سایت خاتون

زیارت امیرالمومنین

دعایی برای رفع غم و اندوه

در كتاب «بلد الأمین» از حضرت رسول اکرم صلى اللّه علیه و آله روایت كرده:

هر كه هر روز ده بار این دعا را بخواند، حق تعالى‏ چهار هزار گناه كبیره او را بیامرزد

و وى را از سكرات مرگ و فشار قبر، و صد هزار هراس قیامت نجات دهد،

و از شرّ شیطان و سپاهیان او محفوظ گردد و قرضش ادا شود و اندوه و غمش برطرف گردد، دعا این است:

اَعْدَدْتُ لِكُلِّ هَوْلٍ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَ لِكُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ ماشاءَ اللَّهُ

وَ لِكُلِّ نِعْمَةٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لِكُلِّ رَخآءٍ اَلشُّكْرُ لِلَّهِ

وَ لِكُلِّ اُعْجُوبَةٍ سُبْحانَ الِلَّهِ

وَ لِكُلِّ ذَنْبٍ اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ

وَ لِكُلِّ مُصیبَةٍ اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَیْهِ راجِعُونَ

وَ لِكُلِّ ضیقٍ حَسْبِىَ اللَّهُ

وَ لِكُلِّ قَضآءٍ وَ قَدَرٍ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ

وَ لِكُلِّ عَدُوٍّ اِعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ

وَ لِكُلِّ طاعَةٍ وَ مَعْصِیَةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.

هو

- نظرات (0)

سوره هاى قرآن کریم

قرآن مجید، داراى ۱۱۴ سوره مى باشد که همه آنها با (بسم الله الرحمن

الرحیم ) آغاز مى شود. بجز سوره توبه که سوره نهم از قرآن کریم است .

و (بسم الله الرحمن الرحیم ) ندارد و اما آنچه در سوره نمل در آیه سى ام

آمده است ، آن جزء نامه حضرت سلیمان - علیه السلام - است که به ملکه

(سباء) نوشته است .

در اینکه چرا در سوره توبه (بسم الله الرحمن الرحیم ) نیامده است ، دو

روایت وجود دارد. یکى از آن دو از امیرالمؤ منین - صلوات الله علیه - است که

فرموده : علت نیامدن (بسم الله الرحمن الرحیم ) آن است که : (بسم الله

الرحمن الرحیم ) براى (امان و رحمت ) است . ولى سوره برائت ، براى

برداشته شدن امان با شمشیر، نزول شده است .

در مجمع البیان چنین آمده است :

(( عن على علیه السلام لم ینزل بس

م الله الرحمن الرحیم على راءس سوره برائه لاءن بسم الله للاءمان و الرحمه

و نزلت برائه لرفع الامان بالسیف . ))

و زمخشرى در کتاب کشاف ، آن روایت را از ابن عیینه نقل کرده است .

روایت دوم از امام صادق - علیه السلام - نقل شده که فرموده است : انفال و

برائت ، یک سوره هستند (الانفال و البرائه واحد) ناگفته نماند که هر دو

حدیث به لفظ (روى ) است . باقى اقوال ، احوال به طور احتمال و استحسان

مى باشد. اما ظاهرا علت اصلى همان تعبد باشد که رسول خدا - صلى الله

علیه و آله - آن را در اول سوره برائت ، نفرموده است .

( بسم الله الرحمن الرحیم ) به عقیده شیعه اثنى عشرى ، یک آیه مستقل

و جزء هر سوره است که نمى شود یکى را به جاى دیگرى خواند. در این باره

در این کتاب ، یک بحث مستقل آمده است .

و از اهل بیت عصمت و طهارت - صلوات الله علیهم - نقل شده است که آنها

سوره : (والضحى ) و: (الم نشرح ) و نیز سوره (لایلاف ) و (فیل ) را یک

سوره حساب کرده اند که در نماز نمى شود به یکى اکتفا کرد بلکه باید هر

دو با (بسم الله الرحمن الرحیم ) خوانده شوند

منبع :+

- نظرات (0)

آیا قرآن تحریف شده است؟

با آوردن دلایل عقلی،نقلی و شواهد تاریخی اثبات می کنیم که قرآن تحریف نشده است و منظور از تحریف چیست...
دلایل عقلی
1. ضرورت اسم هادی خداوند
2.قائده ی قبح عقاب بلا بیان
(اگر خداوند روز قیامت عده ای را جزا و پاداش می دهد باید قبلش حجت را بر مردم تمام کند.باید با بیانی بگوید خوب و بد را.. اگر قرآن تحریف شده باشد این بیان که از قرآن است دیگر حجت نیست)
3.قائده ی لطف
4.اعجاز قرآن====>الف)آیات تحدی ب)عدم اختلاف و تناقض
5.خاتمیت پیامبر و جاودانگی قرآن (100 درصد قرآن تحریف نشده و جاودانه است،در غیر این صورت باید خداوند طبق قائده ی عقلی کتاب دیگری می فرستاد)
______________
دلایل نقلی(قرآنی،روایی)
قرآنی
1.آیه حفظ 9 سوره حجر(در مورد این آیه کسی قائل به اختلاف قرائت نیست و نمی توان گفت تحریف شده)
2.آیه نفی باطل 41 و 42 سوره فصلت
3.آیه عدم اطفا نور الهی 32 سوره ی توبه
4.آیه 17 سوره قیامت
{5.آیات 26 و 27 و 28 سوره جن(نشان می دهد تا قبل از رسیدن به قلب پیامبر نیز تحریف نشده)
{6.آیات 8 و 9 سوره جن(نشان می دهد تا قبل از رسیدن به قلب پیامبر نیز تحریف نشده)
{7.آیات 7تا 10 سوره صافات(نشان می دهد تا قبل از رسیدن به قلب پیامبر نیز تحریف نشده)
.................. در مورد آیه حفظ شبهه نیز مطرح شده که در صورت تمایل دوستان پرداخته خواهد شد.
---------------------------------
روایی
1. روایات رجوع به قرآن در فتنه ها
2.حدیث ثقلین
3.روایات عرضه حدیث بر قرآن
4.روایت قرائت یک سوره ی کامل در نماز ها
4.روایت فضائل سوره های قرآن
6.روایت غدیر
7.روایاتی که قرآن را مرجع برای بشریت بیان می کند
هم چنین قرآن به روایت متواتر به دست ما رسیده است
_________________
شواهد تاریخی
1.ممانعت از افزودن حکم رجم
2.جلوگیری از حذف واو از قرآن
__________________________________________________ ____________________
اما چرا بحث تحریف را مطرح می کنند و جواب ما چیست؟
روایتی از امام صادق(ع)که می فرمایند وقتی به زیارت امام حسین رفتید بگویید
الّلهمّ العن الظّلمه و الظّالمین، الّذین بدّلوا دینک، و حرّفوا کتابک.....
وقتی این روایت دیده می شود بحث تحریف شدن قرآن به ذهن می رسد،در نتیجه مخالفین شیعه مثلا در کتاب القرآن و شیعه قائل به تحریف قرآن شده اند. در مقابل هم شیعه پاسخ می دهد که بعضی روایات سند ندارد یا بد می فهمید.
برخی برای جواب به این ادعا آمدند و گفتند که در قرآن تحریف لفظی صورت نگرفته است(اعم از زیاده،نقیصه،جابه جایی و ...) بلکه تحریف معنوی صورت گرفته و معنای آیات تغییر کرده که در واقع معادل تفسیر به رای است،در صورتی که باید همین جا در جواب کسانی که قائل به تحریف معنوی هستند تفاوت تحریف معنوی و تفسیر به رای را مشخص کرد.......
در تفسیر به رای مفسر معنا را اشتباه متوجه شده است و پیش فرض غلط دارد نه این که معنای آیات وسور قرآن ذاتا و به خودی خود عوض شده باشد.بنابراین در قرآن حتی تحریف در معانی نیز صورت نگرفته.
_معنای تحریف از لحاظ اصطلاحی به این معناست : هرگونه تغییر و جا به جایی در الفاظ و معانی کلام وحی که اصل آن را از دسترس خارج کند_
بنابر این در قرآن نه تحریف لفظی صورت گرفته است و نه تحریف معنوی


حال جا دارد 1نکته گفته شود و آن این که ما 2 گونه وحی داریم
1.وحی قرآنی
2.وحی بیانی(بیان قرآن یعنی شرح قرآن.شان نزول... بنابراین علاوه بر وحی قرآنی وحی بیانی نیز بر قرآن نازل شده است)
الا انی قد اوتیت القرآن و مثله معه (سیوطی، الاتقان، ج2،ص557؛معارف، ص33به نقل از سنن ابوداود، سنن دارمی، سنن ابن ماجه):آگاه باشید که به من قرآن و [حقایقی] مثل آن ارزانی شد.
حضرت علی (ع) علاوه بر این که وحی قرآنی را از پیامبر آموختند از او وحی بیانی را نیز یاد گرفتند. برخی خلفا که دیدند این گونه است با تحریک عمر گفتند که قرآن را مجرد و خالی از چیزهای دیگر کنید(جرد القرآن) برای این که قرآن با روایت آمیخته نگردد.
بنابراین منظور از حرّفوا کتابک..... در کلام امام صادق منظور ساقط شدن همان وحی بیانی است که در حاشیه مصحف امیرالمومنین بوده است نه تحریف در معنا و یا الفاظ.
و در پایان موضع گیری علما این گونه بوده است
1.محدث نوری و محدث جزایری قائل به تحریف لفظی
2.آیت الله خویی،معرفت،آملی،فیض کاشانی گفتند تحریف معنوی صورت گرفته
3.تحریف لفظی صورت نگرفته(شیخ طوسی)

- نظرات (0)

داراوسارا

هنگام جنگ دادیم صدها هزار دارا

شد کوچه های ایران مشکین ز اشک سارا

سارا لباس پوشید ، با جبهه ها عجین شد

در فکه و شلمچه ، دارا به روی مین شد

چندین هزار دارا ، بسته به سر ، سربند

یا تکه تکه گشتند یا که اسیر و در بند

سارای دیگری در ، مهران شده شهیده

دارا کجاست؟ او در ، اروند آرمیده

دوخته هزار سارا چشمی به حلقه ی در

از یک طرف و دیگر چشمی به خون دل ، تر

سارا سؤال می کرد ، دارا کجاست اکنون ؟

دیدند شعله ها را در سنگرش به مجنون

خون گلوی دارا آب حیات دین است

روحش به عرش و جسمش ، مفقود در زمین است

در آن زمانه رفتند ، صدها هزار دارا

در این زمانه گشتند ده ها هزار « دارا »

هنگام جنگ دارا گشته اسیر و دربند

دارای این زمان با بنزش رود به دربند

دارای آن زمانه بی سر درون کرخه

سارای این زمانه در کوچه با دوچرخه

در آن زمانه سارا با جبهه ها عجین شد

در این زمانه ناگه ،‌ چادر « لباس جین » شد

با چفیه ای که گلگون از خون صد چو دارا ست

سارا خود ،‌ از برای ، ‌جلب نظر بیاراست

دارا و گشواره ،‌ حقا که شرم دارد

در دست هایش امروز ، او بند چرم دارد

با خون و چنگ و دندان ، دشمن ز خانه راندیم

اما به ماهواره تا خانه اش کشاندیم

جای شهید اسم خواننده روی دیوار

آن ها به جبهه رفتند ، اینها شدند طلبکار!!!

 


  شاعر : مرحوم ابوالفضل سپهر

منبع : كتاب "دفتر سرخ"

- نظرات (0)

داستاني شگفت از مضرات موسيقي

تاریخ در مورد ( نیکولو پاگانینی ) که او را ( ویولونیست شیطان ) می نامند حکایت آموزنده ای دارد :

شهر نیس اجازه نمی دهد جسد پاگانینی در گورستانش به خاک سپرده شود. جسد ویولونیست شیطان به مدت 56 سال تمام گور به گور می شود و زمین هیچ قبرستانی او را در بر نمی گیرد ، زیرا هر جابه خاک سپرده می شود به زودی مردم آن اطراف ادعا می کنند که شب ها از قبر او ، آهنگ ویولون مخلوط با صدا های جهنمی بلند می شود و تقاضا می کنند جسد به جای دیگر منتقل شود و برای پسر بی چاره اش هم چاره ای جز آن نمی ماند که جسد نفرین شده ی پدرش را در گورستان دیگری به خاک بسپارد.

كتاب انسان غنا موسيقي صفحه 32

- نظرات (0)

بلند كردن صدا در محضر قبور ائمه ،باعث حبط اعمال

يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ

 اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد! صداى خود را فراتر از صداى پيامبر نكنيد، و در برابر او بلند سخن مگوييد(و داد و فرياد نزنيد) آن گونه كه بعضى از شما در برابر بعضى بلند صدا مى‏كنند، مبادا اعمال شما نابود گردد در حالى كه نمى‏دانيد!  

سوره حجرات آيه 2

 

- نظرات (0)

صلواتي برابر ده هزار صلوات

شخصي نزد سلطان محمود بسكتكين رفت و گفت:

مدتي بود كه مي خواستم رسول خدا را در خواب ببينم و غم و اندوه خود را برايش بازگو دارم كه سعادت مساعدت نمود و جمال آن حضرت رادر خواب ديدم و گفتم يا رسول الله هزار درهم قرض دارم و قادر نيستم و ميترسم اجل برسد و آن بدهي در گردن من باقي بماند.

آن حضرت فرمود: برو نزد بسكتكين و آن مبلغ را از او بستان.

عرض كردم:شايد از من باور نكند.

فرمود: به او بگو نشان به آن نشان كه در اول شب بر من سي هزار مرتبه صلوات مي فرستد و در آخر شب نيز سي هزار مرتبه ي ديگر براي من صلوات ميفرستد.

 

سلطان محمود از شنيدن اين خواب به گريه در آمد و تصديق كرد و قرض او را ادا كرد و هزار درهم به او نيز بخشيد اطرافيان سلطان تعجب كردند و گفتند: اي سلطان حرف هاي او را چگونه تصديق ميكني و حال آنكه ما اول شب و آخر شب با تو هستيم و نمي بينيم كه به فرستادن صلوات مشغول باشي و اگر هم كسي در تمام اوقات شبانه روز به فرستادن صلوات مشغول باشد نمي تواند شصت هزار صلوات بفرستد.(زيرا اگر هر صلوات 3 ثانيه طول بكشد شصت هزار صلوات ، 50 ساعت طول مي كشد)

سلطان محمود گفت :

من از علما شنيده ام كه هر كس اين صلوات را بفرستد گويا چنان است كه ده هزار مرتبه صلوات فرستاده است و من نيز در اول شب سه مرتبه و در آخر شب نيز سه مرتبه ميخوانم، پس اين شخص كه پيام آن حضرت را آورده درست و راست ميگويد و اين گريه ي من از شادي است.

 و اين صلوات اين چنين است:

(اللهمَ صلِّ علي سَيِّدنا و نبينا محمد [و آله] ما اخْتَلَفَ المَلَوان وَ تَعاقَبَ العَصْران وَ كَرَّ الجَديدان وَ اْسْتَقْبَلَ الفَرقَدان وَ بَلِّغ رُِوحَهُ وَ اَرواحَ اَهلِ بِيتِه مِنِّي التَّحيَّهَ وَ السَّلام)

منبع :

تفسير روح البيان

 جلد ‏7

صفحه: 234

و كتاب شرح و فضايل صلوات

صفحه 17

- نظرات (0)

دعاي بعد از وضو و غسل جنابت

در تقسير حضرت منتصب به امام حسن عسکرى عليه السّلام مذكور است كه :

 هر كه بعد از وضو يا غسل جنابت اين دعا بخواند كه

سُبْحانَكَ اللّهُمَّ وَ بِحَمْدِكَ ، اَشّهَدُ اَنْ لااِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَسْتَغْفِرُكَ وَ اَتوُبُ اِلَيْكَ، وَ اَشْهَدُ اَنَّ مُحَّمَدا عَبْدُكَ وَ رَسُولُكَ ،وَ اَشْهَدُ اَنَّ عَلِيّا وَلِيُّكَ وَ خَليفَتُكَ بَعْدَ نَبِيِّكَ عَلى خَلْقِكَ ،وَ اَنَّ اَوْلِيآئَهُ خُلْفآوُكَ وَ اَوْصِيآئَهُ اءَوْصِيائُكَ.

، تمامي گناهانش مي ريزد ،همانطور كه برگ از درخت مي ريزد . و خدا به هر قطره ي آب وضو يا غسلش فرشته اي مي آفريند كه پيوسته صلوات بر محمد و آل محمد مي فرست و ثواب همه ي ذكرها را براي پرونده ي او مي نويسند . تا اينكه وقتي او را در قبر بگذارند يا قيامت شود اين وضو يا غسل جنابت به شكل فرد خوش سيمايي مي آيد و سلام مي كند ، آنقدر در بهشت به او نعمت مي دهند كه كسي نمي تواند بشمارد، و خدا تمام گناهانش را مي آمرزد ، و وقتي به مكان نمازش مي رود خداوند به ملائكه اش وحي مي كند ، به اين بنده ام نگاه كنيد ، از خلايق اميدش را بريده و وضو گرفته و اميدش دَم خانه ي ماست .

شما را شاهد مي گيرم كه او را داخل رحمت و كرامت خاص خودم مي كنم .

مرآه الكمال/ج 1/ص 296

- نظرات (0)

11 سلام مکروه

 گويند: در يازده مورد سلام مكروه است:

 1- به يهودى و نصرانى.

2- هنگامى كه امام جماعت مشغول خطبه (نماز جمعه) است و مردم گوش مى‏دهند.

 3- به كسى كه در حمام و غيره برهنه است.

4- به كسى كه مشغول اذان يا اقامه است.

5- به قارى قرآن.

6- به آنكه به نقل حديث يا بحث علمى مشغول است.

7- به قمار باز كه سرگرم نر دو شطرنج است.

8- به آوازه خوان.

 9- به هر كسى كه در حال گناه است.

 10- به كسى كه در حال قضاى حاجت است.

11- به زن نامحرم

منبع:

تحرير المواعظ العددية/صفحه567  /الفصل الثاني و في كلمات العلماء

 

 

- نظرات (0)

فحش دادن

شايد كسى گمان نمى‏برد كه آن دوستى بريده شود و آن دو رفيق كه هميشه ملازم يكديگر بودند روزى از هم جدا شوند. مردم يكى از آنها را بيش از آن اندازه كه به نام اصلى خودش بشناسند به نام دوست و رفيقش مى‏شناختند. معمولًا وقتى كه مى‏خواستند از او ياد كنند، توجه به نام اصلى‏اش نداشتند و مى‏گفتند: «رفيق ...».

آرى او به نام «رفيق امام صادق» معروف شده بود، ولى در آن روز كه مثل هميشه با يكديگر بودند و با هم داخل بازار كفشدوزها شدند آيا كسى گمان مى‏كرد كه پيش از آنكه آنها از بازار بيرون بيايند رشته دوستى‏شان براى هميشه بريده شود؟!.

در آن روز او مانند هميشه همراه امام بود و با هم داخل بازار كفشدوزها شدند.

غلام سياه پوستش هم در آن روز با او بود و از پشت سرش حركت مى‏كرد. در وسط بازار ناگهان به پشت سر نگاه كرد، غلام را نديد. بعد از چند قدم ديگر دو مرتبه سر را به عقب برگرداند، باز هم غلام را نديد. سومين بار به پشت سر نگاه كرد، هنوز هم از غلام- كه سرگرم تماشاى اطراف شده و از ارباب خود دور افتاده بود- خبرى نبود.

براى مرتبه چهارم كه سر خود را به عقب برگرداند غلام را ديد، با خشم به وى گفت:

 «مادر فلان! كجا بودى؟».

تا اين جمله از دهانش خارج شد، امام صادق به علامت تعجب دست خود را بلند

كرد و محكم به پيشانى خويش زد و فرمود:

 «سبحان اللَّه! به مادرش دشنام مى‏دهى؟! به مادرش نسبت كار ناروا مى‏دهى؟! من خيال مى‏كردم تو مردى باتقوا و پرهيزگارى. معلومم شد در تو ورع و تقوايى وجود ندارد.».

- يابن رسول اللَّه! اين غلام اصلا سندى است و مادرش هم از اهل سند است.                       

خودت مى‏دانى كه آنها مسلمان نيستند. مادر اين غلام يك زن مسلمان نبوده كه من به او تهمت ناروا زده باشم.

- مادرش كافر بوده كه بوده. هر قومى سنتى و قانونى در امر ازدواج دارند. وقتى طبق همان سنت و قانون رفتار كنند عملشان زنا نيست و فرزندانشان زنازاده محسوب نمى‏شوند.

امام بعد از اين بيان به او فرمود: «ديگر از من دور شو.».

بعد از آن، ديگر كسى نديد كه امام صادق با او راه برود، تا مرگ بين آنها جدايى كامل انداخت

منبع :

 مجموعه‏آثاراستادشهيدمطهرى،(داستان راستان)جلد ‏18، صفحه :293

- نظرات (0)