سایت خاتون

سایت مطبخ خاتون

مسلمانی مان را به ارث برده ایم؟!

گاهی احساس می کنم که عادت کرده ام مسلمان باشم، پیامبر و راهنما داشته باشم، دوستش داشته باشم، به زیارتش بروم یا آرزوی زیارت حرمش را در دل بپرورانم.

همیشه این گونه بوده ام و این چه خوب است و چه نعمت بزرگی است؛ اما بد نیست گاهی هم به دنبال چرایی ها بگردم؛ فایده اش این است که نگاهم عمیق تر می شود و قدر داشته هایم را بهتر می دانم.

لازمه ی چراها این نیست که همه ی آنچه را بوده ام و داشته ام، فراموش کنم و از نو بسازم. فقط باید چند سوال اساسی را از خود بپرسم و برای پاسخش قدری جستجو کنم.

مثلاً اینکه چرا باید مبعثی می بود که بشر پیامبری داشته باشد؟ در حقیقت چرا انسان ها نیاز داشتند که پیامبری از جانب خدای خالق برایشان مبعوث شود؟ اگر نبود، چه می شد؟
پاسخ سوالاتی از این دست را با دو روش می توان داد. یعنی دو نگاه و دو رویکرد وجود دارد: برون دینی و درون دینی.

روش برون دینی یعنی فارغ از تعالیم دین یا در اصطلاح امروزی گزاره های دینی تحقیق می کنیم تا استدلال کنیم. مثلاً صرفاً با ابزارهایی مثل عقل یا مشاهده به سراغ پاسخ سوالمان می رویم اما در روش درون دینی، مبنای استدلال، گزاره های دینی است.

در اینجا برای بررسی سوالی که در بالا مطرح کردیم، روش دوم یعنی رجوع به متن دین را انتخاب کرده ایم. پس منبع پاسخ های ما، قرآن است و احادیث اهل بیت (علیهم السلام) که در حقیقت تفسیر آیات الهی است.

قرآن صریح و بی پرده به پیامبر اکرم(صلی الله و علیه و آله) می گوید که تو برای چه مبعوث شده ای و این، همان حقیقتی است که نیاز ما انسان ها به پیامبر را هم بیان می کند.

وکیل و حفیظ نمی خواهیم

آیاتی از قرآن به طور سلبی به مسئله پرداخته اند و آیاتی هم به صورت ایجابی. دسته ی اول که معمولاً رسول گرامی اسلام(صلی الله و علیه و آله) را خطاب می کند، بیان می کند که ای پیامبر، تو چه نیستی: تو حفیظ و وکیلِ مردم نیستی. 
1- " وَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَیْهِمْ وَكِیلاً"  "ما تو را وكیل بر آنها نساخته‏ایم كه ملزم باشى حتما آنها ایمان بیاورند" (54، اسراء)
2- "فَإِنْ أَعْرَضُوا فَما أَرْسَلْناکَ عَلَیْهِمْ حَفیظاً إِنْ عَلَیْکَ إِلاَّ الْبَلاغُ ..." "اگر آنها رویگردان شوند غمگین مباش، ما تو را مسئول حفظ آنان از انحراف به طور اجبار قرار نداده‏ایم‏ وظیفه تو تنها ابلاغ رسالت الهى است خواه پذیرا شوند و خواه نشوند" (48، شوری)
وظیفه تو ابلاغ آشكار و دعوت مجدانه به سوى حق است، اگر ایمان آوردند چه بهتر وگرنه زیانى به تو نخواهد رسید، تو وظیفه خود را انجام داده‏اى‏.

"مَّنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللّهَ وَمَن تَوَلَّى فَمَا أَرْسَلْنَاكَ عَلَیْهِمْ حَفِیظًا" "هر كس از پیامبر فرمان بَرَد، در حقیقت، خدا را فرمان برده و هر كس رویگردان شود، ما تو را بر ایشان نگهبان نفرستاده‏ایم." (80، نساء)
"حفیظ" از نظر اینكه صفت مشبهه است و معنى ثبات و دوام را مى ‏رساند با "حافظ" كه اسم فاعل است تفاوت دارد.

بنابراین "حفیظ" به معنى كسى است كه به طور مداوم مراقب حفظ چیزى مى ‏باشد، در نتیجه مفهوم آیه چنین مى ‏شود مسئولیت پیامبر صلی الله و علیه و آله مسئولیت رهبرى و هدایت و دعوت به سوى حق و مبارزه با فساد است ولى اگر افرادى اصرار در پیمودن راه خلاف داشته باشند، نه پیامبر صلی الله و علیه و آله در مقابل انحراف هاى آنها مسئولیتى دارد كه در همه جا حاضر و ناظر باشد، و جلو هرگونه گناه و معصیتى را با زور و اجبار بگیرد، نه او از طرق عادى قدرت بر چنین چیزى را مى‏ تواند داشته باشد. 
پس گویا ساختمان بنی آدم به گونه ای است که نیاز به وکیل و حفیظ ندارد؛ بلکه چیز دیگری می خواهد.

نیاز به شاهد و بشیر و نذیر

"إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ بِالْحَقِّ بَشِیرًا وَنَذِیرًا‏"  "ما تو را به حق براى بشارت و انذار (مردم جهان) فرستادیم‏" (11، بقره)
"إِنَّا أَرْسَلْنَاكَ شَاهِدًا وَمُبَشِّرًا وَنَذِیرًا" "ما تو را گواه و بشارت دهنده، و بیم دهنده فرستادیم‏" (45، احزاب)
"بشارت" و "انذار" یا "تشویق" و "تهدید" بخش مهمى از انگیزه ‏هاى تربیتى و حركت هاى اجتماعى را تشكیل مى‏ دهد، آدمى هم باید در برابر انجام كار نیك "تشویق" شود، و هم در برابر كار بد "كیفر" بیند تا آمادگى بیشترى براى پیمودن مسیر اول و گام نگذاردن در مسیر دوم پیدا كند.
انسان مجموعه‏اى است از بیم و امید، از حب ذات و علاقه به حیات، و نفرت از فناء و نیستى، تركیبى است از جلب منفعت و دفع ضرر.

آیا انسانى كه ابعاد روح او را این دو تشكیل مى ‏دهد ممكن است پایه تربیتش تنها روى یك قسمت باشد؟

مخصوصاً تعادل میان این دو لازم است كه اگر تشویق و امید از حد بگذرد باعث جرئت و غفلت است و اگر بیم و انذار بیش از اندازه باشد نتیجه‏اش یاس و نومیدى و خاموش شدن شعله ‏هاى عشق و تحرك است. درست به همین دلیل در آیات قرآن،"نذیر" و "بشیر" یا "انذار" و "بشارت" در كنار هم قرار گرفته.

یک منّت بی نظیر، سه نیاز بزرگ

"لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُومِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَكِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُّبِینٍ" "به یقین، خدا بر مومنان منت نهاد [كه‏] پیامبرى از خودشان در میان آنان برانگیخت، تا آیات خود را بر ایشان بخواند و پاكشان گرداند و كتاب و حكمت به آنان بیاموزد، قطعاً پیش از آن در گمراهى آشكارى بودند."
منت بزرگ خدای مهربان که یک نعمت فوق العاده ی اوست، فرستادن پیامبری است که از جنس خود ماست با همه ی مختصات بشریمان، با همه ی نیازهای روزمره ی ما. این یعنی اینکه همه جوره ما را می فهمد، می داند ریز و درشت نیازهای ما چیست.

این آیه، سه دلیل مهم بعثت را که دقیقاً سه دلیل نیاز بشر به داشتن پیامبر است، بیان می کند: 
1- خواندن آیات پروردگار بر مردم و آشنا ساختن گوش ها و افكار با این آیات.
2- تعلیم، یعنى وارد ساختن این حقایق در درون جان آنها.
3- تزكیه نفوس و تربیت ملكات اخلاقى و انسانى.
 

نیاز به هادی مهربان

"لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِیزٌ عَلَیْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِیصٌ عَلَیْكُم بِالْمُوْمِنِینَ رَوُوفٌ رَّحِیمٌ" "رسولى از خود شما به سویتان آمد كه رنج هاى شما بر او سخت است، و اصرار به هدایت شما دارد و نسبت به مومنان رئوف و مهربان است." (128، توبه)
"وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ" 
دو آیه ی بالا نکته ی لطیفی دارد که پاسخ زیبایی است برای سوال اصلی ما. گویا بشر علاوه بر نیازی که به یک بشیر و نذیر دارد، نیاز دارد هادیِ مهربان و دلسوزی، پیگیر تربیتش باشد؛ این مربی دلسوز، همان پیامبر رحمت است. 
پس با اتفاق عظیم بعثت، نیازهای بزرگی در انسان پاسخ داده شد که اگر نمی شد...

نرم افزارهای ارزشمنددینی

دانلود نرم افزار اسرارنماز

دانلودنرم افزار رمضان الکریم 

اثر و ارزش "بسم الله" گفتن

در آموزه‌هاي ديني به ما ياد داده‌اند كه وقتي مي‌خواهي كاري را شروع كنيم؛ با نام خدا آغاز كنيم. چرا كه در روايت آمده است هر كاري كه بدون نام و ياد خدا آغاز شود ابتر مي‌ماند و به نتيجه نمي‌رسد.

امام باقر (عليه السلام) مي‌فرمايد: سزاوار است هنگامى كه كارى را شروع مى‌كنيم، چه بزرگ باشد چه كوچك، بسم الله بگوئيم تا پر بركت و مبارك باشد.

گفتن ذكر "بسم الله" يعنى هم با نام خدا شروع مى‌كنم و هم از ذات پاكش استمداد مى‌طلبم. هنگامى كه كارها را با تكيه بر قدرت خداوند آغاز مى‌كنيم؛ خداوندى كه قدرتش مافوق همه قدرت‌ها است، سبب مى‌شود كه از نظر روانى نيرو و توان بيشترى در خود احساس كنيم، مطمئن‌تر باشيم، بيشتر كوشش كنيم، از عظمت مشكلات نهراسيم و مايوس نشويم، و نيز نيت و عمل خود را پاك‌تر و خالص‌تر كنيم.

آية‌الله مظاهري مي‌فرمايد كه انسان وقتي‌ "بسم‌الله"‌ مي‌گويد بايد چهار هدف‌ در نظرش‌ باشد:

بسم‌ الله الرِّحمن‌ الرِّحيم‌، به‌ نام‌ خدا براي‌ عظمت‌ او.

بسم‌ الله الرِّحمن‌ الرِّحيم‌، براي‌ اين كه‌ كارم‌ مبارك‌ باشد، پربركت‌ باشد.

بسم‌ الله الرِّحمن‌ الرِّحيم‌، براي‌ اين كه‌ در كارم‌ كمك‌ بگيرم‌ از خدا.

بسم‌ الله الرِّحمن‌ الرِّحيم‌، براي‌ اين كه‌ كارم‌ براي‌ خدا باشد، يعني خلوص‌ و توحيد افعالي‌.(1)

حتي‌ غذاي‌ شبهه‌ناك‌ را مي‌شود با بسم‌ الله حلال‌ كرد. در اين زمانه خوردن مال حلال خيلي دشوار است. در روايات‌ مي‌خوانيم‌ در دوره‌ آخرالزمان‌ همه‌‌ رباخوار مي‌شوند و آنهايي‌ كه‌ خيلي‌ دور هستند بالاخره‌ رنگ‌ گرد ربا به‌ دامنشان‌ مي‌رسد. خوب در اين شرايط چه‌ بكنيم؟‌ با "بسم‌ الله" بايد اين‌ شبهه‌ را رفع‌ كنيم‌. و اگر خالص بگوييم با اين "بسم الله" خيلي كارها مي‌توان كرد.

در‌ جنگ‌ ايران‌ و عراق فرمانده‌شان‌ آمد سراغ فرمانده ايراني و مي‌خواست او را بكشد. گفت شنيدم شما با «بسم‌ الله الرِّحمن‌ الرِّحيم»‌ خيلي‌ كارها مي‌توانيد بكنيد. فرمانده ايراني گفت‌ بله‌.

فرمانده عراقي يك‌ قدري‌ زهر كه اگر  هر كجا مي‌ريختند آنجا را ذره‌ ذره‌ مي‌كرد؛ ‌ به كف‌ دست‌ آن ايراني ريخت و گفت‌: اگر راست‌ مي‌گويي‌ با "بسم‌ الله" اين‌ زهر را بخور.

مسلم‌ بود اگر به‌ حسب‌ ظاهر مي‌خورد جوارح داخلي بدنش پاره‌ پاره‌ مي‌شد. آن ايراني يك‌ «بسم‌ الله الرِّحمن‌ الرِّحيم‌» گفت و زهر را ريخت‌ در دهان‌ خود‌ و هيچ‌ مشكلي برايش پيش نيامد. و اينگونه بود كه نقشه فرمانده عراقي، نقش بر آب شد. (2)

روزي‌ معلم‌ مكتبي‌ به‌ شاگردانش‌ ‌گفت‌ هر كس‌ «بسم‌ الله الرِّحمن‌ الرِّحيم»‌ بگويد؛ مي‌تواند روي‌ آب‌ راه‌ برود.‌ يكي‌ از شاگردان پاكدل كه سلامت‌ نفس‌ داشت و غذاي‌ حلال‌خور بود؛ ديد، عجب‌ چيز خوبي‌. چون او براي اين كه به كلاس برسد بايد مسير زيادي را طي مي‌كرد تا به پل برسد و به كلاس برود.‌

يعني هر روز بايد دو سه‌ كيلومتر مي‌رفت تا از روي‌ پل‌ بيايد. خيلي خوشحال شد. پس‌ وقتي‌ كه‌ از مكتب‌خانه‌ بيرون‌ آمد با «بسم‌ الله الرِّحمن‌ الرِّحيم»‌ رفت‌ آن‌ طرف‌ آب‌. ديگر هر روز با "بسم‌ الله" مي‌آمد و مي‌رفت‌. پدر و مادرش‌‌ گفتند براي تشكر،‌ معلمت‌ را مهمان‌ كنيم‌ چون خيلي‌ به تو خدمت‌ كرده‌ است. بالاخره آقا معلم پذيرفت. ظهر مكتب‌ تمام‌ شد.‌ آمدند بروند منزل! معلم‌ به سمتي رفت كه پل‌ بود. شاگرد‌ گفت‌: آقا چرا راهتان‌ را دور مي‌كنيد! از روي‌ آب‌ مي‌رويم‌.

معلم گفت‌ از روي‌ آب‌ كه‌ نمي‌شود گفت‌: "بسم‌ الله" مي‌گوييم‌ و از روي‌ آب‌ مي‌رويم.‌ از وقتي‌ كه‌ شما اين مورد‌ را‌ گفتيد من‌ هر روز با "بسم‌ الله" از روي آب رفت و آمد مي‌كنم.

معلم‌ آهي‌ كشيد و گفت‌ آن‌ زباني‌ كه‌ تو داري‌ من‌ ندارم‌. آن‌ دلي‌ كه‌ تو داري‌ من‌ ندارم‌ والا معلوم‌ است‌ كه با "بسم‌ الله" مي‌شود زهر را خورد و آن‌ زهر اثر نگذارد، با "بسم‌ الله" مي‌شود روي‌ آب‌ راه‌ رفت‌.

خلاصه كلام اين كه گفتن «بسم الله الرحمن الرحيم» خيلي اثرات دارد و خوب است كه به گفتن آن عادت كنيم چرا كه در آخرت به دردمان مي‌خورد.

رسول اكرم صلي الله عليه و آله فرمودند:

چون روز قيامت شود به بنده خدا امر مي‌شود كه وارد آتش دوزخ شود، چون نزديك دوزخ مي‌شود مي‌گويد: «بسم الله الرحمن الرحيم» و پا در دوزخ مي‌نهد. آتش دوزخ هفتاد هزار سال راه از او دور مي‌شود.

در روايت ديگري آمده چون بنده خدا را پاي ميزان حساب حاضر مي‌كنند و نامه اعمال او را در حالي كه مملو از افعال و كردار زشت است به دست او مي‌دهند در حين گرفتن نامه اعمال بنابر عادتي كه در دنيا به گفتن "بسم الله الرحمن الرحيم" داشته اين ذكر را بر زبان جاري مي‌كند و نامه اعمال را به دست مي‌گيرد. چون نامه اعمال را مي‌گشايد آن را سفيد مي‌بيند در حالي كه هيچ نوشته و عمل بدي در او نمي‌بيند.

بنده گنهكار به فرشتگاني كه حاضرند مي‌گويد: در اين نامه عمل چيزي نوشته نيست كه بخوانم.

فرشتگان گويند: در همين نامه، تمام اعمال بد تو نوشته بود اما به بركت و ميمنت "بسم الله الرحمن الرحيم" همه آنها محو شد.(3)

پي‌نوشت‌ها:

1- ذيل تفسير سوره حمد .

2- برگرفته از سخنان آية‌الله مظاهري .

2- منهج الصادقين، ج1، ص33 .

شرط استجابت دعاى امت پیامبر

شخص یهودى خدمت امیرالمؤمنین على (علیه السلام) آمد، و از فضل خاتم الانبیاء (صلى الله علیه و آله) بر سایر انبیاء (علیهم السلام) سؤال نمود، و گفت كه حق تعالى ملایكه را به سجده آدم (علیه‌السلام) امر كرد.

آن حضرت فرمود: افضل از آن را به محمد (صلى الله علیه و آله) كرامت نموده؛ زیرا كه خود بر او صلوات فرستاد، و به ملایكه امر فرمود كه بر او صلواتفرستند، و عبادت عباد را تا روز قیامت، در صلوات بر آن حضرت قرار داد، و فرمود كه: "انّ الله و ملائكته یُصلون على النبى یا ایها الذین آمنوا صلوا علیه و سلموا تسلیما" و هر كس در حال حیات یا بعد از وفات آن حضرت، بر او صلوات فرستد، حق تعالى به هر صلواتى ده صلوات بر آن كس مى‌فرستد، و ده حسنه به او عطا مى‌فرماید.

و هر كس بعد از وفات آن جناب، بر ایشان صلوات فرستد، آن حضرت مطلع مى‌شود و بر آن كس صلوات و سلام مى‌فرستد، مثل صلواتى كه فرستاده است و حق سبحانه و تعالى، دعاى امت او را، در هر چه از پروردگار سؤال نمایند، موقوف مى‌دارد و به اجابت نمى‌رساند، تا آن كه بر آن حضرت صلوات فرستند. و این برزگ‌تر و عظیم‌تر است از آن چه به آدم (علیه السلام) عطا فرمود.

اللهم صل على محمد و آله، فى كل اوان وقت و على كل حال عدد ما صلیّت على من صلیّت علیه، و اضعافَ ذلك كله بالاضعافَ التى لا یُحصیها غیرك، انك فعال لما ترید؛ بار خدایا! بر محمد و آل او درود فرست، در هر هنگام و هر زمان و بر هر حال، به تعداد درودى كه بر هر كس فرستاده‌اى . و چندان برابر همه آنها، به چندان برابرى كه جز تو آنها را نتواند شمرد؛ زیرا تو هر چه بخواهى، به جا آورنده‌اى. (1)

ربِّ صلِّ علیهم زنة عرشك و مادونه، و مِلاء سَمواتِكَ و ما فَوقهُن، و عدد ارضك و ما تحتهُن و ما بینهن، صلوة تقربهم منك زلفى، و تكون لك و لهم رضى، و متصلة بنظائرهن ابدا ؛ پروردگارا! بر ایشان درود فرست، هم‌وزن عرش خود و آن چه زیر عرش است (همه عالم)؛ و مقدار آن چه آسمان‌هایت و آن چه در بالاى آنهاست را پر گرداند؛ و مقدار شماره زمین‌هایت و آن چه در زیر آنها و میان آنهاست (را پر سازد)؛ درودى كه ایشان را به كمال قرب تو رساند؛ و براى تو و ایشان خشنودى؛ و همیشه به مانندهاى آن، درودها پیوسته باشد. (2)

اللهم صلِّ على محمد و آله، كما هَدیتنا به، و صلِّ على مُحمد و آله، كَما استنقذَ تَنابه، و صلِّ على محمد و آله صلوة تشفع لنا یوم القیمة و یَوم الفاقة الیك، انك على كل شىء قدیر، و هو علیك یسیر؛ بار خدایا! بر محمد و آل او درود فرست، چنان كه ما را به سبب او (به راه حق) هدایت نمودى . و بر محمد و آل او درود فرست، چنان كه ما را به وسیله آن حضرت از (جهل و نادانى) رهانیدى و بر محمد و آل او درود فرست، درودى كه ما را روز رستاخیز و روز نیازمندى به تو شفاعت نماید؛ زیرا تو بر هر چیز توانایى، و آن بر تو آسان است . (3)

از حضرت امام صادق (علیه السلام) روایت شده كه:

هر كس خواهد كه شاد گرداند محمد و آل آن حضرت را (صلوات الله علیهم) به این نحو، به ایشان صلوات فرستد:

«اللهم یا اَجودَ مَن اَعطى و یا خیر مَن سَئلَ و یا ارحم مَن استرحم . اللهم صل على محمد و آله فى الاولین و صل على محمد و آله فى الآخرین و صلِّ على محمد و آله فى المَلاء الاَعلى و صلِّ على محمد و آله فى المرسلین . اللهم اَعط محمداً و آله الوسیلة و الفضیلة و الشرف و الرفعة و الدرجة الكبیره. اللهم انى آمنت بمحمد - صلى الله علیه و آله - و لم اره فلا تحرمنى یوم القیامة رؤیته و ارزقنى صحبته و توفنى عَلى مِلته واسقنى مِن حَوضهِ مَشربا رویا سائغا هنیئا لا اظماء بعده ابداً انك على كل شىء قدیر. اللهم انى آمنت بمحمد صلى الله علیه و آله و لَم اَره فَعَرفنى فى الجنان وجهه. اللهم بَلّغ محمداً صَلى الله علیه و آله مِنى تَحیة و سَلاما.»

پی‌نوشت‌ها:

1- صحیفه سجادیه، دعاى 44 .

2- صحیفه سجادیه، دعاى 47 .

3- صحیفه سجادیه، دعاى 31 .

منبع:

آثار و بركات صلوات در دنیا، برزخ و قیامت، عباس عزیزى .

خواص شگفت‌انگیز صلوات

صلوات نشانه محبت به حبیب خداست .

صلوات باعث تقرب به خدا و رسول خدا می‌شود .

صلوات موجب شفاعت است .

با صلوات حاجات برآورده می‌شود .

صلوات باعث آمرزش گناهان می‌شود .

صلوات موجب عافیت و شفای امراض می‌شود .

صلوات حافظه را تقویت می‌کند .

صلوات موجب توانگری است .

صلوات موجب روشنایی قبر و قیامت است .

صلوات باعث تشریف فرمایی پیامبر به موقع مرگ است .

صلوات نور صراط است .

صلوات باعث نجات از آتش جهنم و داخل شدن در بهشت است .

معنای صلوات

صلوات در لغت به معنی «دعاست» و نماز را به جهت این که شامل دعا می‌شود «صلاة» می‌گویند.

اما صلوات در میان عرف مردم شامل دو چیز می‌شود:

معنای اول: سلام و درود بی‌کران خداوند و فرشتگان و کسانی که ایمان به رسول خدا آوردند، به جهت عظمت، مقام و منزلت آن حضرت صلوات بر محمد (صلی الله علیه و آله)  و آلش می‌فرستند .

معنای دوم: صلوات به معنای نماز است .

عده‌ای هم صلوات پروردگار عالم را به پنج معنی تقسیم می‌کنند .

1) به معنای رحمت

2) به معنای مغفرت

3) به معنای شفاء

4) به معنای تزکیه

5) به معنای کرامت

معنای حروف صلوات از دیدگاه علمای دین

بعضی از علمای دین حروف صلوات را به معنای خاصی به کار برده‌اند که عبارت‌اند از:

«صاد» در صلوات از «صمد» است که از اسماء خداوند است .

«لام» در صلوات از «لطیف» است که از اسماء خداوند است .

«واو» در صلوات از «واحد» است که از اسماء خداوند است .

«هاء» در صلوات از «هادی» است که از اسماء خداوند عالم است .

فضایل صلوات در روایات

رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند:

«هر کس صد بار بر محمد و آل محمد (صلی الله علیه و آله) صلوات بفرستد، خداوند صد حاجت او را برآورده می‌سازد.»

حضرت علی (علیه السلام) می‌فرماید:

«هیچ دعایی به آسمان نمی‌رسد مگر این که دعا کننده بر محمد و آل او صلوات بفرستد.»

منبع:

کتاب خواص شگفت انگیز صلوات