص 363. 

[5]. بیانات رهبری در دیدار کارگران نمونه سراسر کشور: 8/2/۱۳۸۹. 

- نظرات (0)

گره گشا

مقدمه

سپاس بی پایان خدای منان را که ما را در مکتبی قرار داد که سراسر لطف ورحمت است .

سپاس بی پایان خدای منان را که مارا با مکتب قرآن کریم آشنا کردقرآنی که براساس آیة 82 سورة اسرا شفا  ورحمت است چنانچه میفرماید :از قرآن‌آنچه شفا ورحمت است برای مؤمنان نازل می‌کنیم وستمگران را جز خسران وزیان نمی‌افزاید.

یا براساس آیة 57 سورة یونس: ای مردم : اندرزی ازسوی پروردگارتان برای شما آمده است ودرمان برای آنچه درسینه هاست وهدایت ورحمتی است برای مؤمنان .

از رسول خدا (ص): روایت است که فرمودند:  هرکه از قرآن شفا نطلبد خداوند شفایش ندهد.

این جزوه کوتاه برای رسیدن به اهداف زیر تدارک دیده شده

انشاءالله بتوانید به خوبی از آن در تمامی شئونات زندگی استفاده کنید وحلال قسمت مهم مشکلات دنیوی واخروی خودباشید.

تذکر : جهت قرائت صحیح آیات توجه داشته باشید درقرآن کریم شماره هر آیه جلوآن آیه نوشته شده

منابع: مصابیح الجنان (1)گزیده ای از کتاب دوهزارو یک ختم انتشارات ائمه (ع)

 تهیه وتنظیم احمد تقدیسی نیا

  قرآن شناخت بهاء الدین خرمشاهی- مفاتیح نوین- توضیح المسائل

              گرد آورنده: ( زهرا ممیز)

آداب دعا

1-  طهارت (با وضو ) .

 2- رو به قبله دعا کردن.

3- مدح وثنای الهی قبل از دعا ( خدا را حمد وثنا کنید پیش از خواستن حاجات)

4- در اول وآخر هر دعا صلوات فرستادن .

 5- اصرار در دعا ( امام صادق (ع) : فرمود بندة مؤمن در حاجت خود از خدا اصرار نمی‌کند مگر این که خداوند حاجت اورا برآورده می‌کند.

6 – روزه و دعا ( در روایات داریم که خداوند شکم خالی را دوست داشته ونور خود را در آن متجلی می‌سازد به همین لحاظ دعای روزه دار مورد قبول درگاه خداوند واقع می‌شود .

 7- قرائت قرآن قبل وبعد از دعا .

امام صادق(ع) : فرمودند کسی که 100آیه از هر جای قرآن بخواند وپس از آن 7 مرتبه (یا الله ) بگوید اگر به سنگ های سخت دعا کند آنها را می‌شکافد .

8- دعا بعد از نماز های واجب .

 9- دعا بعد از دادن صدقه . 10 – دعا بعد از بسم الله

11 – دعا با انگشتر عقیق وفیروزه  امام صادق (ع) به نقل از پیامبر (ص) : خداوند عزوجل فرمودند: من حیا می‌کنم از بنده ای که دستش را بلند کند (برای دعا) و در آن انگشتری نقره از فیروزه باشد . پس من آن دست را محروم بر نگردانم .

12 – پنهان دعا کردن : عبادت سّری وپنها‌نی در مستحبات ارزش بسیار دارد .

خواص سوره ها و آیات قرآنی

1. سورة حمد: امام صادق (ع) : هرصاحب دردی 70  مرتبه سوره حمد را بخواند از آن مرض شفا یابد.

 جهت استجابت دعا : 7 رور روزه بگیرد هرروز حمد را 111 بار بخواند و 111 بار صلوات بفرستد .

جهت تسکین درد : سوره حمد 70 بار خوانده شود.

2. سورة بقره :  ختم آیات 41تا 43 سوره بقره جهت رفع پریشانی : تا 4 روز بعد از نماز صبح هر روز 21 بار بی فاصله بخواند از هلاکت وفلاکت رها شود.

  امام صادق (ع) فرمود : کسی که هنگام مصیبت گفتن ( انا لله وانا اله راجعون ) به او الهام شود بهشت برای او واجب می شود.

 آیة الکرسی جهت برآورده شدن حاجات بسیار مجرب است تا 40 روز پشت سر هم با طهارت وتواضع رو به قبله به عدد کرسی 290 بار تا ( علی العظیم)  بخوانداثر عجیبی دارد.

جهت شفای بیماری چشم خواندن آیة الکرسی مجرب است.

آیة الکرسی جهت امان از گزندگان بعد از هر نماز واجبی خواندن آن بسیار نافع است .

امام صادق (ع) : جهت شفای درد مثانه آیة 107 سوره بقره 3 مرتبه قبل از خواب و یک مرتبه بعد از بیدار شدن خوانده شود.

آیة 102 سوره بقره جهت دفع سحروجادو نافع است .

آیة 125 سوره بقره جهت بیدار شدن از خواب در هر ساعتی که دوست داشتی مجرب است .

3. سورة آل عمران : پیامبر (ص) : هرکس سوره آل عمران را روز جمعه بخواند خداوندو فرشتگان بر او صلوات فرستند تا آفتاب فرو رود.

آیة 18سوره آل عمران همراه با خواندن سوره حمد و آیة 26 و 27 این سوره برآورده شدن حاجات نافع است

جهت باطل شدن سحر ساحران وجادوگران خواندن آیه 144 سوره آل عمران نافع است.

جهت زیاد شدن ایمان از آیة 190 تا 194 سوره آل عمران با نیت خالص بسیار نافع است

جهت آسان شدن زایمان ووضع حمل خواندن آیة 35 آل عمران با آیة 35 احقاف نافع است.

جهت تسکین درد کمر وپشت آیه 145 آل عمران را سه مرتبه همراه 3 مرتبه سوره قدر بخواند درد کمر تسکین می‌یابد

جهت رفع استرس واضطراب آیة 154 سوره آل عمران تا 40 روز روزی 40 مرتبه بعد از نماز صبح خوانده شود. وهمین آیة برای دفع دشمن تا 20 روز روزی 29 بار خوانده شود.

4. سورة نساء: امام صادق(ع): جهت موافقت و الفت زن وشوهر خواندن سورة نساء با نیت خالص وبا وضو بسیار نافع است .

آیه 58 سوره نساء برای پیدا کردن محل دفن چیزی که جای آنرا گم کرده اید نافع است.

5. سورة مائده: آیة 3 سوره مائده آیة اکمال است آخرین آیه ای که برای پیامبر نازل شد است

آیة 114 سوره مائده برای وسعت رزق وروزی بعد از نماز صبح سه بار با بسم الله الرحمن الرحیم خوانده شود وبرای ختم تا 40 روز روزی 50 مرتبه همراه با صد صلوات بخواند وروز اول دورکعت نمازحاجت بخواند انشاءالله روزی او وسعت پیدا می ‌کند.

6. سورة انعام : جهت رفع مشکلات امام باقر(ع)فرمودند : هرگاه علتی یا مشکلی برای کسی حاصل شود واز آن بترسد سوره انعام را بخواند که از آن امر مکروهی به او نرسد.

جهت محفوظ ماندن از امراض آیة اول سورة انعام را هر صبح وشام 7 بار با نیت خالص وتوجه به خدا بخواند وهر بار دست بر بدن خود بکشد از جمیع آفات وامراض ایمن گردد.

آیة 136سوره انعام جهت تسکین غضب وخشم واضطراب نافع است.

آیة 17 و 18 سوره انعام در وقت خواب 7 بار با نیت خالص خوانده شود جهت درمان غم واندوه نافع است

آیه 115 سوره انعام جهت آشتی دونفر 3 بار خوانده شود ودر صورت دو طرف فوت شوددوستی برقرار گردد.

7. سورة اعراف : جهت ایمنی از شیطان آیات 54-55-56 را وقت خواب بخواند بسیار نافع است.

همچنین برای کم شدن خواب وبر خواستن برای عبادت شبانه این آیات نافع است.همچنین جهت ترس از شیطان وجادوگران وساحران ومحافظت ودوری از شیطان بسیار نافع است.

آیة 142 سورة اعراف : در دهه اول ماه ذیحجه بین نماز مغرب وعشاء دورکعت نماز خوانده می‌شود که این آیه بعد از قرائت حمد وسوره در هر رکعت تلاوت می‌شودجهت همراهی با حجاج در مکه مکرمه .

 8. سورة انفال: پیامبر اکرم(ص): هرکه سورة انفال وتوبه را بخواند من شفیع او باشم وروز قیامت گواهی میدهم که او از نفاق پاک است وبه عدد هر منافق ومنافقه که در دنیا باشد 10 حسنه برای او نویسند و10 بدی را محو کنند و10 درجه بردارند وتا در دنیاباشد تمام عرش وحمل آن برایش صلوات فرستند.

9. سورة توبه: به خاطر برائت از مشرکین بدون بسم الله آغاز می‌شود.

جهت پیروزی بر دشمن سورة توبه 21 یا 41 مرتبه خوانده شود نافع است.

جهت روا شدن حاجت 11 مرتبه سورة توبه خوانده شود.

جهت حفظ گله از گرگ آیه 128 توبه بعد از نماز صبح 10مرتبه خوانده شود البته با نیت خالص گله محفوظ می‌ماند. وهمچنین بعضی از بزرگان فرموده اند این آیه را بعد از نماز صبح 10 بار با نیت خالص بخوانید وبر کف دست های خود بدمید وبه صورت خود وتمام اعضای بدن بمالید درآن روز به هیچ گرفتاری مبتلا نمی شوید.

جهت کفایت مهمات آیه 129 توبه هر روز 70 مرتبه خوانده شود.

10. سورة یونس: برای دفع دشمن 21 بار خوانده شود.

11. سورة هود : جهت رسیدن به مراد وحاجت سوره هود 13 مرتبه خوانده شود.

جهت حفظ ایمنی ومحافظت در سفر آیة 41 سوره هود با نیت خالص خوانده شود.

جهت حفظ از شردرندگان وگزندگان آیات 56و57 سورة هود خوانده شود.

12. سورة یوسف : جهت رفع درماندگی آیات 54تا56 سوره یوسف با نیت خالص خوانده شود.

جهت شفای جمیع امراض آیات 91و92و93 سورة یوسف با نیت خالص خوانده شود.

جهت خلاصی از زندان آیه 67 سوره یوسف تا یک هفته بعد از نماز ها 100 بار خوانده شود.

جهت دفع دشمن – ادای قرض- شفای بیمار وحصول مطالبات کلی وجزئی فاالله خیراً حافظاً وهوالرحم راحمین (آیة 69 سورة یوسف) در یک مجلس 3333 بار خوانده شود.

13. سورة رعد: جهت یادگیری علم ودانش وعلم کیمیا آیات 17و18 سورة رعد به مدت 40روز، روزی 70 مرتبه خوانده شود.

14. سورة ابراهیم: جهت رفع گرسنگی سورة ابراهیم 3 بار با نیت خالص خوانده شود.

15. سورة حجر: امام جعفرصادق (ع): هرکس با ایمان سورة حجر را دروقت خرید وفروش ومعاملات با نیت خالص وتوجه به خدا بخواند آن معامله برایش مبارک می‌گردد.

 جهت دفع دشمن آیه 95 سورة حجر 1000 بار با نیت خالص خوانده شود.

 جهت زیاد شدن رزق وروزی آیات 19و20 سورة حجر بانیت خالص خوانده شود.

16. سورة نحل: جهت آسان شدن زایمان آیة 78 سورة نحل وآیات 23و24 سورة مریم خوانده شود.

17. سورة اسراء (بنی اسرائیل): جهت برآورده شدن حاجات تا 7 روز روزی 7 بار سورة اسرا را بعد از دورکعت نماز حاجت روبه قبله در جای خلوتی بخوانید انشاالله حاجت روا شود.

جهت رفع خیالات باطل آیات 45و46 سورة اسرا خوانده شود.

جهت شفای بیمار آیة 82 سورة اسرا 7 مرتبه با نیت خالص خوانده شود.

18. سورة کهف: سوره ای بود که امام حسین(ع)آیه 9 آن را بالای نیزه تلاوت ‌کرد.

جهت رفع فتنه دجال سورة کهف 7 بار خوانده شود.

جهت بیدار شدن از خواب به عنوان زنگ ساعت قرآن آیة 110 کهف خوانده شود.

جهت حفظ از شر دشمن آیات 94 تا99 سوره کهف با نیت خالص خوانده شود.

جهت تسکین درد ساق پا آیه 27 سورة کهف خوانده شود.

جهت رفع گریه طفل آیات 12 و13 کهف خوانده شود.

19. سورة مریم: جهت فراخی روزی سوره مریم 7بار با نیت خالص خوانده شود.

20. سورة طه :جهت نرم شدن دلهای دیگران وغلبه بردشمن سورة طه خوانده شود.

جهت زیاد شدن رزق وروزی خوانده سوره طه اثر عجیبه ای دارد .

جهت درمان درد سینه ازآیة 25 تا 28 سورة طه به مقداری آب خوانده شود وبخورند بسیار نافع است.

جهت پیدا کردن راه آیات 77 تا 79 سورة طه باخلوص نیت خوانده شود

همچنین اگر راه را گم کرده باشید ودر سفر باشید این آیات را با توجه خالص بخوانید.

21. سورة انبیاء: پیامبر (ص): جهت آسانی حساب در قیامت سورة انبیاء را با خلوص نیت بخوانید.

جهت غلبه بر دشمن امام صادق(ع) : سورة انبیاء را 75 بار با نیت خالص بخوانید وبر دشمن ظفر یابید .

جهت فرزنددار شدن امام صادق (ع) : آیات 87و 88 و 89 سورة انبیاء را با نیت خالص بخوانید .

جهت فرزند دار شدن آیة 38 سورة آل عمران و آیة 89 سورة انبیاء را با هم بخوانید.

جهت ادای قرض : امام رضا(ع) : آیات 87 از لا اله الله تا آخر آیة 88 را بخوانید.

جهت رفع پریشانی : آیات 173 سورة آل عمران -  آیات 83 و 84 سورةانبیاء – آیات 87و 88 سورة انبیاء – آیات 44 و45 سورة غافر وآیة 129 سورة توبه را با نیت خالص بخوانید وبعد 70 بار استغفر الله ربی واتوب والیه وبعد 70 بار صلوات بفرستید انشاءالله در اسرع وقت پریشان خاطری وغم وغصه را از او بر طرف می‌کند.   

جهت استجابت دعا ذکر یونسیه ( لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین) بسیار مجرب است. بعد از نماز این ذکر را 110 بار بخوانید تا هر گز گرفتار نشوید.

جهت شفای بیمار این ذکر را 40 بار بخوانید.

جهت نجات از دست ظالمان ودشمنان ورفع هم وغم وگرفتاری وخلاصی از زندان این ذکر 730 بار خوانده شود.

22. سورة حج: جهت مشرف شدن به بیت الله الحرام هر سه روز یک بار این سوره را تلاوت کنید .

جهت ظهور غایب واطلاع از عاقبت امور شب پنج شنبه در یک مجلس آیة 70 سوره حج 201 بار خوانده شود.

جهت پیدا کردن فراری وگم شده آیه 70 سورة حج 101 بار با نیت خالص خوانده شود.

کلید های بهشت: 8 آیه از 58 تا 65 سورة حج برای قضای حوائج بسیار مجرب است قبل از خواندن آن 15 بار یا الله بگوئید.

23. سورة مؤمنون: جهت نجات از هر امر مهم سورة مؤمنون 140 بار باتوجه خاص به خداوند خوانده شود.

24. سورة نور:جهت حفظ از ارتکاب منافی عفت وبرای جلو‌گیری از انحرافات جوانان سورة نور با دقت خوانده شود.

امام صادق(ع) : جهت خلاصی از تهمت سوره نور 7 بار با توجه خالص خوانده شود.

جهت درمان چشم درد آیة 35 سوره نور (که آیة نور نامیده می‌شود)3 بار خوانده شود.

جهت شفای مریض آیة 35 نور را روی آئینه با نیت خالص بخوانید بعد از آن هر مریضی به آینه نگاه کند بیماری او زائل شود.

جهت دیدن خواب خوش وشادابی روح وروان در موقع خواب 66 بار آیه 35 سورة نور خوانده شود.

تفسیر آیة 35 سورة نور توسط امیرالمومنین علی(ع): حضرت علی (ع)  میفرمایند: الله نور السموات والارض مثل نوره کمشکوة ، مشکوة محمد(ص) است فیها مصباح ، مصباح من هستم فی زجاجه  ، زجاجه حسن وحسین (ع) می‌باشند کانها کوکب دری ، علی بن الحسین  امام سجاد (ع) است .یوقد من شجرة مبارکة ، محمد بن علی امام باقر(ع) است . زینونه ، امام صادق (ع) است  لاشرقیه، امام موسی کاظم(ع) است .لاغربیه، امام رضا (ع) است. یکادزتیتها یضیء امام محمد تقی امام جواد (ع) است. ولولمه تمسسه نار، امام هادی (ع) است نور علی نور ، امام حسن عسگری (ع) است. یهدی الله النور من یشاء تا آخرآیة امام قائم مهدی (ع) است.

25. سورة فرقان: جهت آسانی امر ازدواج آیة 74 سورة فرقان در روزهای 13و14و15 ماه را روزه بگیرد وهر شب وقت خواب این آیة را (آیه 74 سوره فرقان) را 21 بار بخواند خوشی وآسانی در کار حاصل شود.

26.سورة شعراء: جهت راست گوئی وایمان آیات 78 تا 84 سورة شعراء را با نیت خالص وقت نماز صبح بخواند.

جهت نجات از مشکلات سفر آیات 78 تا 89 را با نیت پاک بخواند.

جهت نجات از گرسنگی وتشنگی یا گم کردن راه در سفر یا خسته شدن در راه سفر وضو سازد ودورکعت نماز حاجت بگذارد وبعد از نماز این آیات (78 تا 89 سورة شعراء ) را 7بار یا 21 بار بخواند.

هر روز صبح بعد از نماز دست بر سینه بگذاردو70باریا فتاح بگویدبرای صفای قلب بسیار مجرب است.

27.سورة نمل: جهت حصول مهمات وکلیه مطالبات از جمله شفای بیمار امن یجیب آیه 62 سورة نمل را 12000 مرتبه در یک مجلس بخواند واگر نتواند 120 بار بخواند سریع الاثر است.

 جهت قضای حوائج آیه 62 امن یجیب را 120 بار بخواند در همان هفته به مطلب می‌رسد انشاء الله.

 اگر در کاری مضطر شدی در شب جمعه بعد از خواندن دورکعت نماز حاجت 2732 بار با توجه این آیه را بخوان   بی شک انشاءالله خداوند سبحان اجابت می‌کند.

طواسین سوره های شعراء – نمل وقصص می‌باشد وخواندن این سوره ها بسیار مجرب است وبرای نجات از فقر وناامنی این سوره ها در شب جمعه با نیت خالص خوانده شود.

28. سورة قصص: جهت شروع کار وآسان شدن کار ها آیات 20 و21 سورة قصص را بخواند .وجهت حفظ از بلیات سفر وحفظ از شر درندگان واز شر حیوانات زهر ناک واز شر دزد آیات 23 سورة قصص وآیات 26و 27و 28 این سورة را بخواند 77 فرشته اورا محافظت کنند تا به خانه بر گردد واز شر شیطان در آن سفر دور باشد.

جهت حفظ از شر حاکم آیات 68 و69و 70 سورة قصص را با نیت خالص بخواند.

29. سورة عنکبوت: برای رفع بی خوابی این سورة را در وقت خواب با نیت خالص بخواند.

30. سورة روم: رسول خدا (ص) : هرکس آیات 17و 18و 19 روم را بامداد وشبانگاه بخواند جبران هر عبادتی باشد . در شب یا روز که از او فوت شده باشد از نوافل ودعاها وتسبیحات ونیز فرمود : هر کس بعد ازهر نمازواجب این آیات را بخواند به عدد قطرات باران وبرگ درختان روی زمین برای او حسنه می نویسند.

جهت شفای بیمار آیات 17و 18 سورة روم 3 روز و 3 شب 80 بار با نیت خالص بخواند وشب چهارم وقت سحر بیمار را بیرون آورد تا صبح صادق پدید آید آنگاه به اطاقش برگرداند به اذن خدا خوب می‌شود.

جهت آزادی از زندان این آیات را باوضو ونیت خالص بخواند بزودی از زندان آزاد خواهد شد انشاءالله.

31. سورة لقمان: جهت تقویت حافظه آیات 27و 28 سورة لقمان با نیت خالص بر نیم مثقال کٌندربخواند وبعد آنرا باهم وزن خود باشکر وعسل مخلوط وممزوج کند وهر روز ناشتا کمی از آنرا بخورد حافظه اش قوی می‌شود وآنچه را بخواهد یادمی‌گیرد وبخاطر سپارد وبزودی یاد می‌گیرد.

جهت نجات از غرق شدن آیة 31 سورة لقمان با نیت خالص بخواند اگردر کشتی هم نشسته باشد ایمن گردد.

32. سورة سجده: رسول خدا (ص) : هرکس سورة سجده رادرخانه خود بخواند شیطان تا سه روز داخل آن خانه نگردد.

33. سورة احزاب: اگر کسی بعد از نماز صبح ونماز مغرب پیش از آنکه با کسی حرف بزند آیه 56 سورة احزاب را بخواند وصلوات بفرستد خداوند 100 حاجت اورا برآورد 70 در دنیا و30 در آخرت. واین آیه بعد ازهر نماز فریضه تلاوت گردد وهمراه با آن صلوات بفرستید.

34.   سورة سباء: جهت حفظ ودرامان بودن سورة سباء شبها تلاوت شود.

35.  سورة فاطر: امام باقر(ع) :می‌فرمایند جهت امان ماندن از خراب شدن خانه بر سر آیة 41 سورة فاطر خوانده شود خانه بر سرش خراب نمی‌شود.

جهت در امان بودن از سر درد آیة 41 سوره فاطر با نیت خالص خوانده شود.

36. سورةیس: سورةیاسین به فرموده پیامبر (ص) قلب قرآن است وبسیار مجرب است .برای شفای بیمار ، سر قبر اموات ، برای حفظ از شر آفات وبلایا وبرای استغفار، برای جلوگیری از فشار قبر وایمنی از مکافات در شب اول قبر سورة یس خوانده شود.

جهت دفع دشمن وجهت عزت ومعیشت از روز جمعه شروع شود تا روز پنج شنبه روزی سه بارخوانده شود وهر روز بعداز آن دعای 7 صحیفه سجادیه رایک بار بخواند . (این دعا در مفاتیح الجنان هست)

جهت طول عمر وعافیت شب نیمه شعبان 3 بار یس خوانده شودبار اول جهت طول عمر .بار دوم جهت عافیت از بلا وبار سوم جهت انجام وظیفه ودر هر بار بعد ازآن دعای 7 صحیفه سجادیه را بخواند.

جهت ادا شدن حاجت در یک مجلس 21 بار یس خوانده شود ودر خاتمه دعای 7 صحیفه سجادیه خوانده شود.

جهت مطالب مشروعه: روز اول سورة یس را بخواند وآیه سلام قولا من رب رحیم را 70 بار تکرار وآن را هدیه به پیامبر (ص) کند روز دوم به علی مرتضی وروز سوم به فاطمه زهرا (س) وروز چهارم به امام حسن مجتبی(ع) وروز پنجم به سید الشهدا هدیه کند وبعد بگوید الهی این پنج بزرگوار را شفیع آوردم تا حاجتم را بر آوری انشاء الله دعا مستجاب است.

جهت روا شدن حاجت به هنگام درما‌‌ ندگی با توجه یس را بخواند وبه هر مبین که می‌رسدحاجت خود را از خدا بخواهد .

آية 64 سورة يس در تعقيبات نماز صبح براي بستن زبان دشمن نافع است.

جهت خلاصی از هم وغم وگرفتاری سورةیس را بخواند وآیة 58 را 818 بار تکرار کند خداوند اورا از گرفتاریها رهائی بخشد.

جهت درد دندان از آیة 78 سورةیس تا آخر سورة بخواند وبعد آیه 74 سورة بقره را با نیت خالص بخواند البته شفا یابد.

جهت کفایت از هر امر مهم آیة 58 سورة یس به مدت 15 روز 818 بار خوانده شود واز روز چهار شنبه شروع شود بسیار مؤثر است.

37. سورة صافات : علی (ع)می‌فرماید : جهت اجر وپاداش کافی بعد ازهر نماز 3 آیه آخر سورة صافات را بخوانید.

جهت قضای کلیة حاجات بعد از نماز صبح 100 باربلند و100 بار آهسته آیة 76 سورة صافات را بخوانید .

جهت آسان جان کندن : امام موسی کاظم(ع) : فرمودند: سورة صافات را بخوانید.

38. سورة ص : جهت حفظ از گناهان کبیره وصغیره ورسیدن به خیر دنیا وآخرت سورة ص را بخوانید.

39. سورة زمر : امام صادق(ع) وپیامبر (ص) می‌فرمایند جهت امیدوار شدن وعزت وشرافت سورة زمر را بخوانید.

40. سورة غافر (مؤمن) : جهت رونق کاسبی – گردش در بهشت –بسته شدن در های دوزخ وحل همه نوع مشکل – گشادگی درب ها سورة غافر را یک بار بخوانید.

جهت حفظ از آفات : پیامبر (ص) : می‌فرمایند : آیات 1و2و3 سورة غافر را با آیة الکرسی در بامداد با نیت خالص بخوانیدتادر وقت شام از همه آفات محفوظ می‌مانید.

جهت نجات از زندان ورفع گرفتاری ، مداومت بر خواندن آیة 44 سورة غافر همراه با

 بسم الله الرحمن الرحیم داشته باشید اثر عجیب دارد.

41. سورة فصلت: جهت سروروخوشحالی و نامه عمل در دست راست در روز قیامت فصلت را بخوانید

جهت شفای دردناف آیة 44 سورة فصلت را 3 بار بخواند ودست به موضع بگذارد.

42. سورة شوری: جهت الفت قلب ها – وسعت رزق – بزرگي – عقد السان- طلب منصب – تپق نزدن- آية 19 سورة شوري را 1001 بار بخوان.

43. سورة زخرف: امام صادق(ع): مي‌فرمايند جهت کفايت مهمات سورة زخرف را 3 بار با توجه خالص بخوان. جهت ایمن بودن در سفر آیة  13 از سبحان الذی تا آخر آیة 14 خوانده شود.

44. سورة دخان: امام صادق(ع) : مي‌فرمايند جهت رفع مشکلات اين سورة را 7 بار بخوان.

45.سورة جاثیه: امام صادق(ع) می‌فرمایند: هرکس سورة جاثیه را تلاوت کند ثوابش این است که هرگز آتش دوزخ را نبیند. وصدای ناله جهنم رانمی‌شنود وهمنشین پیامبر (ص) خواهد بود.

46.سورة احقاف: امام صادق (ع) هرکس با ایمان 7 بار سورة احقاف را جهت ایمنی از دیو وپری با نیت خالص وتوجه به خدا ومعنی آن بخواند بسیار مؤثر است ومانع رسیدن اذیت وآزار از آنها می‌شود.

47.سورة محمد: پیامبر گرامی اسلام (ص) فرموده اند کسی که این سوره را تلاوت کند بر خدا حق است که اورا از شهر های بهشت سیراب سازد.

48. سورة فتح: جهت گشايش در کارها سورة فتح را يک بار وجهت دفع دشمن 41 مرتبه بخوانيد.

جهت ايمني از غرق شدن وايمني از گرفتاريهاي دريا وطوفان يک بار با نيت خالص سورة فتح بخوانيد.

49. سورة حجرات : جهت رفع درد هاي شکم 7 بار سورة حجرات خوانده شود.

جهت آشتي بين دو نفر آيه 9 سورة حجرات خوانده شود .

50. سورة ق : جهت زيادي روزي سورة ق روزي 3 باررو به قبله خوانده شود .

جهت نور چشم وروشنائي تا 7 جمعه وهر جمعه 3 بار اين سورة ق خوانده شود.

جهت دندان در آوردن طفل : اين سورة رابه آب بخوانيد وبا آب بشوئيد وبا آن آب دهان طفل را بشویند.

51. سورة ذاريات: جهت تسکين درد ووسعت روري اين سورةرا بخوانيد.

جهت وسعت روزي آية56 و 57 اين سورة راروزي 75 بار بخوانيد.

جهت برآورده شدن حاجات آيه 58 اين سورة را تايک هفته با نيت خالص بخوانيد.

52. سورة طور:  جهت خلاصي از زندان بسيار مجرب است.

53. سورة نجم : جهت برآورده شدن حاجات 21 بار خوانده شود.

54. سورة قمر : جهت بر آورده شدن حاجات بخصوص خوف از دشمن 2160 بار آية 10 در يک مجلس خوانده شود  .

55. سورة الرحمن :به فرموده امام موسي کاظم (ع) :این سوره عروس قرآن است وامام صادق (ع) می‌فرمایند: براي رسيدن به مقام شفاعت مجرب است.

56. سورة واقعه: امام صادق می‌فرمایند: این سوره مخصوص امیر المؤ منین(ع) است و جهت رفيق شدن با حضرت علي(ع) در شب جمعه بخواند – جهت ملاقات با خداوند هر شب قبل از خواب بخواند – جهت دخول در بهشت سورة واقعه بخواند.

جهت وسعت رزق اين سورة مجرب است: امام سجاد(ع): مي‌فرمايند هر ماه قمري که از دوشنبه شروع مي‌شود سورة واقعه را از روز اول شروع وبه تعداد روزها سورة واقعه بخواند تا روز 14 ماه يعني روز سوم 3 واقعه وروز پنجم 5 واقعه وروز چهاردهم 14 واقعه بخواند اثر عجيبي دارد .(مرحوم مجلسی)

جهت فرزند دار شدن آيات 58 و 59 سورة واقعه را بانيت خالص بخواند فرزندي که بدنيا مي‌آيد از بليات محفوظ است .  جهت عدم گرسنگي وتشنگي سورة واقعه را صبح وشام با نيت خالص بخوانيد.

57. سورة حديد: امام محمد باقر(ع): فرمود جهت ديدن امام زمان (ع) شب قبل از خواب سورة هاي مسبحات (حديد – حشر – صف – جمعه و تغابن) را بخوانيد امام زمان (ع) را قبل از مرگ درک کنيد . حضرت علی(ع) : می‌فرمایند 6آیه از اول سورة حدید با 4 آیه از آخر سورة حشر برای برآورده شدن حاجات ورفع مشکلات کلی وجزئی می‌باشد.

جهت فتح امور ونيل به مقصود تا 40 روز روزي 351 بار آية 29 سورة حديد را بخوانيد.

جهت گشایش کارها سورة حدید را70 بار با توجه به معنی آن بخوانید.

58. سورة مجادله:در تمامي آيات اين سورة لفظ جلاله « الله » برده شده وبراي سلامتي بيمار اين سورة مجرب است.

59. سورة حشر: جهت حفاظت خود وخانواده سورة حشر را بخوانيد .

4 آية آخر سورة حشر آيات اعظم الهي است وبسيار مجرب است و براي شنوائي نيز مجرب است.

60. سورة ممتحنه : جهت دفع شيطان وظلم سلطان 5 بار با نيت خالص خوانده شود.

61. سورة صف: امام صادق (ع) : مي‌فرمايد جهت اطاعت اولاد از پدر ومادر سورة صف 107 بار بانيت خالص خوانده شود.

جهت سلامت برگشتن از سفر سورة صف با نيت خالص خوانده شود به سلامت برمي‌گردد.

62. سورة جمعه: جهت کفاره گناهان – ثواب بهشت  ودر امان خدا بودن – پاک شدن ازنفاق مجرب است.

63. سورة منافقون: امام صادق(ع): مي‌فرمايند:  جهت الفت بين زن و شوهر 5 بار با نيت خالص خوانده شود

64. سورة تغابن:  جهت نجات از مرگ ناگهاني وشفيع در روز قيامت خوانده شود.

جهت حفظ اموال از دزد سورة تعابن 7 بار با وضو با نيت خالص خوانده شود.

65. سورة طلاق: جهت رهائي از نگراني خوانده شود.

جهت محبت واداي قرض ووسعت روزي آيه 3 سورة طلاق 21 بار خوانده شود.  جهت رفع گرفتاري اين آيه تايک هفته هر شب بعد از نماز عشاء 4 رکعت نماز بخواند ودر هر رکعت يک حمد و25 بار آيه 3 سوره طلاق خوانده شود.

66. سورة تحريم:  جهت شفاي بيمار ورام شدن زن بد اخلاق وسليطه ومخفي ماندن اسرار مجرب است.

67. سورة ملک:  جهت ايمني از عذاب قبر آيه يک سورة ملک را 30 بار صبح و30 بار شب بخواند.

68. سورة قلم:  جهت حسن اخلاق – جهت حل مشکلات – ايمني از فقر و نداري اين سورة خوانده شود دوآية آخر سورة قلم براي رفع چشم زخم است. وآیات 51 و52 سورة قلم در ارتباط با چشم زخم است.

69. سورة حاقه :  جهت سؤال وجواب نکير ومنکر در قبر و آساني شب اول قبر 75 بار بخوانيد.

70. سورة معارج: جهت صلح وآشتي ومؤدت بين دونفر سورة معارج را80 بار بخواند.

جهت رفع محتلم شدن وايمني از خواب هاي پريشان قبل از خواب خوانده شود.

71. سورة نوح:  جهت دفع دشمن – قضاي حاجت – ايمني از شر ظالم – ديدن جاي خود در بهشت خوانده شود.

72. سورة جن:  به غیر از سوره های چهار قل سورة جن نیز با قل شروع می‌شود.

 جهت امان بودن از شر جن 7 مرتبه خوانده شود .  آية 9 براي گوش درد نافع است.   

73. سورة مزمل:  جهت وسعت روزي ورزق تا40 روز روزي يک بار خوانده شود. براي رفع گرفتاري 1000 بار خوانده شود  جهت پيدا کردن گم شده 10 مرتبه خوانده شود وبراي پيدا کردن دزد از آية 12 تا 16 سورة مزمل خوانده شود.

74. سورة مدثر: جهت زياد شدن حافظه 108 بار تا 36 روز روزي 3 بار خوانده شود.

75. سورة قيامت: جهت ايمني از شر شيطان – ظالم – از حاکم – ایمنی از گناه وگواهي پيامبر (ص) وجبرئيل براي ما در هنگام محشور شدن

76. سورة انسان:  ((هل اتي – دهر)) جهت وسعت روزي – دخول در بهشت – خوف از خدا -  ثواب زياد – مقام عالي در بهشت – آساني حساب در قيامت – يقين به روز جزا خوانده شود.

77. سورة مرسلات: امام صادق(ع)می فرمایند: هرکس باایمان جهت غلبه بردشمن سورةمبارکه مرسلات را بانیت خالص وتوجه به خدا ومعنی آن 100 بار بخواند بسیار مؤثر است.

78. سورة نبأ :  جهت زيارت خانه خدا – عدم زوال ايمان – روشني چشم و وسعت روزي مجرب است.

79. سورة نازعات: جهت ايمني از شر دشمن – تسريع حساب در روز قيامت و سلامتي درايمان زيادي نور چشم – محشور شدن با چهره خندان – مشمول شدن رحمت الهي مجرب است.

80. سورة عبس: رسول اکرم(ص) فرمودند: کسی که سورةعبس رابخواند درروز قیامت درحالی وارد محشر میشود که صورتش بشاش وخندان است.

81. سورة تکوير:  جهت زياد شدن آب چشمه 3 بار خوانده شود براي رفع سحر وجادو 7 بار خوانده شود.

82. سورة انفطار : جهت رفع گرفتاري 70 مرتبه خوانده شود.

83. سورة مطففين: جهت رفع گريه کودک 7 مرتبه خوانده شود.

84. سورة انشقاق: جهت ايمني از تنگي قبر خوانده شود.

85. سورة بروج: جهت درمان بواسير يک بار خوانده شود وجهت بسته شدن زبان بد گويان 3 مرتبه خوانده شود. آيات 20و 21و 22 سوره بروج براي ايمني در سفر 3 بار خوانده شود .

86. سورة طارق : جهت رفع جن وپري 3 مرتبه خوانده شود و جهت رفع احتلام جوانان يک بار خوانده شود.

87 . سورة اعلي:جهت درمان بواسير و براي ايمني در سفر 3 مرتبه و براي گوش درد يک بار خوانده شود.

88 . سورة غاشيه: جهت  تسکين درد يک بار خوانده شود.

89 . سورة فجر:  جهت بخشش گناهان – همجواري با امام حسين (ع)  - رفع ترس خوانده شود.

90. سورة بلد :جهت حفظ از بلاها خوانده شود .

91. سورة شمس:جهت رفع سختي هاي زندگي خوانده شود .

92. سورة ليل: جهت بهوش آمدن بيماران – براي خلاصي از تنگي امور زندگي خوانده می‌شود. اگر سورة لیل را بر مصروع بخوانند وبه او بدمند بهوش می‌آید.

جهت رسیدن به مراد تا 40 شب هر شب 40 مرتبه سورة لیل را بخواند وآیة شریفه 19 را 3 بار تکرار کند .

93. سورة ضحي: جهت پيدا شدن گم شده 7 مرتبه خوانده شود .

94. سورة شرح:  جهت  شرح صدر وايمان قلبي سورة شرح خوانده شود.

95. سورة تين: جهت برکت در انبار غله سوره تين خوانده شود .

96. سورة علق:   جهت شفاي مريض 41 بار به 41 سکه پول خوانده شود( همراه با سجده ) وآن پول به فقیر داده شود.

97. سورة قدر : جهت وسعت روزي بعد از نماز صبح 10 بار خوانده شودودر ماه مبارک رمضان براي بخشش گناهان .

98. سورة بينه :جهت  قبولي طاعات 21 بار خوانده شود.

99. سورة زلزله :  اگر سورة زلزال 4 بار خوانده شود به منزله خواندن تمام قرآن است.

100. سورة عاديات: سوره عاديات جهت وسعت روزي روزي 110 بار به نام علي (ع) خوانده شود.

101. سورة قارعه: جهت تعجيل در فرج امام زمان (ع)  180 بار خوانده شود.

102. سورة تکاثر: جهت آمرزش گناهان 50 ساله 100بار خوانده شود.

103. سورة والعصر: جهت رفع تب و رفع درد هاي شکمي 70 بار خوانده شود براي صبر هم نافع است.

104. سورة همزة : جهت شفاي درد چشم – چشم زخم نافع است وجهت ايمني از شر بدگويان 21بار خوانده شود.

105. سورة فيل:جهت بهوش آمدن افراد غشي نافع است.

106. سورة قريش :جهت رفع استرس واضطراب 7 مرتبه خوانده شود همچنين جهت دفع بلا ها نافع است . وبراي برکت درمان – رفع وسوسه ووسواس خواندن آن نافع است.

107. سورة ماعون:  جهت برطرف شدن فقر 41 بار خوانده شود – جهت اثاث کشي خانه خواندن آن نافع است.

108. سورة کوثر: جهت وسعت روزي روز چهار شنبه 2 رکعت نماز خوانده شود وبعد 41 بار اين سورة خوانده شود.

109. سورة کافرون : جهت روا شدن حاجت 10 بار خوانده شود.

110. سورة نصر:  جهت دفع دشمن 25 مرتبه خوانده شود . جهت رفع بلا وگرفتاري نيز نافع است.

111. سورة مسَد : جهت رفع دشمن 7 مرتبه خوانده شود.

112. سورة توحيد : جهت خير دنيا وآخرت : امام صادق(ع) : مي‌فرمايند هرکس آنرا بعد از هر نماز بخواند خداوند خير دنيا وآخرت را به او مي‌دهد واو وپدر ومادر وفرزندان اورا مي‌آمرزد..

پيامبر (ص): فرمود : سورة توحيد ثلث قرآن است . امام صادق(ع) : فرمود: هرکس سورة توحيد رايک بار بخواند گويا يک سوم قرآن را ( ثلث تورات – ثلث انجيل و ثلث زبور ) را خوانده است .

سه بار خوانده سورة توحيد به منزله قرائت کامل قرآن است.

خواندن يک بار حمد ويک بار توحيد به منزله خواندن کامل قرآن است.

جهت بخشش گناهان 50 ساله : پيامبر(ص): فرمود هرکس سورة توحيد را وقت خواب 100 بار بخواند خداوند گناهان 50 ساله اورا بيامرزد.

امام صادق(ع): فرمود : هرکس سورة کافرون وسورة توحيد را در نماز هاي واجب بخواند خداوند اورا وپدر ومادرش را بيامرزد.

جهت نورانيت وروحانيت قلب وآسان شدن امور ورزق خواندن 1000 بار سورة توحيد بسيار نافع است.

جهت برآورده شدن حوائج ودفع بليات سورة توحيد را  71 بار بخواند و وسط آن حرف نزند .

113. سورة فلق: جهت ايمني از چشم زخم وطول عمر نافع است وبراي ايمني از بلا ها صبح وشام 3 بار با نيت خالص خوانده شود.

114. سورة ناس:  جهت ايمني از چشم زخم نافع است وجهت ايمني کودکان از جن وپري خواندن سورة ناس نافع است.

امام صادق (ع): مي‌فرمايد هرکس با ايمان در شبي از شبهاي ماه مبارک رمضان سورة فلق وناس را در نمازهاي واجب ويا مستحب با نيت خالص وتوجه به خدا وبا توجه به معني آن بخواند همچنان باشد که حج عمره گذارده است وتمام ماه رمضان در مکه روزه داشته است.

آشنائی باحروف ابجد

سوره حمد سبع المثانی یا ام الکتاب یا سورة فاتحه نامیده می‌شود.

سوره‌های بقره وآل عمران زهراوان (یعنی روشنائی ) نامیده می‌شودند.

به سوره هائی که با الحمدالله آغاز میشوند حامدات می‌گویند. مثل سوره های فاتحه- انعام – کهف- سباء – فاطر.

مسبحات: عبارتند از سوره های اسرا- حدید -  حشر- صف - جمعه – تغابن – اعلی که با سبح اله یا یسبح اله آغاز می‌شوند.

عزايم : سورة هائي هستند که سجده واجب دارد شامل سورة هاي سجده – فصلت – نجم – وعلق مي‌باشد.

سورة حمد سبع المثاني – ام الکتاب نيز ناميده مي‌‌شود و7 آية دارد.

آیة 61 سورة آل عمران آیة مباهله نامیده می‌شود. (روز مباهله 24 ذیحجه )

آیة 3 سورة مائده آیة اکمال نامیده می‌شود در ارتباط با غدیر خم است وآخرین آیة ای است که بر پیامبر نازل شد وآیة 6 سورة مائده آیة وضو نامیده می‌شود

 آیة19 سورة مائده  آیة  فترت نامیده می‌شود .

 آیة 47 سورة مائده آیة قصاص نامیده می‌شود.  

آیة 55 سورة مائده در شأن حضرت (ع) است که در رکوع به سائل انگشتر داد..           

  آیة 67 سورة مائده آیة تبلیغ نامیده می‌شود .

آیة 59 سورةانعام در رکعت دوم نماز غفیله بعد از حمد خوانده می‌شود.

آیة 142 سورة اعراف در دهه اول ماه ذیحجه بین نماز مغرب وعشا در دو رکعت نماز بعد از حمد وسوره خوانده می‌شود .

آیة 41 انفال آیة خمس نامیده می‌شود . سورةتوبه به خاطر برائت از مشرکین بدون بسم الله شروع می‌شود . آیة 33 سورة توبه در ارتباط با ظهور امام زمان (ع) است .

آیه 86 سورة هود آیه ای است که بقیة الله (ع) در موقع ظهورش می‌خواند.

آیة 28 سورة رعد در ارتباط با آرامش دلها است . (الا بذکر الله تطمئن القلوب )

آیة 81 سو
- نظرات (0)

تکیه گاه شما در زندگی

اگر می خواهیم که بلند شویم، عزیز و با عزت و رفیع باقی بمانیم، باید به تکیه گاهی رفیع و قدرتمند تکیه دهیم؛ تکیه گاهی که با بلند شدن ما نه تنها خم نشود بلکه ما را برای بلند شدن کمک کند درست شبیه گیاهان پیچک که بر بلندی ها سوار می شوند و راه را طی می کنند.

و یادمان نرود که رفیع، نام خداست و تنها اوست که آدمی را رفعت و بلندی می بخشد، از همین روست که مردم مومن تنها بر او توکل می کنند:وَ عَلَى اللّهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ» (آل عمران، 122) افراد با ایمان تنها باید بر خدا توكّل كنند.

در جایی دیگر نیز می فرماید: «اِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ الَّذِینَ اِذا ذُكِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَ اذا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ ایاتُهُ زادَتْهُمْ ایمانَاً وَ عَلى رَبِّهِمْ یَتَوَكَّلُونَ» (أنفال/2) مؤمنان كسانى هستند كه هر وقت نام خدا برده شود دلهایشان ترسان مى‌گردد و آنگاه كه آیات او بر ایشان خوانده مى‌شود، ایمانشان افزون مى‌گردد و تنها بر پروردگارشان توكّل دارند.

ناامیدی و بی حاصلی با تکیه بر غیر خدا

تکیه بر غیر خدا داشتن و توکل بر غیر او نمودن حاصلی جز نومیدی و ندامت و حسرت و حیرانی هیچ در پی ندارد.

خداوند مى‌فرماید: «اَلَیْسَ اللّهُ بِكاف عَبْدَهُ ...» (زمر/36) آیا خداوند براى بنده‌اش كافى نیست؟!

در جاى دیگر مى‌فرماید: «قُلْ اَغَیْرَ اللّهِ اَتَّخِذُ وَلِیّاً فاطِرِ السَّمواتِ وَ الأرْضِ ...» (انعام/14) بگو آیا غیر از خدا را ولىّ خود انتخاب كنم در حالى كه او آفریننده آسمانها و زمین است؟

به واقع هم این گونه است و خود با چشم دیده ایم که در هر ماجرایی بر خداوند با ترتیب همه ی مقدمات و شرایط توکل کرده ایم جز نتیجه ی خیر برایمان نداشته و بالعکس آن جایی که ذره ای دل هایمان از توکل بر او دور شده جز خسارت و زیان چیزی برایمان حاصل نشده است.

در «عدة الدّاعى» از حضرت صادق (علیه السلام) (از طریق پدرانش و ایشان نیز از پیغمبر اكرم(صلى الله علیه وآله)) روایت شده است كه فرمود: «أوحَى اللّهُ اِلى بَعْضِ اَنْبِیائِهِ فى بَعْضِ وَحْیِهِ: وَ عِزَّتى وَ جَلالى لأَقْطَعَنَّ أمَلَ كُلِّ آمِل، أَمَلَ غَیْرى بِالْیَأْسِ وَ لأَكْسُوَنَّهُ ثَوْبَ الْمَذِلَّةِ فى النّاسِ وَ لأَبْعِدَنَّهُ مِنْ فَرَجى وَ فَضْلى، أَیُأَمِّلُ عَبْدى فى الشَّدائِدَ غَیْرى، وَالشَّدائِدُ بِیَدى وَ یَرْجُو سِوایَ وَ أَنَا الْغَنىُّ الْجَوادُ بِیَدِى مَفاتیحُ الأبْوابِ وَ هِىَ مُغْلَقَةٌ وَ بابِى مَفْتوُحٌ لِمَنْ دَعانِى؟» (به نقل از تفسیر المیزان، ذیل آیه 186 سوره بقره.)

 

خداوند به یكى از پیامبرانش این ‌چنین وحى فرمود: به عزّت و جلالم سوگند، هر كس به غیر من امید داشته باشد ناامیدش خواهم كرد و در میان مردم جامه ذلّت و خوارى بر او خواهم پوشاند و او را از فضل و گشایش خود دور خواهم داشت. آیا در حالى كه گرفتاری ها به دست من گشوده مى‌ شود، بنده من به دیگرى امید بسته است و وقتى من، بى نیاز و بخشاینده ‌ام و كلید درهاى بسته تنها در دست من است و آن را در برابر درخواست كننده مى‌گشایم، چگونه بنده ‌ام دست نیاز به سوى غیر من دراز مى‌كند و به او امیدوار

است؟

منابع:

مقام رضا و توكل؛ سایت آیت الله مصباح یزدی

ای وای از این بی حاصلی!؛ کتاب باران حکمت؛  1385، محمدرضا رنجبر-

- نظرات (0)

راه نجات از حق الناس

خداوند در آیات قرآن کریم در باب حق الناس می فرماید: «یا أیّها الّذین آمنوا لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْباطِلِ»؛ ای كسانی كه ایمان آورده‌ اید اموال یكدیگر را از طرق نامشروع و غلط و باطل نخورید.» (نساء، 29)؛ یعنی، هرگونه تصرف در مال دیگری كه بدون حق و بدون مجوز منطقی و عقلانی بوده باشد ممنوع شناخته شده است.
در جایی دیگر می فرماید: «لَا تَأْكُلُوا أَمْوَالَكُمْ بَیْنَكُمْ بِالْبَاطِلِ؛ اموالتان را میان خودتان به ناحق نخورید.» (بقره/188)
و به هنگام نكوهش از قوم یهود و ذكر اعمال زشت آنان می ‌فرماید: «...وَ أَكْلِهِمْ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ...؛ آنان در اموال مردم بدون مجوز و به ناحق تصرف می ‌كردند. (همان، 161) (ناگفته پیداست كه مراد از اكل و خوردن، در این آیه كنایه از هرگونه تصرف است خواه به صورت خوردن معمولی باشد یا پوشیدن و یا سكونت و یا غیر آن و چنین تعبیری در زبان فارسی نیز رایج است.)

در جایی مى ‏فرماید: «وَیْلٌ لِلْمُطَفِّفینَ؛ واى به حال آن هایى كه كم فروشى  مى‏ كنند.» (مطففین/1) این کم کاری شامل همه ی انسان ها از آن طلبه و روحانی كه روی منبر می رود و وقت مردم را با حرف های بی اساسش می گیرد می شود تا کارمند اداره ای كه دیر مى ‏آید، کار مردم را راه نمی اندازد یا امروز و فردا می کند یا كارگر یا آن استاد دانشگاهی که بى مطالعه سر كلاس می رود و همه و همه مى‏ شود؛ حق الناس كار به روحانى و كارگر و كشاورز ندارد، همه ى ما مى ‏توانیم به نوعی گرفتار حق الناس بشویم. 
یکی دیگر از مصادیق حق الناس حفظ آبروی افراد است که با غیبت از بین رفته و اعضا نسبت به هم بدبین خواهند شد.
خداوند در سوره حجرات صفاتی را به عنوان مقدمه غیبت برشمرده است. در آیه 11 از این سوره مبارکه می ‌خوانیم: «یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اجْتَنِبُواْ کَثِیرًا مِّنَ الظَّنّ‏ إِنَّ بَعْضَ الظَّنّ‏ إِثْمٌ  وَ لَا تجَسَّسُواْ وَ لَا یَغْتَب بَّعْضُکُم بَعْضًا أَیحُبُّ أَحَدُکُمْ أَن یَأْکُلَ لَحْمَ أَخِیهِ مَیْتًا فَکَرِهْتُمُوهُ  وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ تَوَّابٌ رَّحِیمٌ»؛ اى اهل ایمان، از بسیار پندارها در حق یکدیگر اجتناب کنید که برخى ظنّ و پندارها معصیت است و نیز هرگز (از حال درونى هم) تجسس مکنید و غیبت یکدیگر روا مدارید، هیچ یک از شما آیا دوست مى ‏دارد که گوشت برادر مرده خود را خورد؟ البته کراهت و نفرت از آن دارید (پس بدانید که مَثل غیبت مومن به حقیقت، همین است) و از خدا پروا کنید، که خدا بسیار توبه پذیر و مهربان است.
بنابراین، هرگونه تجاوز، تقلب، کم کاری، غش، معاملات ربوی، رشوه، خرید و فروش اجناسی كه فایده منطقی و عقلانی در آنها نباشد، خرید و فروش وسایل فساد و گناه، غیبت و ریختن آبروی مؤمن در تحت حق الناس و مصادیق آن قرار دارند.

بدترین نوع حق الناس

بدترین نوع حق الناس این است كه آدم حق كسى را بخورد و طرف هم نتواند كارى بکند: «إِیَّاكَ وَ ظُلْمَ مَنْ لَا یَجِدُ عَلَیْكَ نَاصِراً إِلَّا اللَّهَ» (كافى، ج‏2، ص‏331) بترس از این كه به كسى ظلم كنى كه یارى ندارد غیر از خدا. 

تأثیر حق الناس در قیامت

امام صادق علیه السلام فرمودند: «إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصادِ» (فجر/14) خدا در كمین گاه است. در ادامه امام فرمود: در صراط جاىی است كه هیچ كس نمى ‏تواند عبور كند مگر این كه حق مردم را بدهد. (كافى، ج‏2، ص‏331)

تأثیر حق الناس در زندگی

 روایت داریم: «مَنْ ظَلَمَ مَظْلِمَةً أُخِذَ بِهَا فِی نَفْسِهِ أَوْ فِی مَالِهِ أَوْ فِی وُلْدِهِ» (كافى، ج‏2، ص‏332) اگر كسى به گردنش حق الناس باشد، مال مردم و آبروى مردم را بدرد و... خدا انتقام مى ‏گیرد، یا از خودش، یا از مالش، یا از بچه هایش. 
پیامبر اکرم صلی الله و علیه وآله می فرمایند: در قیامت بنده‌ ای که کار خوب بسیار دارد، در حالی که خوشحال است وارد محشر می ‌شود، ناگهان مردی می ‌رسد و می ‌گوید: خداوندا! این شخص در دنیا به من ظلم کرده است، پس، از کارهای نیک او گرفته می‌ شود و به آن مظلوم داده می‌ شود تا جایی که حسنه‌ ای باقی نمی ‌ماند و چون فرد دیگری می ‌آید و حقش را طلب می‌ کند، از گناهان او برداشته به بدهکار می ‌دهند تا جایی که جهنم بر او واجب می ‌شود. (نهایه‌ البدایه، ج 2، ص 55)
امام باقر (علیه السلام) می ‌فرماید: اول قطره من دم الشهید کفاره لذنوبه الا الدین فان کفارته قضاوه؛ اولین قطره از خون شهید کفاره همه گناهان اوست به جز دین و بدهی که کفاره و جبران آن پرداخت بدهی و دین است. (شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج 3، ص 183)

ردّ مظالم برای حق الناس های مالی

ما وقتی به کسی بدهکار هستیم، اگر طلبکارمان را می‌شناسیم که باید به خودش طلبمان را بپردازیم. اگر خودش از دنیا رفته و وارثانش هستند، باید به وارثش بپردازیم.
اما اگر به کسانی بدهکار هستیم که به آن‌ ها دسترسی نداریم و آنها را نمی‌ شناسیم و نمی ‌توانیم پیدا کنیم، در این صورت فرمودند انسان حتما باید با اجازه‌ی مجتهد رد مظالم بدهد. یعنی مبلغی که به آن شخص بدهکار است به فقیر صدقه بدهد به نیت صاحبش. حتما با اجازه ‌ی مجتهد مثل سهم امام و سهم سادات که باید با اجازه‌ ی مجتهدین باشد. چون آنها بیشتر به موارد نیاز اشراف دارند.
حتما باید به فقیر داده شود نه کارهای خیر. فقیر هم یعنی کسی که خرج درآمد یک سالش را نداشته باشد. هشتش گرو نهش باشد. این فقیر است.

رد مظالم غیبت

ما احیاناً غیبت کسی را کردیم می‌شود رد مظالم کرد یا نه؟ مشهور فقها می‌فرمایند مخصوصاً اگر انسان نگران این است که اگر برود به طرف بگوید من غیبتت را کردم شر بیشتری به پا شود لازم نیست ما بگوییم. استغفار کنیم توبه کنیم ولی کار خوبی است خیرات هم بدهیم برایشان به فقرا بدهیم بگوییم ثوابش باشد برای کسانی که غیبتشان کردیم. خیلی خوب است.

- نظرات (0)

تا به حال خدا را امتحان کرده اید

این حسی که گاهی آدمی را قلقلک می دهد که باید برای دل کسی کاری بکنیم را چگونه ارضا کنیم؟

در زندگی حتما برای شما هم اتفاق افتاده است که از لذتی و یا کاری که مورد علاقه شما بوده اما چون معشوق شما، همسر شما یا فردی که برای شما عزیز است، آن را دوست نداشته، شما آن را ترک کرده اید ... این چشم پوشی شما از آنچه دوست دارید گاهی به نظر آن طرف رسیده و برایتان جبران کرده، یا حتی زبانی از شما تشکر کرده که در این صورت خیلی خوب و خوشایند است و انسان از کار و چشم پوشی اش خوشحال می شود اما گاهی این چشم پوشی از لذت و چیزی که به خاطر دیگری آن را ترک کرده ایم هیچ بازخوردی برایمان پیدا نمی کند؛ یعنی طرف یا اصلا متوجه این گذشت ما به خاطر او نشده و یا متوجه شده اما اصلا به روی خودش نمی آورد و یا حتی انقدر گستاخ است که این کار را هیچ می داند و از ما باز طلبکار است ...

بله آدم ها دنیا این گونه اند؛ اگر بخواهیم آن ها را از خودمان راضی نگه داریم یا خیلی سخت است و یا اصلا نشدنی است و جز درگیری ذهنی و آشفتگی روحی چیزی برایمان ندارد. پس چه کار کنیم؟ این حسی که گاهی آدمی را قلقلک می دهد که باید برای دل کسی کاری بکنیم را چگونه ارضا کنیم؟

پاسخ این صحبت را من از داستان شیخ رجبعلی خیاط گرفته ام ... توجه کنید ...

جناب شیخ رجبعلی خیاط تحول معنوی خود را چنین بازگو نموده است: در ایام جوانی حدود ۲۳ سالگی دختری رعنا و زیبا از بستگان، دلباخته من شد و سرانجام در خانه‌ای خلوت مرا به دام انداخت، با خود گفتم: رجبعلی! خدا می تواند چندین دفعه تو را امتحان کند، بیا یک بار تو خدا را امتحان کن! و از این حرام آماده، به خاطر خدا صرف نظر کن و  در برابر گناه آماده صبر کن، سپس به خداوند عرضه داشتم: خدایا! من این گناه را برای تو ترک کرده و بر آن صبر کردم، تو هم مرا برای خودت تربیت کن.

و این گونه است که در روایتی رسول خدا صلی الله و علیه وآله پاداش صبر بر معصیت را این گونه بیان می کنند: ...صَبْرٌ عَلَى الْمَعْصِیَةِ، ... وَ مَنْ صَبَرَ عَلَى الْمَعْصیةِ کَتَبَ اللّهُ لَهُ تِسْعَ مِأَةِ دَرَجَة مَا بَینَ الدَّرَجَةِ اِلىَ الدَّرَجَةِ کَمَا بَینَ تُخُومِ الاَرْضِ اِلَى مُنْتَهَى الْعَرْشِ; ... صبر بر معصیت  ... و هر کس صبر بر معصیت کند، خداوند نهصد درجه برایش مى نویسد که فاصله هر یک با دیگرى، همانند فاصله منتهاى زمین تا منتهاى عرش خداست». (بحار الانوار، جلد 68، صفحه 77 ؛ اصول کافى، جلد 2، صفحه 91)

و آنگاه رجبعلی دلیرانه، همچون یوسف (علیه السلام) در برابر گناه مقاومت می ‌کند و از آلوده شدن به گناه اجتناب می‌ ورزد و به سرعت از دام خطر می گریزد، این کفّ نفس و پرهیز از گناه، موجب بصیرت و بینایی او می‌گردد، بگونه ای که به گفته برخی دیده برزخی او باز می ‌شود و آن چه را که دیگران نمی ‌دیدند و نمی شنیدند، می ‌بیند و می ‌شنود، به طوری که برخی اسرار برای او کشف می ‌شود.

بله تا می توانیم برای خدا کار کنیم، برای خدا در برابر حرام های آماده صبر کنیم ... اگر در ظاهر داریم برای کسی قدم بر می داریم نیت را خدایی کنیم و بگوییم خدایا من با تو معامله می کنم و می دانم کسی که با تو معامله کند شکست نمی خورد ... کسی که برای خدا کار کند در سختی ها صبر می کند، در رفاه صبر دارد، در انجام گناه و لذت های گناه صبر می کند و این گونه می شود که خداوند در قرآن از آنان این گونه سخن می گوید و پاداش می دهد:

سَلامٌ عَلَیْکُم بِمَا صَبَرْتُمْ فَنِعْمَ عُقْبَى الدَّارِ (سوره رعد، آیه 24)

(فرشتگان در قیامت به آنان مى گویند:) سلام بر شما به خاطر صبر و استقامتتان، چه نیکوست عاقبت آن سرا (ى جاویدان).

اُولَئِکَ یُجْزَوْنَ الْغُرْفَةَ بِمَا صَبَرُواْ وَ یُلَقَّونَ فِیهَا تَحِیَّةً وَ سَلاماً (سوره فرقان،آیه75)

آنها (عباد الرَّحمن) هستند که درجات عالى بهشت، در برابر شکبیایى و صبرشان به آنان پاداش داده مى شود و در آن با تحیّت و سلام رو به رو مى شوند.

«وَ بَشِّرِ الصَّابِرین... أُولئِكَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُون‏‏»

كار برای خدا و برای خدا كار كردن با هم متفاوت هستند

کارتان را برای خدا نکنید، برای خدا کار کنید. تفاوتش فقط همین قدر است که ممکن است حسین در کربلا باشد و من و تو در حال کسب علم برای رضای خدا…! (شهید آوینی) یا ممکن است که ایام محرم و فاطمیه باشد و همه در تکیه گاه ها و هیئت ها برای اهل بیت به نیت رضای خدا کار م یکنند و اشک می ریزند و من در خانه به پدر و مادر ناتوان خدمت کنم ...

برای خدا کار کردن ضرری ندارد

كسی كه برای رضای خدا كار می كند هر گز مغبون و متضرر نمی شود چرا كه برای كسی كار می كند كه سریع الحساب است؛ انَّ اللّهَ سَریعُ الحِساب: خداوند سریع الحساب است. (سوره مؤمن، آیه 17) و ذره ای از عمل خیر هم از چشمش نمی افتد: وَ مَنْ یَعْمَلْ مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا یَرَهُ (سوره زلزال، آیه 8) و یا مثل انسان ها دچار فراموشی نمی شود.

منابع:
رضوان الهی؛ پایگاه اطلاع رسانی آثار آیت الله مصباح یزدی، سال 91-92
شیخ رجبعلی خیاط چگونه خدا را امتحان کرد؛ افکار نیوز،1394/06/25

 

- نظرات (0)

نعمت هایی که با حساب و کتاب ما جور در نمی آید

انسان به عنوان شریفترین مخلوقات الهی، همانند دیگر موجودات، بر سر سفره نعمت های خالق بی همتا نشسته؛ و حتّی قدرت شمارش نعمتهایش را ندارد! چنانچه خداوند در قرآن می فرماید: وَ إِنْ تَعُدُّوا نِعْمَةَ اللَّهِ لا تُحْصُوها إِنَّ اللَّهَ لَغَفُورٌ رَحیمٌ؛ و اگر نعمت‏[هاى‏] خدا را شماره كنید، آن را نمى ‏توانید بشمارید. قطعاً خدا آمرزنده مهربان است‏. (نحل؛ 18)

وسعت و پیچیدگی خلقت انسان به خصوص با داشتن ابزارهای منحصر به فردی چون جسم و روح و عقل[به طور همزمان] و قدرت اعجاب برانگیز اختیار و نیز، خلق شدن تمام نعمت های این دنیا برای او [هُوَ الَّذی خَلَقَ لَكُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً؛ اوست آن كسى كه آنچه در زمین است، همه را براى شما آفرید. (بقره-29)]، همه و همه؛ نشانگر وسعت نیاز انسان است. نیاز به بی نهایت! لذا فرمود: یا أَیُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِیُّ الْحَمید؛ اى مردم، شما به خدا نیازمندید، و خداست كه بى‏نیازِ ستوده است. (فاطر؛ 15) خلاصه اینکه متکفّل روزی همه، خداست: إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتین‏؛ خداست كه خود، روزى‏بخشِ نیرومندِ استوار است. (ذاریات؛ 58)

در بیکران روزی

خداوند به عنوان وجود بی همتا، در همه شئون، بی مانند و خارج از تصوّر است. شأن روزی دادن او نیز این چنین است. قرآن کریم از او با عنوان "بهترین روزی دهنده" نام می برد و می فرماید: وَ إِنَّ اللَّهَ لَهُوَ خَیْرُ الرَّازِقین‏؛ و راستى این خداست كه بهترین روزى‏دهندگان است.(حج؛ 58) بهترین بودن خدا در بحث رزق، از تمام جهات است. مثلاً؛ از جهت وسعت، کیفیّت، کمّیّت، تکرار، تنوّع، از لحاظ زمان، عدالت و از هر جهت دیگر، خداوند، بهترین و نیز دست نیافتنی است. رزق های الهی فقط شامل مادیّات نمی شود؛ بلکه روزی های دیگر ارجحیّت دارند؛ لذا می فرماید: وَ ما أُوتیتُمْ مِنْ شَیْ‏ءٍ فَمَتاعُ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ زینَتُها وَ ما عِنْدَ اللَّهِ خَیْرٌ وَ أَبْقى‏ أَ فَلا تَعْقِلُونَ؛ و هر آنچه به شما داده شده است، كالاى زندگى دنیا و زیور آن است، و[لى‏] آنچه پیش خداست بهتر و پایدارتر است؛ مگر نمى‏اندیشید؟ (قصص؛ 60)

روزی های خاص

گرچه در هر یک از نعمت های خدا، دنیایی از اعجاب و شگفتی نهفته است؛ امّا شکل اختصاص بعضی رزق ها، شگفتی مضاعف دارد و کاملاً غافلگیر کننده و خارج از محاسبات عادّی، نصیب انسان می شود. آری! روزی های غافلگیرکننده!

لازم است تأکید شود که منظور از رزق و روزی، تنها شامل رزق مادّی نمی شود و همه توفیقات، معارف و مقامات معنوی نیز داخل در معنای رزق هستند. حال به بیان برخی ویژگی ها و رموز رزق محسابه نشده می پردازیم.

جایگاه تلاش

خداوند برای هر رزقی اسبابی قرار داده که با تلاش کردن حاصل می شود. بدون تلاش، چیزی برای انسان نیست: وَ أَنْ لَیْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‏؛ و اینكه براى انسان، جز حاصل تلاش او نیست. (نجم؛ 39) این آیه شریفه به عنوان یک اصل کلّی، در دنیا و آخرت قابل استناد است. در همین رابطه پیامبر گرامی اسلام صلی الله و علیه وآله می فرمایند: باكِروا فی طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَكَةٌ وَ نَجاحٌ؛ در پى روزى و نیازها، سحر خیز باشید؛ چرا كه حركت در آغاز روز، [مایه] بركت و پیروزى است. (نهج الفصاحه ص 371 ، ح 1078) حال؛ سؤال این است: آیا ما قادریم نتیجه تمام تلاش خود را محاسبه کنیم؟! واقعیّت برآمده از تجارب همگان، چیز دیگری را اثبات می کند. واقعیّت این است که بعضی از نتایج، کاملاً غیرمنتظره و خارج از محاسبات عادّی ما واقع می شود. این است معنای روزی محاسبه نشده!

جایی برای غیب

مؤمنان حقیقی ضمن بهره برداری از سنّت عمومی الهی و تلاش در جهت کسب توفیقات مادّی و معنوی، همیشه جایی را برای روزی های غیبی و غیر منتظره باز می گذارند؛ تا این آیه قرآن را معنا کنند: الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ مِمَّا رَزَقْناهُمْ یُنْفِقُونَ؛ آنان كه به غیب ایمان مى‏آورند، و نماز را بر پا مى‏دارند، و از آنچه به ایشان روزى داده‏ایم انفاق مى‏كنند. (بقره؛ 3) ایمان به رزق محاسبه نشده نیز، قسمتی از همین ایمان به غیب است. چنانکه می فرماید: وَ فِی السَّماءِ رِزْقُكُمْ وَ ما تُوعَدُون‏؛ و روزى شما و آنچه وعده داده شده‏اید در آسمان است. (ذاریات؛ 22) بهره مندی از روزی های غیبی، قواعد خاص خود را دارد.

 

رزق غیبی

رزق غیبی در قرآن کریم با این عبارت بیان می شود: وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ؛ و از جایى كه حسابش را نمى‏كند، به او روزى مى‏رساند. (طلاق؛ 3) از لابلای آیات قرآن و روایات اهل بیت(علیهم السلام) نکاتی یافت می شود که برخی از آنها بدین شرح است.

تقوا

مؤمن، ضمن تلاش حسابگرانه و منطقی، برای رسیدن به اهداف خیر فردی و اجتماعی خود، همچون کسی که از بیابان پُر از خاری عبور می کند تا خود را به مقصدش برساند، مواظب است تا لباس هایش با خارها پاره نشود؛ لذا لباسش را با دستش از روی زمین برمی چیند و با دقّت و احتیاط حرکت می کند. این، معنای تقواست! قرآن می فرماید: وَ مَنْ یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً * وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِب‏؛ و هر كس از خدا پروا كند،[خدا] براى او راه بیرون‏شدنى قرار مى‏دهد و از جایى كه حسابش را نمى‏كند، به او روزى مى‏رساند. (طلاق؛ 2-3)

چشم به سفره خدا

قرآن کریم ضمن برحذر داشتن پیامبر اکرم از چشم دوختن به نعمتهایی که به کافران داده شده، توجّه ایشان را به رزق الهی جلب نموده و می فرماید: وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْكَ إِلى‏ ما مَتَّعْنا بِهِ أَزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا لِنَفْتِنَهُمْ فیهِ وَ رِزْقُ رَبِّكَ خَیْرٌ وَ أَبْقى‏؛ و زنهار به سوى آنچه اصنافى از ایشان را از آن برخوردار كردیم [و فقط] زیور زندگى دنیاست تا ایشان را در آن بیازماییم، دیدگان خود مدوز، و [بدان كه‏] روزىِ پروردگار تو بهتر و پایدارتر است. (طه؛ 131) لذا پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله) می فرمایند: مَنِ انْقَطَعَ اِلَى اللّهِ كَفاهُ اللّهُ كُلِّ مَؤُنَةٍ وَ رَزَقَهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنِ انْقَطَعَ اِلَى الدُّنْیا و َكَلَهُ اللّهُ اِلَیْها؛ هر كس از غیر خدا بِبُرد، خداوند، هزینه زندگى او را تأمین مى‏كند و از جایى كه انتظار ندارد، روزى‏اش مى‏دهد؛ امّا هر كس چشم امیدش به دنیا باشد، خداوند، او را به دنیا وا مى‏گذارد. (نهج الفصاحه ص 731 ، ح 2796) پس، تنها کسی مستحقّ رزق غیبی است که چشم امید به غیر خدا ندوزد.

تعقیب و گریز رزق

امام علی(علیه السلام) در خطاب به امام مجتبی(علیه السلام) می فرمایند: وَ اعلَم یا بُنَیَّ إِنَّ الرِزقَ رِزقانِ؛ رِزقٌ تَطلُبُهُ وَ رِزقٌ یَطلُبُکَ فإِن لَم تَأتِهِ أَتاکَ؛ ای فرزند من! روزی بر دو قسم است، یکی آن که تو در پی آنی، و دیگری آنکه او به دنبال تو می‌گردد، که اگر تو به سوی او نروی او به سوی تو می‌آید. (نهج البلاغه؛ نامه 31)

- نظرات (0)

اقداماتی برای ریشه کنی فقر

1. امر به انفاق و دستگیری از نیازمندان

آیاتی فراوانی در قرآن کریم وجود دارد که پیام آنها امر به انفاق، تشویق انفاق‌کنندگان، تقدیر از آنها، دادن وعدۀ پاداش به ایشان و نیز توبیخ و تهدید ترک کنندگان انفاق است(برای نمونه ر.ک به آیات بقره/267، ابراهیم/31، توبه/34). گرچه انفاق می‌تواند شکل‌های گونه‌گونی داشته باشد؛ اما بی‌تردید بخش قابل توجهی از انفاق، همان انفاق مالی است که به فقرا تقدیم می‌شود.

وجوب انفاق و رد احتمال استحباب

بسیاریْ انفاق مالی به نیازمندانِ جامعه را کار مستحبی می‌دانند که ثوابی زیادی هم دارد؛ اما دقت در آیاتی از قرآن کریم احتمال استحباب را از اساس کنار زده وجوب را اثبات می‌کند.

در قرآن کریم دو آیه وجود دارد که به صراحت بخشی از اموالِ اهل ایمان را که گاه با لفظ «متقین»(ذاریات/15) و گاه «مصلین»(معارج/22) از آنها یاد می‌کند از آنِ نیازمندان می‌داند؛ آن هم با تعبیر «حق» تا کسی نتواند آن را بر مستحب و خیرات اموات حمل کند.

«فی اموالهم حقٌ للسائل و المحروم»(ذاریات/15) «سائل» كسى است با اظهار فقر چیزى از انسان بخواهد. ولى «محروم» به معناى كسى است كه از رزق محروم است و كوشش او به جایى نمى‏رسد. هر چند كه از شدت عفتى كه دارد دست‌نیاز دراز نمى‏كند(المیزان، 18/370). 

 

این «حق مالیِ» موجود در این دو آیه را که در مکه نازل شده‌اند(مجمع البیان، 9/228؛ 10/527) نمی‌توان به «خمس» یا «زکات»ی که دستورش در مکه نازل شد حمل کرد و مدعی شد منظور از «حق» یادشده خمس و زکاتِ واجب است.  

این نشان می‌دهد اسلام از بدو ظهور، مبارزه با فقر را جزء اولین برنامه‌های خود قرارداد و شعار «جامعۀ بدون فقر» را با صدای بلند فریاد کرد.

البته این وجوب، کفایی است که نخست بر تمام کسانی که می‌دانند و می‌توانند واجب می‌شود؛ آنگاه که فرد یا گروهی به اقدام لازم برای رفع نیاز سائل و محروم انجام داد از دیگران ساقط می‌شود.   

2. امر به پرداخت زکاتی که یکی از مصارف آن کمک به فقراست

واجب کردن «زکات» و نیز «خمس» یکی دیگر از اقدامات اسلام برای مبارزه با فقر مالی در جامعه است. یکی از مصارف زکات، کمک مالی به فقیران و مستمندان جامعه است(ر.ک به تفسیر توبه/60 و نیز احکام زکات در کتابهای فقهی). 

در این آیه، برای زکات هشت مصرف بیان شده است که دو مورد نخست آن فقرا و مساکین هستند. دربارۀ تفاوت این دو گفته‌اند: «فقیر» به معنى كسى است كه در زندگى خود كمبود مالى دارد هر چند مشغول كسب و كارى باشد و هرگز از كسى درخواست نكند؛ اما «مسكین» كسى است كه نیازش شدیدتر و دستش از كار كوتاه است برای همین از این و آن درخواست کمک مالی مى‏كند(ر.ک به نمونه، ج8، ص6).

نکتۀ دیگر اینکه اکثریت قاطع فقها گفته‌اند اصناف هشتگانۀ مصرف زکات، مواردى است كه صرف زكات در آنها مجاز است و تقسیم كردن در آن واجب نیست. یعنی می‌توان تمام آن را تنها در کمک به نیازمندان و رفع فقر از جامعه صرف کرد(همان، ص8). البته نباید از یاد بُرد که هدف از تشریع زکات رفع نیازمندی‌هاى گوناگون جامعۀ اسلامى است برای همین چگونگى مصرف آن در این مصارف هشتگانه بستگى به ضرورتهاى اجتماعى از یك سو و نظر حكومت اسلامى از سوى دیگر دارد(همان).

«خمس» نیز به دو نیم می‌شود که نیمی از آن باید به مصارف سادات فقیر برسد(ر.ک به تفسیر انفال/41 و نیز احکام خمس در کتابهای فقهی).

این دو دستور (واجب دینی) به خوبی گویای اهتمام اسلام به مبارزه با فقر و زدودن آن از محیط جامعه است.

3. نکوهش کسانی که از کمک به فقرا خودداری می‌کنند

سرزنش و بیان سرانجامِ بدِ کسانی که با ترک انفاق مال از کمک به نیازمندان خودداری کردند نیز گویای اهتمام دین به مبارزه با فقر در جامعه است. در این راستا گاه با زبان توبیخ می‌پرسد «ما لكم الا تنفقوا فی سبیل الله؛ چرا در راه خدا انفاق نمی‌كنید؟!»(حدید/10) این آیه انسان‌های بخیل را به شدت توبیخ کرده است که چرا از مال خدا در راه خدا انفاق نمى‏كنند، با اینكه وارث حقیقى اموال خداى تعالى است و اموال نه براى آنان باقى مى‏ماند و نه براى غیر ایشان(المیزان، 19/153).

و گاه از سرانجام بد کسانی خبر می‌دهد که برای زدودن فقرْ از جامعه تلاشی نکردند. قرآن کریم در ترسیم تصویری از جهنم می‌گوید: وقتی از مجرمین می‌پرسند چه چیز سبب جهنمی شدن شما شد؟ پاسخ می‌دهند: «لم نك من المصلین و لم نك نطعم المسكین؛ »(مدثر/40-43). یعنی ما نه اهل عبادت خدا بودیم و نه اهل دستگیری از نیازمندان جامعه.

مهم این است که مراد از «اطعام مسكین» در این آیه، انفاق بر تهى‌دستان جامعه است به مقدارى كه بتوانند كمر راست كنند و حوائج‌شان برطرف شود(المیزان، 20/97).

4. سیرۀ پیشوایان معصوم(علیهم السلام) در کمک به فقرا و تلاش برای ریشه‌کنی فقر از جامعه

انفاق مالی (اطعام) به یتیم و مسکین و اسیر توسط اهل‌بیت(علیهم السلام) که در سورۀ انسان بازگو شده است (آیات8-9) سندی گویا بر اهتمام ایشان در کمک به فقرا و مبارزه با فقر است؛ حتی اگر آن فقیر، کافری باشد اسیر؛ مهم این است که او نیز عضوی از جامعۀ اسلامی است. اگر بنا باشد با فقر مبارزه شود دیگر مهم نیست فقیر کیست و چه مرامی دارد.

نیز پس از هجرت مسلمانانْ به سوی مدینه آن هم با دستانی خالی، تشویق انصار به دستگیری و حمایت مالی از مهاجران، دلیلی دیگر بر رویکرد فقرزدایی اسلام از جامعۀ اسلامی است. قرآن کریم در راستای تشویق و ترویج رفتار انصار می‌گوید:

« آنهایی را كه به سوی‌شان مهاجرت كرده‌اند دوست می‌دارند و از آنچه به مهاجران داده می‌‌شود در دل احساس حسد نمی‌كنند و دیگران را بر خویش ترجیح می‌دهند هر چند خود به آن نیازمند باشند و آنان كه از بخل خویش درامان مانده باشند رستگارانند.»(حشر/9) 

در این باره گزارش‌های رسیده از سیرۀ امیرمؤمنان علی(علیه السلام) کم نیست. هنگامی که به ظاهر کار حکومت و ادارۀ جامعه را از دست او درآوردند به تلاش اقتصادی روآورد تا از این راه نیازمندان و نیز کسانی را که قدرت کار و کسب‌درآمد ندارند به مقدار توان، تحت پوشش مالی قراردهد(ر.ک به دانش‌نامۀ امیرالمؤمنین علیه السلام، 10/353-373). (برای مطالعۀ بیشتر ر.ک به همان، 81-183)

تا به اینجا روشن شد که اسلام از همان آغاز پیدایش با تأکید بر ناپسندی فقر؛ شعار مبارزۀ با آن از جامعه را سرداد و به آن عمل کرد.

پیش از این گذشت که در برابر این دست از آیات و روایات که فقر را مذموم دانسته آن را نکوهش و نیز فرمان جهاد برای نابودی آن را صادر می‌کنند روایاتی وجود دارد که برخی آنها را دستمایۀ ستایش فقر و گرایش به آن قرارداده‌اند و «فقیرانه زیستن» را سبکی از زندگی اسلامی می‌دانند.

در ادامه روایاتی را نقل می‌کنیم که در ظاهر چنین مضمونی دارند.

- نظرات (0)

قران وجوانمردی

"اذْ أَوَى الْفِتْیَةُ إِلى الْكَهْفِ فَقَالُوا رَبَّنَا ءَاتِنَا مِن لَّدُنك رَحْمَةً وَ هَیىْ لَنَا مِنْ أَمْرِنَا رَشداً "( زمانى را به خاطر بیاور كه آن جوانان به غار پناه بردند، و گفتند: پروردگارا ما را از سوى خودت رحمتى عطا كن، و راه نجاتى براى ما فراهم ساز.) (10 کهف)

در فرهنگ عربی دو تعبیر رایج در مورد جوان وجود دارد: یكی «فتی» و دیگری «شاب.» اولی از ریشه «فتی فتو (طراوت و شادابی)» و دومی از ریشه «شبّ (شكوفایی و برخورداری از حرارت)» است. (معجم مقاییس اللغه، ج4، ص473. راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص625.)

در حقیقت می توان گفت که دین مجموعه ای است از اعمالی چون نماز و روزه و... در کنار اخلاقیاتی چون صداقت و پاکی و جوانمردی و اعمالی که حکم پوسته را برای در برگرفتن مغز دین که همان جوانمردی است دارند.

از این رو کسی که نماز می گزارد اما بی صفا بوده و از عاطفه و عشق نصیبی ندارد، و یا از احساس و آدمیت و آقایی و جوانمردی و گذشت و گذشتن برای خدا و گذاشتن برای مردم بی بهره است، درست به باغبانی می ماند که تنها پوست ها را کاشته باشد! حال آنکه خروار خروار پوست اگر کاشته شوند از آن میان حتی یکی سبز نشده، و جوانه نمی زند، و بالا نیامده، و به ثمر نمی نشیند. همچنانکه اگر مغزها را به تنهایی بکارند گویی نکاشته اند.

تنها مغزها به همراه پوست ها و پوست ها به همراه مغزها سبز می شوند.

پس، کسی که می گوید دلت پاک باشد و تنها در پی پاک ساختن دل است اما نمازش را نمی گزارد همچون باغبانی است که در این مزرعه دنیا مغز می کارد اما بی پوست!

و کسی که پیوسته بر سجاده است و دستانش به دعاست اما مروت و صفا را تجربه نکرده ، همچون باغبانی است که خرمن خرمن پوست در آغوش خاک می نهد غافل از آنکه حتی یکی کارگر نشده، و از خاک سر بلند نمی کند! 

عواملی که بهشت آفرین می شوند

یک باغستان وقتی سبز و خرم و با طراوت است که در کنار خود آب و جوی را با هم داشته باشد، وگرنه جوی بی آب هر چند با سنگفرش های مرمرین ساخته شده باشند، هیچ فایده ای ندارد!

همانطور که اگر آب، زلال و زمزم و فراوان باشد اما در جوی قرار نگیرد حاصلی جز هرز رفتن و تخریب ساختن، خاصیی دیگر با خود ندارد!

و نماز و روزه و حجاب و ظواهر عملی و تمام آداب دینی دیگر همان جوی را می مانند و خوبی هایی چون صداقت و مروت و جوانمردی و ... که از آن یاد کردیم به منزله همان آب است، و اگر این دو، دوشادوش هم باشند باغی پدیدار خواهد شد به نام بهشت وگرنه هر کدام بدون دیگری و به دور از دیگری ضایع و بی حاصل است.

و این گونه است که در نگاه قرآن کریم این قول که «دل آدم باید پاک باشه، ظاهر مهم نیست» هیچ مقبولیتی در ندارد. بلکه در جای جای قرآن کریم در کنار ایمان، عمل صالح مطرح شده است. در آموزه های قرآنی، عمل صالح، بازتاب بیرونی ایمان واقعی است. هر کس به ایمان واقعی دست یافته باشد در منش و کنش خویش نیک کردار خواهد بود: وَعَدَ اللّهُ الَّذِینَ آمَنُواْ وَعَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ لَهُم مَّغْفِرَهٌ وَأَجْرٌ عَظِیمٌ  «خداوند کسانى را که ایمان آورده و عمل ‏هاى شایسته کرده ‏اند وعده داده که آن ها را آمرزش و پاداشى بزرگ است.» (سوره مائده، آیه ۹)

در روایت نیز می فرماید: الْإِیمَانُ تَصْدِیقٌ بِالْجَنَانِ وَ إِقْرَارٌ بِاللِّسَانِ وَ عَمَلٌ بِالْأَرْکَان‏ «ایمان، تصدیق با دل و اعتراف با زبان و التزام در عمل است.» (بحارالانوار، ج۶۶ ص۷۴)

در جایی دیگر خداوند در آیه ۱۵۰ سوره نساء می فرماید: إِنَّ الَّذینَ یَکْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ یُریدُونَ أَنْ یُفَرِّقُوا بَیْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ یَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَکْفُرُ بِبَعْضٍ وَ یُریدُونَ أَنْ یَتَّخِذُوا بَیْنَ ذلِکَ سَبیلاً: کسانى که خدا و پیامبران او را انکار مى‏ کنند، و مى خواهند میان خدا و پیامبرانش تبعیض قائل شوند، و مى‏ گویند: به بعضى ایمان مى‏ آوریم، و بعضى را انکار مى کنیم‏» و مى ‏خواهند در میان این دو، راهى براى خود انتخاب کنند…»

نمازی که همچون صدف در دل خود گوهرجو و جوانمردی ندارد هر چند با صوت خوش ادا شود همان جوی مرمرین است اما بی آب، که لاجرم مزبله یعنی نشیمنگان شیطان خواهد شد، ندیده ای جوی هایی بی آب مالامال از زباله ها و خاشاک و خس ها می شوند؟

آری، آن مروت و جوانمردی که با گلبرگ های زیبای نماز و روزه کادو پیچی نشود هر چند هدیه ای باشد برای خدا از سویی جسارت، و از دیگر سو مایه خسارت است، و هدر خواهد شد و هرز خواهد رفت.

- نظرات (0)

مرگ نعمت است یا بلا؟

مرگ از جمله سنت های تغییرناپذیر الهی است و هر جانداری روزی می میرد: «کُلُّ نفسٍ ذائِقَةُ المَوتِ»؛ (آل عمران/ 185) و «کُلُّ مَن عَلَیها فانٍ»؛ (الرحمن/ 26)

خیلی اوقات دیده ایم که فردی پیر و فرتوت و فرسوده همچون یک تکه گوشت در گوشه ای از بیمارستان خوابیده و زنده است اما جوانی رعنا و سالم را ناگهان می شنویم که از دنیا رفته است؛ دردناک است اما واقعیت دارد ... به واقع این مرگ چیست؛ نعمت است یا بلا؟ برای بررسی بیشتر از منابع دینی چون آیات و روایات بهره مند می شویم...

در سوره الرحمن سخن از نعمت هایی که از جانب خداوند بر بندگان رسیده فراوان آمده است. در حقیقت باید این نکته را مد نظر داشت که هر خلقتی برای این که بتواند در زمره نعمت قرار گیرد، لازم نیست در تمام موارد موجب راحتی و خوشی باشد، بلکه برای نعمت بودن همین بس که خیر بیشتری داشته باشد و وقتی که آن را به صورت کلی در نظر می گیریم، می بینیم سود آن بیشتر از ضررش است، هرچند گاهی در موارد خاص موجب عذاب نیز شده باشد.

وقتی با این رویکرد و نگاه به خلقت ها و هر آنچه که خداوند آفریده است  در آیه 26 سوره الرحمن "کلُ‏ مَنْ عَلَیهْا فَان" مشاهده می کنیم که در بحث از نعمت های الهی، فنای انسان ها را ذکر می کند. در تفسیر نمونه چند احتمال ذکر شده است که بنابر تمام آنها می توان مرگ و فنا را در زمره نعمت های الهی قرار داد:

ممکن است نعمت بودن موضوع فنا و مرگ از این نظر باشد که این فنا به معناى فناى مطلق نیست، بلکه دریچه‏اى است به عالم بقا و دالان و گذرگاهى است که شرط وصول به سراى جاویدان عبور از آن است.

دنیا با تمام نعمت هایش زندانى است براى مؤمن، و خروج از این دنیا آزاد شدن از این زندان تنگ و تاریک است.

و یا از این نظر که ذکر نعمت هاى فراوان گذشته ممکن است مایه غفلت و غرق شدن گروهى در زندگى دنیا و انواع خوردنی ها و نوشیدنی ها و لؤلؤ و مرجان و مرکب هاى راهوارش گردد، لذا یادآورى مى‏کند که این دنیا جاى بقا نیست، مبادا دلبستگى به اینها پیدا کنید، و از آنها در مسیر پروردگار بهره نگیرید که این تذکر خود نعمتى است بزرگ".(مکارم شیرازى، ناصر، تفسیر نمونه، ج 23، ص 125)

بنابر هر یک از این احتمالات مذکور، مرگ جزو نعمت های الهی قرار می گیرد و مشخص می شود که مرگ در یک نگاه کلی و با لحاظ کردن تمام موارد، چیزی جز نعمت نیست و دیگر نمی توان آن را از سیاق این سوره خارج دانست.

نکته ی دیگر یکه در باب مرگ مطرح می شود، بحث چگونه مردن و کیفیت مردن است که سخن در باره آن فراوان است و در این مجال تنها به نمونه ای از این کیفیت می پردازیم.

وقتی عزراییل خود را می آراید

روزی عزراییل نزد ابراهیم (علیه السلام) آمد تا جان او را قبض کند. ابراهیم (علیه السلام) مرگ را دوست نداشت.

عزراییل متوجه ی خدا شد و عرض کرد: ابراهیم (علیه السلام) مرگ را ناخوش دارد. خداوند به عزراییل وحی کرد: ابراهیم(علیه السلام) را آزاد بگذار، چرا که او دوست دارد زنده باشد و مرا عبادت کند.

مدت ها از این ماجرا گذشت تا روزی ابراهیم (علیه السلام) پیرمرد بسیار فرتوتی را دید که آنچه می خورد، نیروی هضم ندارد و آن غذا از دهان او بیرون می آید. دیدن این منظره سخت و رنج آور، موجب شد که ابراهیم (علیه السلام) ادامه زندگی را تلخ بداند و به مرگ علاقمند شود. در همین وقت به خانه ی خود بازگشت ناگاه یک شخص بسیار نورانی را که تا آن روز چنان شخص زیبایی را ندیده بود مشاهده کرد و پرسید: تو کیستی. او گفت: من فرشته ی مرگ هستم. ابراهیم (علیه السلام) گفت: چه کسی است که از نزدیک شدن به تو و دیدار تو بی علاقه باشد، با اینکه دارای چنین جمال دل آرایی هستی. عزراییل گفت: ای خلیل خدا، هرگاه خداوند خیر و صلاح کسی را بخواهد، مرا با این صورت نزد او میفرستد و اگر شر و بدی او را بخواهد، مرا در چهره ی دیگر نزد او  می فرستد. آنگاه روح ابراهیم (علیه السلام) را قبض کرد. به این ترتیب ابراهیم در سن 175 سالگی با کمال دل خوشی و شادابی به سرای آخرت شتافت. (به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان)

- نظرات (0)

حالا چی بپوشم؟!

 

خداوند با کاربرد تنها یک کلمه لباس رابطه متقابل و برابریِ کاملِ زن و مرد را چنین بیان کرده است که زنان در حکم لباس و پوشش و شأن اجتماعی و شخصیت و هویت شما هستند و شما نیز همین مقام را در مقابل ایشان دارید. 

چه تعبیر زیبایی است که: زن همچون جامه‌ای فراگیر، مرد را در خود می‌ پوشاند و چنانکه گویی بدون زن برهنه است و مرد نیز زن را در کسوت شخصیت و عشق و حمایت خویش می‌پوشاند چنانکه گویی بدون او عریان و بدون حفاظ است. 

برخی استادان اخلاق تعبیر لباس در این آیه را، در برگیرنده و مفید سه معنا دانسته ‌اند: 

الف) زن و مرد، زینت یکدیگر و مایه مباهات و افتخار همدیگر هستند؛ چنان چه لباس نیز زینت است. البته این افتخار و احساس روانی آن بسیار اهمیت دارد. 

ب) زن و مرد مایه تهذیب نفس یکدیگرند و همدیگر را از آلودگی به گناه باز می‌دارند. یکی از کارهای لباس، حفظ بدن از خطرهایی مانند سرما است. بنابراین، همسران نیز همدیگر را در افتادن به گناه باز می‌دارند و سبب تکامل همدیگر می‌شوند. 

ج) زن و مرد پوشاننده یکدیگر هستند. هم چنان که لباس، عیب‌ها و زشتی‌های بدن را می‌ پوشاند، مرد و زن نیز عیب یکدیگر را می ‌پوشانند و اصلاح می ‌کنند. 

به عبارتی دو کلمه «لَکُم» یعنی برای شما مردان و «لَهُنّ» یعنی برای آن زنان، حامل این معنی لطیف است که زن و مرد علیه یکدیگر نیستند بلکه این «برای» او و او «برای» این است، بدین معنی که هر یک در جهت سود و بهره‌ مندی دیگری است. 

حفاظت از گناه

این تشبیه بلیغ و رسا گویای نکات فراوانی است که در حوزه علوم تربیتی و سبک زندگی در آداب اسلامی بیان شده است. همانگونه که لباس انسان را از آلودگی بیرونی مثل سرما و گرما حفظ می‌کند زن و شوهر هم وظیفه دارند، همدیگر را از آسیب ‌های معنوی مثل گناه و انحرافات جنسی حفظ کنند.

برای رشد همدیگر تلاش کنیم

در این زمینه زن و شوهر با توجه به آیه 187وظایف بسیار سنگین به یکدیگر دارند. همانگونه که لباس عیوب ظاهری انسان را می‌پوشاند زن و شوهر وظیفه دارند در عین تلاش برای رشد معنوی یکدیگر مایه‌ آرامش هم باشند و عیوب و نارسایی همدیگر را بپوشانند، هیچ زن و مردی بجز ذوات مقدسه بی عیب نیستند اما مجموعه زوج ها طبق بیان قرآن کریم باید دست به دست هم بدهند ابتدا عیب همدیگر را بپوشانند و در ادامه برای رشد خود تلاش کنند و جلوه‌های زیبای یکدیگر را به نمایش بگذارند.

زن و شوهر؛ مایه آرامش همدیگرند

سومین نکته این است همیشه لباس برای خانم‌ و آقا مایه آرامش و زینت می‌شود زمانی که یک لباس خوب بر تن می‌کنند حتی در راه رفتن آنها تاثیر می‌گذارد قطعا زن و مرد اگر خوب باشند به مشابه آن زینت یکدیگر قرار می‌گیرند همسر شایسته مایه افتخار و سربلندی طرف مقابل می‌شود.

⁠آبروی همدیگر باشید

یکی از وظایف جدی زن و شوهر این است که عیب‌ های دیگران را بپوشانند و باعث حفظ آبروی یکدیگر باشند و بالاتر از این که از آسیب ‌های بیرونی دور شوند. آیه شریفه 187 بقره نشانه کمال زندگی و خانواده در اسلام است.

منابع:

حجت الاسلام بهاری کارشناس مذهبی پیرامون وظایف زن و مرد نسبت به یکدیگر؛ افکار نیوز، 1395/11/12

باشگاه خبرنگاران جوان؛ چرا زن و شوهر، «لباس» یکدیگر خوانده شده‌اند؟؛ 1392/09/12

سایت امام رئوف؛ زن و مرد لباس یکدیگرند

سایت ترویج قرآن؛ تشبیه همسر به لباس در قرآن؛ 1395

 

- نظرات (0)