سایت خاتون

زیارت امیرالمومنین

دعایی برای رفع غم و اندوه

در كتاب «بلد الأمین» از حضرت رسول اکرم صلى اللّه علیه و آله روایت كرده:

هر كه هر روز ده بار این دعا را بخواند، حق تعالى‏ چهار هزار گناه كبیره او را بیامرزد

و وى را از سكرات مرگ و فشار قبر، و صد هزار هراس قیامت نجات دهد،

و از شرّ شیطان و سپاهیان او محفوظ گردد و قرضش ادا شود و اندوه و غمش برطرف گردد، دعا این است:

اَعْدَدْتُ لِكُلِّ هَوْلٍ لا اِلهَ اِلا اللَّهُ وَ لِكُلِّ هَمٍّ وَ غَمٍّ ماشاءَ اللَّهُ

وَ لِكُلِّ نِعْمَةٍ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لِكُلِّ رَخآءٍ اَلشُّكْرُ لِلَّهِ

وَ لِكُلِّ اُعْجُوبَةٍ سُبْحانَ الِلَّهِ

وَ لِكُلِّ ذَنْبٍ اَسْتَغْفِرُ اللَّهَ

وَ لِكُلِّ مُصیبَةٍ اِنّا لِلّهِ وَ اِنّا اِلَیْهِ راجِعُونَ

وَ لِكُلِّ ضیقٍ حَسْبِىَ اللَّهُ

وَ لِكُلِّ قَضآءٍ وَ قَدَرٍ تَوَكَّلْتُ عَلَى اللَّهِ

وَ لِكُلِّ عَدُوٍّ اِعْتَصَمْتُ بِاللَّهِ

وَ لِكُلِّ طاعَةٍ وَ مَعْصِیَةٍ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ.

فضيلت و اعمال نيمه شعبان

 

اعمال نيمه شعبان

 

فضيلت و اعمال نيمه شعبان

در حديثي كه در وسايل ‌الشيعه، بحار الانوار و مصباح المتهجد اشاره شده در خصوص فضيلت ماه شعبان آمده است:«خداوند به ذات مقدس خود سوگند خورده است كه هركس را در اين ماه به او پناه برده و از او درخواست كند، از رحمت خود محروم ننمايد».

 

شب نيمه شعبان از چنان اهميتي برخوردار است كه هم‌رديف و هم‌پاي شب‌هاي قدر قرار دارد و از اين موقعيت مي‌توان چون شب‌هاي قدر ماه مبارك رمضان براي كسب خيرات و بركات معنوي بهره برد و نهايت تلاش را براي كسب فيض داشت.

در حديثي كه در وسايل ‌الشيعه، بحار الانوار و مصباح المتهجد اشاره شده در خصوص فضيلت ماه شعبان آمده است: «خداوند به ذات مقدس خود سوگند خورده است كه هركس را در اين ماه به او پناه برده و از او درخواست كند، از رحمت خود محروم ننمايد».

 

خطبه‌اي در شرافت ماه شعبان

بنا بر آنچه در شماري از متون روايي وارد شده، پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله) در يكي از سال‌ها، به هنگام آغاز اين ماه خطبه‌اي خواندند و مردم را نسبت به شرافت اين ماه آگاه فرمودند.

در بحار الانوار قسمت‌هايي از اين خطبه چنين آمده است:

«. . . شعبان ماه شريفي است و آن ماه من است. حاملان عرش آن را بزرگ مي‌شمارند و حق آن را مي‌شناسند. آن ماهي است كه در آن همچون ماه رمضان، روزي بندگان زياد مي‌گردد و در آن بهشت آذين بسته مي‌شود و اين ماه را شعبان ناميده‌اند زيرا در آن ارزاق مؤمنان تقسيم مي‌شود و آن ماهي است كه عمل در آن چند برابر مي‌شود و كار نيكو هفتاد برابر ثمره مي‌دهد».

 

امتياز پنج‌شنبه‌هاي ماه شعبان

بنا بر آنچه در حديثي ديگر كه در وسايل الشيعه به آن اشاره شده، ماه شعبان، ماهي است: «در هر پنج‌شنبه آن، آسمان‌ها زينت بسته مي‌شود، و فرشتگان به دعا مي‌پردازند كه پروردگارا! آن‌كس را كه در اين ايام روزه بدارد، ببخشاي،و دعايش را اجابت فرماي. پس هركس كه در روز اول شعبان دو ركعت نماز گزارد و در هر ركعت آن يك‌مرتبه سوره حمد و يكصد مرتبه سوره توحيد را بخواند و بعد از نماز نيز يكصد مرتبه صلوات بفرستد، خداوند تمامي حاجت‌هاي ديني و دنيايي او را اجابت مي‌فرمايد».

 

شرافت شب و روز نيمه شعبان

اما در ميان روزها و شبهاي ماه شعبان، شب نیمه شعبان اين ماه مصادف با ولادت حضرت مهدي عجّل الله تعالي فرجه الشريف از شرافت ويژه‌اي برخوردار است.

از امام صادق (عليه السّلام) روايت شده كه پدر بزرگوارشان در پاسخ كسي كه از فضيلت شب نيمه شعبان از ايشان پرسيده بود فرمودند: اين شب برترين شبها بعد از شب قدر است، خداوند در اين شب فضلش را بر بندگان جاري مي‌سازد و از منت خويش گناهان آنان را مي‌بخشد، پس تلاش كنيد كه در اين شب به خدا نزديك شويد. همانا اين شب، شبي است كه خداوند به وجود خود سوگند ياد كرده كه در آن درخواست كننده‌اي را، مادام كه درخواست گناه نداشته باشد، از درگاه خود نراند.

 

در بحار الانوار در مورد اهميت شب نیمه شعبان از زبان پيامبر اكرم (صلّي الله عليه وآله) اين‌گونه روايت شده است: من شب نيمه شعبان خوابيده بودم كه جبرائيل به نزدم آمد و گفت: اي محمد! آيا در اين شب مي‌خوابي؟

گفتم: اي جبرائيل! مگر اين شب چه شبي است؟

جبرائيل گفت: اين شب، شب نيمه شعبان است. اي محمد برخيز! پس مرا از بستر خواب بلند نمود و آنگاه مرا به بقيع برد و گفت: سرت را بلند كن و به آسمان بنگر.

 

شب نیمه شعبان شبی است كه درهاي آسمان در آن باز مي‌شود:درهاي رحمت. در «رضوان»، در «مغفرت»، در «فضل»، در «توبه»، در «نعمت»، در «جود» و در «احسان»؛ و خداوند به عدد موها و پشمهاي گاو و گوسفند مردم را از آتش جهنم آزاد مي‌كند، زمان مرگ را در آن ثبت كرده و به‌مدت يك سال روزيها را تقسيم مي‌كند؛ و هرچه را كه در تمام سال اتفاق مي‌افتد فرو مي‌فرستد. محمد! كسي كه اين شب را با گفتن «الله اكبر»، «سبحان الله» و «لا اله الا الله» و دعا و نماز و قرآن خواندن و انجام اعمال مستحب و استغفار كردن زنده نگهدارد بهشت منزل و استراحتگاه او خواهد بود و گناهان گذشته و آينده‌اش بخشيده مي‌شود.

در حالي نزدت آمدم كه تمام فرشته‌ها در آسمان پاهايشان را جفت كرده‌اند عده‌اي تسبيح مي‌كنند، عده‌اي در ركوع، عده‌اي در سجود و گروهي ذكر مي‌گويند. شبي است كه كسي دعا نمي‌كند مگر اين كه مستجاب مي‌شود، كسي چيزي نمي‌خواهد مگر اين كه به او داده مي‌شود، كسي درخواست مغفرت و بخشش نمي‌كند، مگر اين كه بخشيده مي‌شود، كسي توبه نمي‌كند مگر اين كه توبه‌اش پذيرفته مي‌شود. كسي كه از خير اين شب محروم شود، از خير بزرگي محروم شده است.(1)

 

نيمه شعبان علاوه بر اينكه روز و زمان خجسته ميلاد امام عصر عجّل الله تعالي فرجه الشريف است، فرصت معنوي مناسب و ارزشمندي براي راز و نياز با خالق هستي و نزديكي هرچه بهتر و بيشتر به معبود و كسب بركات الهي است.

 

شب نیمه شعبان از چنان اهميتي برخوردار است كه هم‌رديف و هم‌پاي شب‌هاي قدر قرار دارد و از اين موقعيت مي‌توان چون شب‌هاي قدر ماه مبارك رمضان، براي كسب خيرات و بركات معنوي بهره برد و نهايت تلاش را براي كسب فيض داشت.

 

دعاي كميل را در شب نيمه شعبان فراموش نكنيم!

بنا بر روايت «كميل» يار وفادار اميرالمؤمنين (عليه السّلام)، در جلسه‌اي يكي از ياران حضرت از ايشان درباره اين آيه شريفه سوره دخان «فيها يفرق كل أمر حكيم» سؤال كرد، ايشان نيز در تفسير شب قدر كه امور آدميان در آن مقدر مي‌شود به بيان اهميت شب نيمه شعبان پرداختند و به خصوص بر خواندن دعاي حضرت خضر (عليه ‌السّلام) در اين شب(شب نیمه شعبان) تاكيد كردند.

 

پس از اتمام جلسه و آنگاه كه كميل به منزل خود بازگشت، باز به نزد حضرت مراجعه كرد تا دعاي خضر را از ايشان فرا گيرد.حضرت نيز نخست او را امر به نوشتن كردند و آنگاه دعاي معروف كميل را براي او خواندند، و سرانجام او را به خواندن اين دعا در شب نيمه شعبان سفارش فرمودند.(2)

 

با گشت و گذاري در بوستان روايات رسيده از خاندان عصمت و طهارت عليهم السّلام هم بخشي از آن اسرار بر ما عيان مي شود و هم به دستور العمل‌هاي شفابخشي برمي‌خوريم كه خاندان عصمت عليهم السّلام آنها را براي رشد و بالندگي بشر به او تعليم كرده اند.

آنچه در پي مي آيد احاديثي اند از اين سنخ كه اسرار گفته اند و اعمال تعليم كرده اند. باشد تا بدانيم و عمل كنيم و پر بكشيم. پرواز به سوي بي‌نهايتي كه از آنجا آمده ايم و ناگزير بايد به آنجا برگرديم.

 

 

عنايتي خاص به زائران حضرت حسين عليه السّلام

امام صادق عليه السّلام فرمود: وقتي نيمه شعبان مي شود هاتفي از افق اعلي ندا مي دهد كه أَلَا زَائِرِي قَبْرِ الْحُسَيْنِ ارْجِعُوا مَغْفُوراً لَكُمْ وَ ثَوَابُكُمْ عَلَى رَبِّكُمْ وَ مُحَمَّدٍ نَبِيِّكُمْ اي زائران قبر حسين، شما در حالي به شهر و ديار خود برمي‌گرديد كه مورد بخشش الهي قرار گرفته ايد و ثواب و اجر اين زيارت شما را خداوند متعال و پيامبرش به‌عهده گرفتند. (كافي 4/589)

 

امام صادق عليه السّلام فرمود: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع لَيْلَةً مِنْ ثَلَاثٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ؛ اگر كسي در يكي از اين سه شب، قبر حسين‌بن علي عليهما السّلام را زيارت كند خداوند متعال گناهان گذشته و آينده او را مي آمرزد. راوي عرض مي كند: فدايتان شوم اين سه شب، كدام شبها هستند؟ امام عليه السّلام فرمودند: شب عيد فطر، شب عيد قربان و شب نيمه شعبان. (كتاب المزار، ص 45)

 

امام صادق عليه السّلام فرمود: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ وَ لَيْلَةَ الْفِطْرِ وَ لَيْلَةَ عَرَفَةَ فِي سَنَةٍ وَاحِدَةٍ؛ اگر كسي در يك سال حسين‌بن علي عليهما السّلام را در شب نيمه شعبان و شب عيد فطر و شب عرفه زيارت كند خداوند متعال براي او هزار حج و هزار عمره مقبول ثبت مي كند و نيز هزار نياز دنيايي و آخرتي او نيز برآورده خواهد شد. (كتاب ‏المزار ص 50)

 

‏محمدبن ابي‌نصر بزنطي مي گويد از امام رضا عليه السّلام پرسيدم: در كدام ماه قبر شريف اباعبدالله الحسين عليه السّلام را زيارت كنيم؟ حضرت فرمودند: فِي النِّصْفِ مِنْ رَجَبٍ وَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ؛ در نيمه رجب و نيمه شعبان. (كتاب‏ المزار، ص 40)

 

ملاقات با پيامبران الهي از نزديك

امام صادق عليه السّلام فرمود: هركس دوست دارد پيامبران الهي را از نزديك ملاقات كند؛ فَلْيَزُرْ قَبْرَ الْحُسَيْنِ‌بْنِ عَلِيٍّ ع فِي النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ؛ پس بر او لازم است تا در نيمه شعبان قبر حسين‌بن علي عليهما السّلام را زيارت كند؛ چرا كه در چنين روزي ارواح پيامبران عليهم السّلام از خداوند متعال اجازه مي گيرند تا به زيارت حسين عليه السّلام مشرف شوند كه خداوند متعال هم به آنها اجازه مي دهد. (تهذيب‏ الأحكام، ج 6، ص 48)

 

توصيه به احياي شب نيمه شعبان

جبرئيل عليه السّلام از جانب خداوند متعال پيام آورد: يا رسول الله! شب نيمه شعبان را زنده بدار؛ امّتت را هم به اين كار توصيه كن. در اين شب مي توان با اعمال عبادي به خدا نزديك شد چرا كه اين شب شبي است بس شريف و ارزشمند.

بعد اضافه كرد: امشب شبي است كه لَايَدْعُو فِيهَا دَاعٍ إِلَّا اسْتُجِيبَ لَهُ وَ لَا سَائِلٌ إِلَّا أُعْطِيَ وَ لَا مُسْتَغْفِرٌ إِلَّا غُفِرَ لَهُ وَ لَا تَائِبٌ إِلَّا تِيبَ عَلَيْهِ؛ هر دعايي در آن مستجاب است و به درخواست هر نيازمندي پاسخ داده مي شود هركه طلب بخشش كند او را مي بخشند و هركه توبه كند پذيرفته مي شود. يا رسول الله محروم واقعي كسي است كه از خيرات اين شب محروم بماند. (وسائل الشيعة، 8/104)

 

زنده‌دلي با زنده نگهداري شب نيمه شعبان

رسول خدا صلّي الله عليه و آله فرمود: هركس كه شب عيد و شب نيمه شعبان را زنده بدارد لَمْ‌يَمُتْ قَلْبُهُ يَوْمَ تَمُوتُ الْقُلُوبُ قلب او در روزي كه قلبها مي ميرد نخواهد مرد و هيچ‌گاه دل‌مرده نخواهد شد. (ثواب ‏الأعمال، ص77)

 

برترين شب بعد از شب قدر

امام صادق عليه السّلام نقل مي كند كه از امام باقر عليه السّلام در مورد فضليت شب نيمه شعبان سؤال كردند. امام عليه السّلام در پاسخ فرمودند: هِيَ أَفْضَلُ لَيْلَةٍ بَعْدَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ شب نيمه شعبان بعد از شب قدر از ارزشمندترين شبهاست.

 

در اين شب خداوند متعال فضلش را به بندگانش عطا مي كند و آنها را مورد آمرزش ويژه خود قرار مي دهد. در اين شب نهايت كوشش خود را به خرج دهيد تا به خدا نزديك شويد. چرا كه در اين شب خدا به خودش قسم خورده كه دست نيازمندي را رد نكند مگر آنكه گناهي را در خواست كرده باشد. همان‌گونه كه خداوند شب قدر را براي پيامبر ما صلّي الله عليه و آله قرار داد اين شب را هم به ما اهل بيت اختصاص داد.

 

حضرت ادامه دادند؛ تا آنجا كه مي توانيد در اين شب دعا كنيد و خدا را بستاييد اگر كسي در اين شب صد بار سبحان الله و صد بار الحمد لله و صد بار الله اكبر بگويد غَفَرَ اللَّهُ تَعَالَى لَهُ مَا سَلَفَ مِنْ مَعَاصِيهِ وَ قَضَى لَهُ حَوَائِجَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ خداوند تمامي گناهان گذشته او را مي آمرزد و نيازهاي دنيا و آخرت او را برآورده مي سازد. (الأمالي‏ للطوسي، ص 29)

 

تعجب اميرالمؤمنين عليه السّلام از بي‌تفاوتي نسبت به اين شبها

اميرالمؤمنين عليه السّلام مي‌فرمود: يُعْجِبُنِي أَنْ يُفَرِّغَ الرَّجُلُ نَفْسَهُ فِي السَّنَةِ أَرْبَعَ لَيَالٍ در شگفتم از كسي كه چهار شب از سال را به بي‌تفاوتي مي گذراند. آن چهار شب عبارتند از: شب عيد فطر، شب عيد قربان، شب نيمه شعبان و اولين شب از ماه رجب. (مصباح ‏المتهجد، ص 852)

 

عرضه اعمال سالانه در شب نيمه شعبان

امام صادق عليه السّلام فرمود: پدرم امام باقر عليه السّلام مي فرمود: إِنِّي أُحِبُّ أَنْ أَدُومَ عَلَى الْعَمَلِ إِذَا عَوَّدْتُهُ نَفْسِي من دوست دارم هر عمل صالحي را كه انجام مي دهم آن‌قدر در آن مداومت داشته باشم تا روحم به آن عادت كند از اين رو اگر به دلايلي عمل مستحبي را انجام ندادم در اولين فرصت آن را به‌جا مي آورم تا نفسم به آن عادت كند. برترين عمل نزد خداوند متعال عملي است كه بر آن مداومت شود.

 

سپس فرمود: فَإِنَّ الْأَعْمَالَ تُعْرَضُ كُلَّ خَمِيسٍ وَ كُلَّ رَأْسِ شَهْرٍ وَ أَعْمَالَ السَّنَةِ تُعْرَضُ فِي النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ تمام اعمال [يك هفته] در هر پنج‌شنبه و [تمام اعمال يك ماه] در اول ماه [بعد] و اعمال يك سال در نيمه شعبان [به خدمت ولي عصر آن زمان] عرضه مي شود. پس اگر مي خواهي عملي را به نفست عادت دهي آن را يك سال ادامه بده. (بحار الأنوار، ج84، ص37)

 

رسول خدا صلّي الله عليه و آله فرمودند: مَنْ صَلَّى لَيْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ مِائَةَ رَكْعَةٍ بِأَلْفِ مَرَّةٍ قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ هركه در شب نيمه شعبان صد ركعت نماز با هزار قل هو الله احد بخواند(3) روزي كه قلبها مي ميرند قلب او نمي ميرد و تا نمرده است صد فرشته را خواهد ديد كه خيال او را از بيم عذاب الهي آسوده مي كنند به اين ترتيب كه سي ملك از آنها به او نويد بهشت مي دهند. سي ملك ديگر او را از شيطان حفظ مي كنند. سي ملك ديگر روز و شب براي او طلب بخشش مي كنند و ده تاي آخر هم او را در برابر مكر و حيله حيله‌گران و مكاران ياري مي كنند. (إقبال ‏الأعمال، ص 701)

 

سفارش امام رضا عليه السّلام در شب نيمه شعبان

عليّ‌بن حسن فضال مي گويد پدرم گفت كه در مورد نيمه شعبان از امام رضا عليه السّلام سؤال كردم. امام فرمود: هِيَ لَيْلَةٌ يُعْتِقُ اللَّهُ فِيهَا الرِّقَابَ مِنَ النَّارِ وَ يَغْفِرُ فِيهَا الذُّنُوبَ الْكِبَارَ پرسيدم: در اين شب نماز خاصي واجب شده است؟ فرمود: اين شب عمل واجبي ندارد اما اگر دوست داشتي عمل مستحبي به‌جا آوري نماز جعفر طيار را بخوان و در آن بسيار ذكر خدا بگو و استغفار كن و دعا نما. زيرا پدرم مرتب مي فرمود كه دعا در اين شب مستجاب است. عرض كردم مردم مي گويند كه امشب شب صكاك (صدور برات و مقدرات) است. فرمود شب صكاك، شب قدر در ماه رمضان است. (عيون‏ أخبار الرضا عليه السّلام، ج 1، ص29)

 

--------------------------------------

پي‌نوشت:

1 . ابن‌طاووس، عليّ‌بن موسي، اقبال الأعمال، ص 212؛ مجلسي، محمدباقر، بحار الانوار، ج 98، ص 413

2. ابن‌طاووس، عليّ‌بن موسي، همان ص 220

3. به اين ترتيب كه پنجاه نماز دو ركعتي به‌جا آورد و در هر ركعت بعد از حمد ده بار سوره توحيد را تكرار كند.*

منبع:fardanews


- نظرات (0)

این صلوات را به هیچ وجه از دست ندهیم

 حدیث «اللّهمّ صلّ علی فاطمة و أبیها ...» از کدام معصوم (علیهم السلام) است؟ می‌گویند سندی ندارد و بسیار علیه این صلوات ضد تبلیغ می‌شود!
اگر چه صلوات‌های متعددی از معصومین(علیهم السلام) برای پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) و سایر معصومین نقل شده است، اما دلیل و لزومی ندارد که حتماً هر صلواتی نقل از یک معصوم باشد.
ذکر «اللّهمّ صلّ علی فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها [و السّرّ المستودع فیها] بعدد ما أحاط به علمك» نیز از مرحوم شیخ انصاری نقل شده است که البته نظر به توفیقات ایشان در زیارت حضرت مهدی(عج) بعید نمی‌دانند که آموزه‌ی ایشان باشد.
اما مهم است که با مفهوم «صلوات» بیشتر آشنا شویم تا بدانیم که به هیچ وجه ضرورت ندارد که ذکر صلوات حتماً از معصوم و برای معصوم باشد. انسان نه تنها می‌تواند برای زنده‌ها یا اموات صلواتی بر محمّد و آل محمّد بفرستد، بلکه حتی می‌تواند صلواتی برای پدر و مادر یا هر کسی که بخواهد بفرستد. مثلاً بگوید: «اللهم صل علی ابی – یا امّی»، چنان چه بارها در حق آنان دعاهای دیگر می‌نماید.
الف - صلوات، درود و رحمت الهی است. در قرآن کریم هم فرموده که خدا و ملائک برای نبی اکرم (صلی الله علیه و آله) صلوات می‌فرستند، پس شما هم بفرستید:
«إِنَّ اللَّهَ وَمَلَائِكَتَهُ یصَلُّونَ عَلَى النَّبِی یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا صَلُّوا عَلَیهِ وَسَلِّمُوا تَسْلِیمًا» (الأحزاب، 56)
ترجمه: خدا و فرشتگانش بر پیامبر درود مى‏فرستند اى كسانى كه ایمان آورده‏اید بر او درود فرستید و به فرمانش بخوبى گردن نهید.
و هم می‌فرماید خدا و ملائکه به همه مۆمنین و شما صلوات می‌فرستند:
«هُوَ الَّذِی یصَلِّی عَلَیكُمْ وَمَلَائِكَتُهُ لِیخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ وَكَانَ بِالْمُۆْمِنِینَ رَحِیمًا * تَحِیتُهُمْ یوْمَ یلْقَوْنَهُ سَلَامٌ وَأَعَدَّ لَهُمْ أَجْرًا كَرِیمًا» (الأحزاب، 43 و 44)
ترجمه: اوست كسى كه با فرشتگان خود بر شما درود مى‏فرستد تا شما را از تاریكی‌ها به سوى روشنایى برآورد و به مۆمنان همواره مهربان است * درودشان روزى كه دیدارش كنند سلام خواهد بود و براى آنان پاداشى نیكو آماده كرده است.
«الَّذِینَ إِذَا أَصَابَتْهُم مُّصِیبَةٌ قَالُواْ إِنَّا لِلّهِ وَإِنَّا إِلَیهِ رَاجِعونَ * أُولَئِكَ عَلَیهِمْ صَلَوَاتٌ مِّن رَّبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ» (البقره، 156 و 157)
صلوات نقل شده از مرحوم شیخ طوسی (ره) نیز بر همین قواعد بیان شده استوار است و از سنخ صلوات بر محمّد و آل محمّد است و تقاضای درود و رحمت شده است و نه نور هدایت، چرا که خود ایشان مانند سایر معصومین (علیهم السلام) همان نور هدایتی (صلواتی) هستند که خداوند متعال برای خروج مۆمنین از ظلمات به نور فرستاده است. درود و تحیّت الهی از جنس کلام و لفظ نیست، بلکه فعل اوست
ترجمه: [همان] كسانى كه چون مصیبتى به آنان برسد مى‏گویند ما از آن خدا هستیم و به سوى او باز مى‏گردیم * بر ایشان درودها و رحمتى از پروردگارشان [باد] و راه‏یافتگان [هم] خود ایشانند.
ب - «آیت الله جوادی آملی: صلواتی را كه خدا و فرشتگان بر پیامبر می‌فرستند بر مۆمنان نیز می‌فرستند! ‏مۆمن، به جایی می‌رسد كه خدای سبحان و فرشتگان بر او صلوات می‌فرستند! در ‏سوره احزاب هر دو مسئله بازگو شده است، یعنی هم صلوات خدا و ملائكه بر پیامبر و ‏هم صلوات خدا و فرشتگان بر مۆمنان.‏»
صلوات نور هدایت است. لذا در مورد پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نفرمود که خدا و ملائکه بر او صلوات می‌فرستند تا «لِیخْرِجَكُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ» ایشان را از ظلمت به نور هدایت نماید، چون خود ایشان همان «نور هدایت» هستند، لذا فرمود بر ایشان صلوات (درود و رحمت) می‌فرستند و شما نیز بفرستید و کاملاً در سِلم و سلامت، تسلیم او باشید (صَلُّوا عَلَیهِ وَ سَلِّمُوا تَسْلِیمًا)، اما در مورد دیگران فرمود که صلوات (نور هدایت) می‌فرستد تا آنان را از ظلمات به نور هدایت نماید. لذا می‌فرماید آنان که به وقت مصیبت خود را نباخته و می‌گویند که ما از خدا هستیم و به سوی او بر می‌گردیم، یعنی وابستگی به این از دست رفته نداشته و نداریم که با مصیبتش (اصابت بلا) خود گم‌کرده و متزلزل گردیم، شامل همان نور هدایت شده و می‌شوند.
ذکر «اللّهمّ صلّ علی فاطمة و أبیها و بعلها و بنیها [و السّرّ المستودع فیها] بعدد ما أحاط به علمك» نیز از مرحوم شیخ انصاری نقل شده است که البته نظر به توفیقات ایشان در زیارت حضرت مهدی (عج) بعید نمی‌دانند که آموزه‌ی ایشان باشد
پ – پس انسان (مۆمن) می‌تواند برای هر کسی از خداوند منّان طلب درود، رحمت و نور هدایت (صلوات) نماید، چنان چه در کلام وحی آموزش داده شده است که چون حضرت ابراهیم (علیهم السلام) خود، فرزندان و والدین و همگان را دعا کنیم:
«رَبِّ اجْعَلْنِی مُقِیمَ الصَّلاَةِ وَ مِن ذُرِّیتِی رَبَّنَا وَ تَقَبَّلْ دُعَاء * رَبَّنَا اغْفِرْ لِی وَ لِوَالِدَی وَ لِلْمُۆْمِنِینَ یوْمَ یقُومُ الْحِسَاب» (إبراهیم، 40 و 41)
ترجمه: پروردگارا مرا برپا دارنده‌ی نماز قرار ده و از فرزندان من نیز، پروردگارا و دعاى مرا بپذیر، پروردگارا روزى كه حساب برپا مى‏شود بر من و پدر و مادرم و بر مۆمنان ببخشاى.
این دعا می‌تواند درخواست مغفرت، گشایش، قبولی طاعات و عبادت باشد و یا درخواست درود، رحمت و نور هدایت (صلوات) باشد و الزامی ندارد که حتماً از معصومی نقل شده باشد.
ت – صلوات نقل شده از مرحوم شیخ طوسی (ره) نیز بر همین قواعد بیان شده استوار است و از سنخ صلوات بر محمّد و آل محمّد است و تقاضای درود و رحمت شده است و نه نور هدایت، چرا که خود ایشان مانند سایر معصومین (علیهم السلام) همان نور هدایتی (صلواتی) هستند که خداوند متعال برای خروج مۆمنین از ظلمات به نور فرستاده است. درود و تحیّت الهی از جنس کلام و لفظ نیست، بلکه فعل اوست.
البته صلوات‌های دیگری برای حضرت فاطمه (علیها السلام) به نقل از معصومین (علیهم السلام) وجود دارد که از جمله آنها صلوات حضرت امام حسن عسکری (علیه السلام) می‌باشد که در «مفاتیح الجنان – صلوات بر حج طاهره» آمده است.

- نظرات (0)

اخرین جمعه شعبان

یكی دیگر از اوقات مهم ماه شعبان برای سالك الی الله آخرین جمعه آن است.

از كتاب عیون از عبدالسلام بن صالح هروی نقل شده كه می گوید:

در آخرین جمعه شعبان به دیدن ابی الحسن علی بن موسی الرضا علیه السلام
رفتم حضرت فرموند:

"ابا صلت! بیشتر شعبان گذشت و این آخرین جمعه آن است؛ كوتاهی گذشته خود
را در این ماه جبران كن و بسیار دعا و استغفار كن و خیلی قرآن بخوان، و از گناهانت
توبه كن، تا وقتی ماه رمضان می آید مخلص برای خدا باشی و هیچ امانتی به گردنت نباشد
مگر این كه آن را رد كنی و هیچ كینه ای از مومنی در دلت نباشد مگر این كه آن را از
بین ببری و از هر گناهی كه انجام می دهی، دست بردار.

تقوای خدا را پیشه كن و در نهان و آشكارت به او توكل كن
«و كسی كه به خدا توكل كند خدا برای او كافی خواهد بود»
و در باقیمانده این ماه این دعا را زیاد تكرار كن:

"اللّهم ان لم تكن غفرت لنا فی ما مضی من شعبان فاغفرلنا فی ما بقی منه،

خدایا اگر در این مدت كه از شعبان گذشته، ما را نبخشیده ای،
در مدتی كه از آن مانده ما را بیامرز، زیرا خداوند متعال به احترام ماه رمضان،
در این ماه افراد زیادی را از آتش رها می كند."...

- نظرات (0)

3 روز آخرشعبان

روزه این سه روز برای كسی كه تمام این ماه را روزه نگرفته،
فضیلتی دارد كه سزاوار نیست مراقب آن را ترك كند.

صدوق رحمة الله از امام صادق علیه السلام روایت نموده است:
"كسی كه سه روز آخر شعبان را روزه گرفته و آن را به ماه رمضان وصل كند،
خداوند روزه دو ماه پی درپی برای او می نویسد."...

... یكی از اعمال مهم ماه رمضان در شب آخر شعبان است
و آن دعایی است كه در كتاب اقبال برای این شب و شب اول ماه رمضان،
روایت نموده است. و اهل آن تكلیف آمادگی برای وارد شدن
در میهمانی خداوند متعال را به تفصیل از این دعا می فهمند.

- نظرات (0)

خدایابشنو

- نظرات (0)

روزه نیمه شعبان

- نظرات (0)

روزه ماه شعبانیه

- نظرات (0)

نمازهای ماه شعبان

وقايع و اعمال ماه شعبان
این باب در دو فصل است :
فصل اول -در اعمال مشتر كه اين ماه شريف است .
بدانكه شعبان ماه بسيار شريفى است و منسوب است به حضرت رسولخدا(ص ) و فضيلتش زياده از ماه رجب است و ماهى است كه زياد ميشود در آن روزيهايى بندگان از براى ماه رمضان و زينت ميكنند در ان بهشتهارا و در فضيلت روزه اش روايات بسيار وارداست ، بلكه روايت شده كه روزه شعبان براى كسيكه مرتكب خون حرام شده باشد، نفع مى بخشد او را و(سيد) از براى روزه هر روزه اين ماه ، فضيلتى روايت كرده است .
بالجمله ، اعمال مشتركه اين ماه ، چند امر است :
1 - در هر روزى هفتاد مرتبه بگويد:(( استغفرالله و اسئله التوبه .))
2 - در هر روز، هفتاد مرتبه بگويد:
(( استغفرالله الذى لا اله الا هوالرحمن الرحيم الحى القيوم و اتوب اليه ))
در بعضى روايات :(الحى القيوم ) پيش از(الرحمن الرحيم ) است و عمل بهر دو خوب است و از رويات مستفاد ميشود كه بهترين دعاها و اذكار در اين ماه ، استغفار است
3 - در هر روز، در فوت زوال و در شب نيمه ، اين صلوات را بخواند:
(( اللهم صل على محمد و آل محمد شجرة النبوه ،)) الخ .
4 - مناجات با خدا در اين ماه باين مناجات كه از حضرت امير وائمه عليهم السلام روايت شده كه در ماه شعبان ميخوانند:
(( اللهم صل على محمد و آل محمد و اسمع دعائى )) الخ .
5 - تصدق كند در اين ماه اگر چه به نصف دانه خرما باشد تا حق تعالى ، بدن او را بآتش جهنم حرام گرداند و روايت است كه بهترين اعمال در اين ماه ، تصدق كردن و طلب آمرزش نمودن است .
6 - در مجموع اين ماه ، هزار مرتبه بگويد:(( لا اله الا الله و لا نعبد الا اياه مخلصين له الدين و لو كره المشركون )) كه ثواب بسيار دارد از جمله آنكه عبادت هزار ساله در نامه عملش نوشته شود.
7 - روزه بگيرد دوشنبه و پنجشنبه اين ماه را كه بر آورده شود از او بيست حاجت دنيا و بيست حاجت از حاجتهاى آخرت .
8 - در هر پنجشنبه اين ماه ، دو ركعت نمازگذارد در هر ركعت بعد از(حمد) صد مرتبه (توحيد) بخواند و بعد از سلام صد مرتبه صلوات بفرستد و روزه اش نيز فضيلت دارد و روايت است كه در هر روز پنجشنبه ماه شعبان زينت ميكنند آسمانها را، پس ملائكه عرض ميكنند، خداوند بيامرز روزه داران اين روز را دعاى ايشان مستجاب گردان .
9- در اين ماه ، صلوات بسيار بفرستد.
10 - آنكه از روز جمعه آخر ماه تابقيه ماه بسيار بگويد:
(( اللهم ان لم تكن غفرت لنا فيما مضى من شعبان فاغفرلنا فيما بقى منه ))
فصل دوم - در ذكرايام وليالى ماه شعبان است :
شب : 1
چون هلال را ديد دعاى هلال را بخواند و هفتمرتبه ، سوره (حمد) را فراموش نكند و نيست روزه اين ماه كند و ياد آورد زمان پيغمبر را كه چون آنحضرت ، هلال شعبان را ميديد، امر ميفرمود: ندا كننده را كه ندا كند در ميان مردم كه اى اهل مدينه من رسولم از جانب رسولخدا(ص ) بسوى شما و ميفرمايد كه شعبان ماه من است ، خدا رحمت كند كسى را كه يارى كند مرا بر ماه من .
اميرالمؤ منين (ع ) فرموده كه از من فوت نشده روزه شعبان از زمانيكه شنيدم منادى رسولخدا، اين ندا ميكند و تا زنده هستم از من فوت نخواهد شد، انشاءالله .
(سيد) از براى اين شب چند نماز نقل كرده است :
اول - صد ركعت به (حمد) و (توحيد) يكمرتبه و بعد از فراغ ، هفتاد مرتبه سوره (حمد)
دوم - داوزده ركعت به (حمد) و(توحيد) پنجمرتبه .
سوم - دو ركعت ، در هر ركعت بعد از(حمد) سى مرتبه (توحيد) و بعد از سلام بگويد (( اللهم هذا عهدى عندك يوم القيمة )) (88)
چهارم - دو ركعت نماز كند در هر ركعت بعد از (حمد) يازده مرتبه (توحيد) و اين نماز را در شب دوم و سوم اين ماه نيز بخواند وروزهاى اين شبها را هم روزه بگيرد.
روز : 1
روزه اش فضيلت بسيار دارد و وارد شده كه بهشت او را واجب گردد، البته .
در اين روز، سنه 317، (عبدالله بن احمد، ابوالقاسم كعبى بلخى ) رئيس طائفه (معتزله ) وفات كرد.
در اين روز، سنه 264، وفات كرد: شيخ الفقهاء الاصوليين و مربى العلماء و المجتهدين ، البحر الزاخر، مولانا (الشيخ محمد حسن النجفى ) ابن (الشيخ باقر) صاحب كتاب (جواهرالكلام ): (( الذى لم يصنف فى الاسلام مثله فى الحلال والحرام )) .
شب : 2
نمازش پنجاه ركعت است به (حمد) و (توحيد) و (معوذتين ).
روز : 2
در اين روز، سنه 2 و بقولى روز آخر اين ماه ، فرض روزه ماه رمضان شد و آيه مباركه : (( يا ايها الذين آمنوا كتب عليكم الصيام ) نازل گرديد.
دراين روز، سنه 202، (فضل بن سهل ) در حمام سرخس غيلة مقتول شد، هنگاميكه با (ماءمون ) و حضرت امام رضا(ع ) بجانب (عراق ) سفر ميكردند و او را (ذوالرياستين ) ميگفتند بجهت آنكه وزير و مشير (ماءمون ) بود و هم رياست جند و لشكربا او بوده .
در اين روز سنه 255، (معتز بالله بن متوكل ) خليفه 13 عباسى مقتول شد و سببش آن بوده كه طايفه اتراك از لشكر او با اوياغى شدند و بسر كردگى (صالح بن وصيف ) در روز مبعث براو شورديدند و در حجره او ريختند و پاى او را گرفتند و بيرون كشيدند و او را در آفتاب گرم بپاى داشتند و از حرارت زمين ، گاهى (معتز) تكيه بر يكپا ميكرد و چون گرم ميشد، آن پا را بر ميداشت و پاى ديگر را ميگذاشت و پيوسته ايشان بر او لطمه ميزدند و ميگفتند خود را از خلافت خلع كن واو، ابا ميكرد و دست خود را پسر صورت كرده بود تا آنكه بيچاره شد و خود را خلع كرد، پس سه روز (صالح ) او را از طعام و شراب منع كرد پس او را رد سردابى نمود و در آن را مسدود كرد تا رد آنجا هلاك شد و بقولى او را با آب جوش حقنه كرد تا بمرد و بنحو ديگر وفات او را نقل كرده اند و (معتز) ملعون ، قاتل حضرت هادى عليه السلام است .
و نيز در اين روز، سنه 396، (خواجه عبدالله انصارى ) متولد شده و او از احفاد (ابو ايوب انصارى ) و صاحب مناجات فارسيه و كلمات حكيمه است وفاتش در حدود سنه 481، بوده و در بقعه (كاذر گاه هرات ) بخاك رفته و قبرى كه در صحن (حضرت سلمان ) در مدائن است و منسوب به (عبدالله انصارى ) است معلوم نيست كه از كيست ، زيرا كه معروف باين نام ، دو نفرند يكى اين مرد و ديگرى (عبدالله بن حزام انصارى ) پدر جناب (جابر) و او از شهداء (احد) و با شهداء در (احد) مدفون استو او همانستكه با (عمروبن الجموح ) شوهر خواهر در يك مقبره دفن شده اند نقل شده كه قبر ايشان در معبر سيل بود وقتى سيلاب آمد و قبرايشان راآب ببرد، (عبدالله ) را نگريستند كه دستش بر روى جراحت خود بود، چون دست او را بازداشتند، خون از جراحت او آمد لاجرم دستش را بجاى خود گذاشتند.
و هم نقل است كه در زمانى كه (معاويه ) خواست در (احد) چشمه جارى كند، چشمه بر قبر (عمرو) و (عبدالله ) ميگذشت ، ايشانرا از قبر در آوردند و چون دراين كار، كسى (معاويه ) را انكار نكرد (ابوسيعد خدرى ) گفت : بعد از اين ، هيچ منكر را كس انكار نخواهد كرد.
شب : 3
شب ولادت امام حسين عليه السلام است و دو ركعت نماز دارد، در هر ركعت (حمد) و بيست و پنجمرتبه (توحيد).
روز : 3
روز بسيار مباركى است و موافق مشهور روز ولادت با سعادت حضرت سيد الشهداء است و روز يستكه ملائكه آسمانها به تهنيت پيغمبر خدا(ص ) باين مولود مسعود آمدن و از خاك قبر آن مظلوم براى رسولخدا(ص ) آوردند و او را تعزيت نيز بگفتند و (فطرس ملك ) يا (دردائيل ) پناه بآن طفل معصوم و امام مظلوم برد، خداوند او را بخشيد و بجاى خودش بگردانيد واز براى روز شريف ، چند عمل است :
1 - روزه
2 - خواندن اين دعا: (( اللهم انى اسئلك بحق المو لود فى هذااليوم ، الخ .))
3 - خواندن : (( اللهم انت متعالى امكان ، الخ )) و اين آخر دعائى است كه حضرت سيدالشهداء، خواند در ان روز يكه كفار، دور او را احاطه كرده بودند و علما اين دعا را از دعاهاى روز سوم اين ماه گرفته اند.
و بدانكه سه دعا نقل شده كه امام حسين عليه السلام هر سه را در روز عاشوراء خوانده اند:
اول - دعاى است كه در وقت صبح عاشوراء خواند، دست بدرگاه الهى بلند كرد و گفت : (( اللهم انت ثقتى فى كل كرب ، الخ .))
دوم - دعائى است كه تعليم امام زين العابدين (ع ) فرمود در آنروز در وقتى كه آنحضرترا در برگشت و خونها در بدن مباركش جوش ميخورد و فرمود: اى پسر حفظ كن از من دعاى را كه تعليم فرمود آنرا بمن فاطمه و تعليم فرمود باو رسولخدا و تعليم نمود باو، جبرئيل از براى حاجت و مهم و اندوه و بلاهاى سخت كه نازل ميشود و امر دشوار و فرمود بگو:
(( بحق يس و القران الحكيم و بحق طه و القران العظيم يامن يقدر على حوائج السائلين يامن يعلم مافى الضمير يا منفس عن المكروبين يا مفرج عن المغمومين يا راحم الشيخ الكبير يا رازق الطفل الصغير يامن لايحتاج الى التفسير صل على محمد وال محمد وافعل بى كذا و كذا.))
و بجاى اين كلمه ، حاجات ذكر شود.
سوم - دعاى (( اللهم انت متعالى المكان )) است كه آخر دعاى آنحضرت بوده ، (علامه مجلسى ) فرموده كه زيارت امام حسين و غسل زيارت در اين روز، مستحب است .
بدانكه در اين روز، سنه 60، جناب سيد الشهداء(ع ) وارد (مكه ) شد و چون كوفيان فهميدند كه آنجناب سر از بيعت (يزيد) بر تافته و بجانب (مكه ) شتافته كاغذهاى متواتر و متوالى خدمت آنحضرت نوشتند و او را به (كوفه ) طلبيند، حضرت جواب نامه هاى ايشان را باجناب (مسلم ) روانه كرد، چنانچه در ماه رمضان ، بآن اشاره شد.
شب : 4
نمازش چهل ركعت است در هر ركعت (حمد) يكمرتبه و بيست و پنج مرتبه (توحيد).
روز : 4
در اين روز، سنه 440، شيخ عارف (ابوسعيدبن ابوالخير) وفات كرد: (شيخ بهائى ) فرموده كه او معروف بود به محبت اهل بيت عليهم السلام .
و در اين روز، سنه 683، صاحب اعظم (شمس الدين محمد جوينى ) امامى ، ملقب به (صاحب الديوان ) وزير (هلاكوخان ) شهيد شد و در روز چهارم ذيقعده بحال او فى الجمله ، اشاره شد.
و در اين روز، سنه 694، (سلطان غازان ) بشرف اسلام رسيد و نام خود را (محمد) گذاشت و بسسب اسالم او، قريب صدهزار نفر از عساكر و غيره مسلمان شد و علماى اسلام را انعام بسيار فرمود و آتشكده ها را امر فرمود كه خراب و ويران كردند و بتها را درهم شكستند.
شب : 5
نمازش دوركعت است ، هر ركعت (حمد) و پانصد مرتبه (توحيد) و بعد از نماز، هفتاد مرتبه صلوات .
روز : 5
در اين روز، سنه 4: بنابر روايتى ولادت حضرت امام حسين عليه السلام واقع شده است .
و هم در اين روز، بقول (شهيد) ولادت امام زين العابدين عليه السلام واقع شده است .
(علامه مجلس ) فرموده كه اگر احتياطا امروز و روز سوم راحرمت بدارند و اعمال آنروز را در اين روز، بعمل آوردند خصوصا زيارت ، بهتر است .
و در اين روز، سنه 435، (سلطان الدوله ديلمى ) كه از متصلبين شيعه بوده وفات كرده .
شب : 6
نمازش چهار ركعت است ، در هر ركعت (حمد) يكمرتبه و (توحيد) پنجاه مرتبه .
روز : 6
در اين روز، سنه 573، (ابن الصيفى سعد بن محمد) معروف به (حيص و بيص ) شاعر وفات كرد و در مقابر قريش بخاك رفت و از شعرهاى او است .
(( ملكنا فكان العفو مناسجية
فلما ملكتم سال بالدم ابطح
و از براى او است قضيه معروفه در انشاد آن .(89)
شب : 7
نماز دو ركعت است در ركعت اول ، بعد از (حمد) صد مرتبه (توحيد) و در دوم بعد از (حمد) صد مرتبه (آية الكرسى ).
روز : 7
در روايتى است كه روز ولادت حضرت اميرالمؤ منين عليه السلام بوده ، لكن خلاف مشهور است .
شب : 8
نماز دو ركعت است در ركعت اول (حمد) و (آية آمن الرسول ) تا آخر سوه و پانزده مرتبه (توحيد) و در دوم (حمد) و (آية قل انما انابشر) و پانزده مرتبه (توحيد).
روز : 8
در اين روز، سنه 1137، (سلطان محمد افغانى ) وفات كرد و (سلطان اشرف مردود) بجاى وى نشست و اين در ايامى بود كه با (افاغنه ) به (اصفهان ) ريخته بودند و اصفهان را مسخر كرده و (شاه سلطان حسين صفوى ) را حبس كرده بودند، پس بامر او قريب پانصد حمام و مدرسه و مسجد را خراب كردند و فتنه (افاغنه ) بر اهل (اصفهان ) و ابتلاى بقحط و غلا بيشتر از آنستكه ذكر شود و (آقا هادى ) نجل مرحوم (آخوند ملاصالح مازندانى ) از وضع قحطى (اصفهان ) در آن ايام ، قصه عجيبى نقل كرده و چون خيلى غريب مى نمود، ذكر نكردم .
شب : 9
نمازش چهار ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و ده مرتبه (نصر).
روز : 9
بقولى ولادت حضرت سجاد(ع ) واقع شده .
و در اين روز، سنه 357، (متقى بالله ) خليفه 21 عباسى وفات كرد.
و در اين روز، سنه 481، وفات يافت : (ابوالقاسم عبدالعزيز) معروف به (ابن براج ) فقيه امامى مؤ لف جمله از كتب فقيه مثل (كامل ) و (موجز) و (مهذب ) و غيره ها و او شاگرد (سيد مرتضى ) و (شيخ ) بوده و در (طرابلس ) كه نزديك (بعلبك ) باشد قضاوت داشته و از (دره بهيه ) معلوم ميشود كه از القاب او (حافى ) است ، چنانچه در مبحث نماز ميت فرموده :
(( والخلع للخداء دون الاحتقاء
و سن فى قضائه الحافى الحفاء
و در اين روز، سنه 577، (عبدالرحمن بن محمد) معروف به (ابن الانبارى - نحوى ) وفات كرد و (انبار) در قديم بلدى بوده در جنب فرات ، ده فرسخى (بغداد) و در سابق انبار طعام كسرى بوده .
و در اين روز، سنه 1039، سيلى عظيم در (مكه ) و داخل خانه مكه شد و چهار هزار و دو نفر غرق شدند كه از جمله معلمى بود باسى شاگرد و در روز ديگر كه پنجشنبه دهم باشد، منهدم شد تمام عرض خانه از طرف ميزاب و قريب نصفى هم از طرف طول و اين بود تا روز سه شنبه سوم جمادى الاخره سنه 1040، بقيه خانه را منهدم كردند مگر موضع (حجر الاسود) را دوباره محكم شاختند و كسيكه اساس آنرا بلند كرد و ساخت ، سيد اجل عالم (مرحوم آسيد بن زين العابدين كاشى ) مجاور به (مكه ) تلميذ (ملامحمد امين استرآبادى ) بوده و اين (سيد) در اين باب كتابى نوشته موسوم به (مفرحة الانام فى تاءسيس بيت الله الحرام ) و در آخر كار بدست اهل سنت ، شهيد شد، رحمه الله .
شب : 10
نمازش چهار ركعت ست ، در هر ركعت (حمد) و (آية الكرسى ) و (كوثر) سه مرتبه .
روز : 10
در اين روز، سنه 754، وفات كرد: پسر خواهر (آية الله علامه حلى )، (سيد عميد - الدين ) كه از خانواده علم و صاحب (شرح تهذيب الاصول ) و غيره است و او غير از (عميدالروساء هبة الله ابن حامد)، راوى صحيفه سجاديه و گوينده حدثنا است كه در اول صحيفه است .
شب : 11
نماز هشت ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و ده مرتبه (جحد).
روز : 11
در اين روز، سنه 776، وفات كرد: (محمد بن عبدالرحمن ) معروف به (ابن الصانع حنفى ) صاحب (شرح الفيه ) و (شرح قصيده برده ).
و در اين روز، سنه 1173، وفات كرد: (ملااسمعيل مازندرانى خاجوئى ) صاحب (شرح مدارك ) و غيره در تخته فولاد بخاك رفت .
شب : 12
نمازش دوازده ركعت است در هر ركعت (حمد) و ده مرتبه (الهيكم التكاثر).
شب : 13
دو ركعت نماز كند، در هر ركعت (حمد) و يكمربته سوره (والتين ) و از براى اين شب و دو شب بعد، نمازى است كه در شب سيزدهم رجب ذكر شد.
شب : 14
نمازش چهار ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و پنجمرتبه سوره (والعصر).
شب : 15
شب بسيار مباركى است و فضيلت و اعمال آن زياده از آنستكه ذكر شود و اين شب را (ليلة البرات ) و (ليلة الصك ) و (ليلة المباركه ) و (ليلة الرحمة ) گويند و اين شب بعد از (ليلة القدر) افضل ليالى است و حق تعالى فضل خود را در اين شب به بندگاه عطا ميفرمايد و باحسان خود، گناهان ايشان را ميآمرزد و شبى است كه حق تعالى بذات مقدس ، خود، خود قسم خورده كه سائلى را از درگاه خود رد نكند مگر آنكه معصيتى از خدا بطلبد.
و روايت است كه از اول تا بآخر اين شب از جانب حق تعالى ندا ميرسد كه آيا استغفار كننده اى هست كه طلب آمرزش ‍ كند از گناهان خود، تامن او را بيامرزم . آيا كسى هست كه طلب روزى كند، تا من او را روزى دهم و از جمله بركات اين شب آنستكه سلطان عصر و امام زمان ارواحنافداه در سحر اين شب متولد شده و باعث مزيد شرافت اين ليله مباركه شده و از براى اين شب مبارك ، چند عمل وارد است :
1 - غسل است كه باعث تخيف گناهان ميشود.
2 - احياء اين شب است بنماز و دعا و استغفار، چنانچه امام زين العابدين (ع ) ميكردند.
3 - زيارت امام حسين (ع ) است كه افضل اعمال اين شب و باعث آمرزش گناهان است و هر كه خواهد با او مصافحه كند، روح صد و بيست و چهار هزار پيغمبر زيارت كند آنجناب را در اين شب واقل زيارت آنحضرت آنستكه ببامى يا صحنى گشاده در آيد و بجانب راست و چپ خود نظر كند، پس سر بجانب آسمان كند، پس زيارت نمايد آنحضرترا باين كلمات :
(( السلام عيلك يا ابا عبدالله السلام عليك يابن رسول الله السلام عليك و رحمة اله و بركاته .))
و هر كس هر كجا كه باشد، در هر وقت كه آنحضرت را باين كيفيت زيارت كند، اميد است كه ثواب حج و عمره براى او نوشته شود و از براى امام حسين عليه السلام در اين شب دو زيارت مخصوصه است : يكى همان زيارت اول رجب و ديگر زيارت مختصرى است كه (كفعمى ) از حضرت صادق نقل كرده و اول آن (الحمدلله لعلى العظيم ) است و ما هر دو زيارت را در (هديه ) ايراد كرديم .
4 - بيتوته در زمين (كربلا) و خواندن هزار مرتبه (قل هوالله ) و هزار مرتبه استغفار و هزار مرتبه (الحمدلله ) پس چهار ركعت نماز كند و در هر ركعتى هزار مرتبه (آية الكرسى ).
5 - خواندن اين دعا كه بمنزله زيارت امام زمان عليه السلام است :
(( اللهم بحق ليلتا هذه و مولودها، الخ ‌)) .
6 - بخواند: (( اللهم اقسم لنامن خشيتك ، الخ ‌)) .
7 - بخواند: (( الله انت الحى القيوم العلى العظيم )) .
8 - بخواند صلوات هر روز را كه در وقت زوال ميخواند.
9 - خواندن دعاى كميل است كه در شبهاى جمعه نيز خوانده ميشود.
10 - صد مرتبه (سبحان الله ) و صد مرتبه (الحمدالله ) و صد مرتبه (الله اكبر) و صد مرتبه (لااله الاالله ) كه سبب آمرزش گناهان و بر آمدن حوائج است .
11 - بعد از نماز خفتن دو ركعت نماز كند در ركعت اول ، (حمد) و (قل ايهاالكافرون ) و در دوم ، (حمد) و (توحيد) بخواند و بعد از سلام تسبيح حضرت زهرا را بگويد بعكس تريبت مشهور، پس بگويد: (( يامن اليه يلجاء العباء فى المهمات ، الخ ‌)) .
12 - (شيخ ) و (كفعمى ) فرموده اند، بخواند در اين شب : (( الهى تعرض لك فى هذا الليل المتعرضون )) ، الخ و اين دعائى است كه در عقب نماز شفع وارد شده است .
13 - بخواند بعد از هر دو ركعت از نماز شب و شفع و بعد از مفرده وتر، دعاهائى را كه (شيخ ) و (سيد) در (مصباح ) و (اقبال ) ذكر كرده اند.
14 - بجا آورد سجدات و دعواتى را كه (شيخ ) و (سيد) از رسول خدا، روايت كرده اند.
15 - نماز جعفر را بجا آورد، چنانچه (شيخ ) از حضرت رضا عليه السلام روايت كرده است .
16 - بجا آورد نمازهاى اين شب را و آنها بسيار است :
از جلمه چهار ركعت ما بين مغرب و عشا در هر ركعت (حمد) و ده مرتبه (توحيد) و بعد از نماز ده مرتبه (يارب اغفرلنا) و ده مرتبه (يارب ارحمنا) و ده مرتبه (يارب تب علينا) و بيست و يك مرتبه (توحيد) و ده مرتبه (( سبحان الله الذى يحى الموتى و يميت الاحياء و هو على كلى شى قدير.))
و از جمله چهار ركعت نماز است كه سى نفر از اصحاب حضرت صادق (ع ) از آن حضرت روايت كرده اند، در هر ركعت بعد از (حمد) صد مرتبه (توحيد) بخواند و بعد از نماز بخواند:
(( اللهم انى اليك فقير و من عذابك خائف و بك مستجير رب لاتبدل اسمى ولا تغير جسمى رب لاتجهد بلائى و (رب خ ل ) لاتشمت بى اعدائى اعوذ بعفوك من عقابك و اعوذ برحمتك من عذابك و اعوذ برضاك من سخطك و اعوذبك منك جل ثنانك انت كما اثنيت على نفسك و فوق ما يقول القائلون فيك .))
اگر در هر ركعت ، (توحيد) را پنجاه مرتبه بخواند نيز خوب است چه آنكه با بنطريق نيز روايت شده و مطابق هم ميشود با نماز اميرالمؤ منين (ع ) و دويست و پنجاه مرتبه (توحيد) در هر ركعت هم روايت شده است .
و از جمله صد ركعت نماز است در هر ركعت (حمد) يكمرتبه و (توحيد) و ده مرتبه .
و از جمله چهار ركعت نماز و دعائى است كه در نزد قبر امام حسين عليه السلام در اين شب بايد خوانده شود.
و از جمله ده ركعت نماز است نزد قبر آنحضرت هر ركعت به (حمد) و ده مرتبه (اخلاص )، پس پناه ببرد بخدا از آتش .
و از جمله ده ركعت نماز است در هر ركعت (حمد) و ده مرتبه (توحيد) بخواند، پس بسجده رود و در سجده بگويد:
(( اللهم لك سجد سوادى و خيالى (جنانى خ ل ) و بياضى ياعظيم كل عظيم اغفرلى ذنبى العظيم فانه لا يغفره (و انه لايغفر خ ل ) غيرك يا عظيم .))
و نمازهاى ديگر نيز نقل شده و در آنچه ما ذكر كرديم ، كفايت است .
روز : 15
در اين روز، سنه 255، ولادت با سعادت امام زمان : حضرت حجة بن الحسن ، صاحب الامر عليه السلام واقع شده .
(شيخ صدوق ) از (حكيمه ) دختر حضرت جواد عليه السلام روايت كرده كه فرموده : فرستاد بنزد من امام حسن عسكرى عليه السلام و فرمود كه اى عمه ! افطار خود را نزد ما قرار بده ، همانا امشب شب نيمه شعبان است و خداوند تبارك و تعالى ظاهر ميكند در اين شب ، حجت را و او است حجت او در زمين .
گفتم : از كدام زن ؟
فرمود: از (نرجس ).
گفتم : بخدا قسم ، خدا مرا فداى تو گردند، در او اثر حملى نيست .
فرمود: همانستكه گفتم بتو.
(حكيمه ) گفت : پس وارد شدم بر (نرجس ) چون سلام كردم و نشستم ، آمد كه كفش از پاى من در آورد، بمن گفت اى سيده من ! چگونه است حال شما؟
گفتم : توئى سيده من و سيده اهل من ، اين كلمه را از من بعيد دانست و گفت : اين چيست كه ميفرمائى از عمه !
گفتم : از دختر جان من ! خداوند عالم ، در اين شب بتو پسرى خواهد كرامت كرد كه سيد دنيا و آخرت باشد، پس ‍ (نرجس ) نشست و از اين مطلب شرمش آمد، پس من نماز خود را گذاردم و چون از نماز عشاء فارغ شدم ، افطار كردم و خوبيدم چون دل شب شد، برخواستم بنماز شب و چون از نماز فارغ شدم ، ديدم (نرجس ) هنوز در خواب است و حادثه اى هم بر او رخ نداده ، پس نشستم مشغول تعقيب شده ، پس خوابيدم دوباره فزعناك از خواب برخواستم باز (نرجس ) در خواب بود، پس برخواست و مشغول نماز شب شد و من چون آثارى در (نرجس ) نديدم در دلم چيزى گذشت كه صداى حضرت عسكرى عليه السلام بلند شد كه اى عمه ! تعجيل منما، امر ولادت نزديك شد، من شروع كردم بخواندن (الم سجده ) و (يس ) كه ناگاه (نرجس ) بحالت فزع بر خواست ، من نزديك او شدم و گفتم : اسم الله عليك ، آيا در خودت چيزى احساس ميكنى ؟
گفت : بلى اى عمه !
گفتم : قلب خود را جمع كن ، اين علامت همانستكه بتو گفتم ، پس مرا و (نرجس ) را سستى خواب گرفت و وقتى بيدار شديم كه آنمولود مسعود بدنيا آمده بود، پس جامه را از روى او برداشتم ، ديدم كه در سجده است و مناحد خود را بر زمين گذاشته ، پس او را در بر گرفتم ، ديدم نظيف و پاكيزه است ، پس صداى پدرش بلند شد كه اى عمه ! بياور پسرم را. من بردم او را بنزد آنحضرت ، پس آنجناب دستهاى خودرا در زير ران و كمر او گذاشت و قدمهاى او را بر سينه خود نهاد، پس زبان خود را در دهان او گذاشت و دست بر چشم و گوش مفاصل او ماليد و فرمود: اى پسرك من ! تكلم كن ، حضرت حجة گفت :
(( اشهدان الااله الاالله وحده لا شريك له و اشهدان محمدا رسول الله ))
پس صلوات فرستاد بر اميرالمؤ منين (ع ) و ساير ائمه تا پدر بزرگوار خود و ساكت شد. امام حسن ، فرمود: اى عمه ! ببر او را بنزد مادرش تا سلام كند بمادرش و دوباره او را بياور. من بردم او را نزد مادرش ، چون سلام كرد بر او، برگردانيدم او را بخدمت پدرش . حضرت فرمود: اى عمه ! چون روز هفتم شد بنزد ما بيا.
(حكيمه ) گفت : چون داخل صبح شدم ، رفتم خدمت حضرت امام حسن تا سلام كنم بر او، پرده را پس كردم تا سيد خود، حضرت حجة ، را به بينم ، او را نديدم . گفتم فدايت شوم كجا شد؟ فرمود: سپرديم او را بآنكه سپرد باو مادر موسى ، موسى را، چون روز هفتم شدت خدمت آنحضرت رسيدم و سلام كردم و نشستم . آنجناب فرمود: پسرم را بياور نزد من ، پس آنمولود را در ميان خرفه گذاشته بخدمت پدرش بردم باز مثل روز اول كرد با او، پس زبان در دهان او گذاشت مثل آنكه او را بشير يا عسل غذا بدهد، پس فرمود: تكلم كن اى پسر من !
حضرت حجة ، شهادت گفت و صلوات بر رسول و اميرالمؤ منين و ائمه فرستاد تا پدر بزرگوارش ، پس اين آيت مبارك از قرآن تلاوت كرد:
(( بسم الله الرحمن الرحيم و نريد ان نمن الى قوله تعالى ، ماكانوايحذرون .))
و در اين روز، سنه 237، وفات كرد: (اسحق بن ابراهيم ) معروف به (ابن راهويه ) استاد (بخارى )، (مسلم ) و (ترمذى ) و مشهور بحفظ حديث و فقه .
و دراين روز، سنه 329، شيخ جليل معظم (ابوالحسن على بن محمد سمرى ) كه آخر نواب امام عصر(ع ) بود، وفات كرد، قبر شريفش در بغداد نزديكى قبر (شيخ كلينى ) است و سال وفات اين بزرگوار، سال تناثر نجوم بوده و بسيارى از علماء و محدثين شيعه در آنسال ، بعالم بقا ارتحال نمودند كه از جمله : شيخ اجل اقدم (على بن بابويه قمى ) بوده و در آنسال ابتداى غيبت كبرى شد وتا آنزمان قريب هزار سال و كسرى است كه غيبت امام طول كشيده و اين نور عالمتاب از انظار، محجوب گشته و ما منتظر فرج هستيم و در توقيع شريف عسكرى است براى (على بن بابويه قمى ):
(( و عليك بالصبر و انتظار الفرج فان النبى صلى الله عليه و آله قال : افضل الاعمال امتى انتظار الفرج )) .
از خدا خواهيم تعجيل فرج را همانا بسيارى از دلها را شك وريب فرا گرفته و در اين روز، سنه 476، نمتولد شد: (قاضى عياض مغربى ) شارح (صحيح مسلم ) و (سيد عميد الدين ) پسر خواهر (علامه حلى ) در سنه 681.
شب : 16
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و يك مرتبه (آية الكرسى ) و پانزده مرتبه (توحيد).
شب : 17
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و هفتاد و يك مرتبه (توحيد) و بعد از نماز هفتاد مرتبه استغفار.
شب : 18
نمازش ده ركعت است در هر ركعت (حمد) و پنجمرتبه (توحيد).
روز : 18
در اين روز، سنه 321، عالم فاضل اديب (ابوبكر محمد بن الحسن ) معروف به (ابن دريد) صاحب (جمهره ) در لغت ، در (بغداد) وفات كرد و او از علماء شيعه است و (ابن شهر آشوب ) او را از شعراء اهل بيت شمار كرده و از حفظ او نقل شده كه هرگاه ديوان شعرى بر او ميخواندند بيكمرتبه او از اول تا بآخر از برميكرده و اين امر غريبى است و اتفاقا در همانروز (عبدالله بن محمد) معروف به (ابوهاشم جبائى )(90) وفات يافت ، مردم گفتند: (( مات علم اللغة و الكلام بموت ابن دريد و ابى هاشم )) .
و اين نظير آنستكه در يكروز (كسائى ) و (محد بن الحسن شيبانى ) فقيه ، در (رى ) وفات كردند هارون الرشيد گفت : (( دفنا الفيقه و العربية بالرى ))
و همچنانكه (كثيرعزه ) و (عكرمه ) مولى (ابن عباس ) در يك روز وفات كردند، مردم گفتند: (( مات افقه و اشعر الناس ))
(ابوهاشم ) و پدرش (ابوعلى ) از بزرگان معتزله ميباشند و در كتب كلاميه ، عقايد ومذاهب ايشان مذكور است .
شب : 19
نمازش دوركعت است در هر ركعت (حمد) و پنج مرتبه (آية قل اللهم ).
روز : 19
(شيخ بهائى ) گفته در اين روز، سنه 6، (غزوه بنى المصطلق ) واقع شده و در (ناسخ التواريخ ) اين غزوه را در سال پنجم ذكر كرده است .
شب : 20
نمازش چهار ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و پانزده مرتبه سوره (نصر).
شب : 21
نمازش هشت ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و (توحيد) و (معوذتين ).
روز : 21
در اين روز، سنه 506، متولد شده (ابو سيعد عبدالكريم بن محمد سمعانى مروزى ) شافعى مورخ نساب ، صاحب انساب و تواريخ مشهوره و تذئيل تاريخ (بغداد) و غيره ها.
شب : 22
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و يكمرتبه (جحد) و پانزده مرتبه (توحيد).
روز : 22
در اين روز، سنه 588: شيخ اجل اعظم قطب المحدثين (محمد بن على بن شهر آشوب سروى مازندرانى ) صاحب (مناقب ) و غيره وفات يافت و در بيرون (حلب ) در بلاى كوه معروف به (جبل جوشن ) بخاك رفت در همانجائيكه مشهد السقط و قبر (ابن منير) شاعر امامى و (ابن شهر آشوب ) از شيوخ شيعه است ولكن علماء عامه نيز بفضل او معترفند و او را تجليل كرده اند و در تراجم حال او را نوشته اند و بكثرت علم و عبادت و خشوع و تهجد، او را ستوده اند و نقل شده كه هميشه باطهارت بوده و گاهيكه (مناقب ) را مينوشته هزار كتاب مناقب نزد او جمع بوه با اين بضاعت تمام در اول كتاب (مناقب ) ميفرمايد:
(( مالى و للتصنيف و التاءليف مع قلة البضاعة وعظم شاءن هذه الصناعة ))
شب : 23
نمازش سى ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و يكمرتبه سوره (اذا زلزلت ).
روز : 23
در اين روز، سنه 304، (سيد ابو محمد اطروش حسين بن على بن الحسين بن عمر الاشرف بن امام زين العابدين ) در (آمل ) وفات كرد و اين سيد جليل معروف به ناصر كبير و جدامى (سيدين ) است و (زيديه ) را باو اعتقاد تمامى است و از (تفسير كبير) او بسيار نقل ميكنند.
(( قال ابن ابى الحديد: هوشيخ الطالبين و عالمهم و زاهدهم واديبهم و شاعر هم ملك بالاد الديلم و اجبل و لقب بالناصر للحق و جرت له حروب عظيمه مع السامانيه و توفى بطبرستان )) (سنه 304)
و در اين روز، سنه 334، (مستكفى بالله ) خليفه 22 عباسى را از خلافت خلع كردند و با (مطيع لله ) بيعت كردند. (احمد بن بويه ديلمى ) چشمان (مستكفى ) را كور نمود، پس در بغداد سه خليفه كور، جمع شدند: (قاهربالله )، (متقى بالله ) و (مستكفى بالله ) و اين هر سه ، بكمال ذلت زندگانى ميكردند.
و در اين روز، سنه 817: متولد شد (عبدالرحمن ابن احمد فارسى ) ملقب به ملاجامى شيخ الاسلام اهل سنت صاحب (نفحات ) و (شرح كافيه ) و غيره ها و از جمله اشعار او است :
اى مغبچه دهر بده جام ميم
كامد ز نزاع سنى و شيعه قيم
گويند كه جاميا چه مذهب دارى
صد شكر كه سگ سنى و خرشيعه نيم
و از نوادر او است كه وقتى اين بيت ميخواند:
بسكه در جان فكار و چشم بيدارم توئى
هر كه پيدا ميشود از دور پندارم توئى
شخصى گفت بلك خرى پيدا شود، گفت : باز پندارم توئى .
شب : 24
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و ده مرتبه سوره (نصر).
شب : 25
نمازش ده ركعت است ، درهر ركعت (حمد) يكمرتبه (الهيكم التكاثر).
روز : 25
در اين روز، سنه 105، (يزيد بن عبدالملك مروان ) وفات و اين (يزيد) سبط (يزيد بن معاويه ) است و بعد از عمر بن عبدالعزيز بتخت نشست و تا مدت چهل روز بسيره (عمر) رفتار ميكرد، آنگاه چهل نفر مشايخ (شام ) نزد او آمدند و قسم ياد كردند كه خلفا را در آخرت ، حساب و عقابى نيست . (يزيد) فريفته گرديد و از سيرت (عمر) دست كشيد و نقل شده كه غلبه كرده بود بر او محبت جاريه اى (حبابه ) نام و پيوسته با او در عيش و عشرت بود، تا وقتى كه (حبابه ) بمرد، (يزيد) از مرگ او سخت غمگين شد و عيشش منقص و عقلش ‍ ناقص شد و امر كرد كه مرده (حبابه ) را دفن نكنند و پيوسته او را ميبوسيد و ميبوئيد تا آنكه بدن (حبابه ) متعفن شد و گنديد و مردمان خليفه را بر اين كار عيب كردند اذن داد دفنش كردند و خود بر سر قبر او مقيم شد و بقولى دوباره امر كرد جيفه گنديده او را از گور بيرون آوردند و بالجمله بعد از پانزده روز از مرگ (حبابه ) يزيد نيز بمرد.
و در اين روز، سنه 137، (ابو مسلم مروزى ) بامر (منصور) مقتول شد و (ابو مسلم ) همانستكه بنى عباس ‍ بسعى و كوشش او بدولت و خلافت رسيدند و مردى بوده بصفت حزم و بطش معروف و بسيار سفاك و خونريز بوده ، چنانچه عدد مقتولين او را كه جبرا كشته بود: ششصد هزار، شماره كرده اند.
شب : 26
نمازش ده ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و ده مرتبه (آيه آمن الرسول ).
شب : 27
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد) ده مرتبه سوره (اعلى ).
روز : 27
در اين روز، سنه 352، (حسن بن محمد) معروف به (مهلبى ) وزير (معزالدوله ديلمى ) وفات كرد و او از احفاد (مهلب بن ابى صفره زادى ) است و پيش از آنكه بمرتبه وزارت برسد در كمال فقر وفاقه زندگى ميكرده بحيديكه تمنى مرگ كرده و گفته :
(( الا موت يباع فاشتريه
فهذا العيش ملا خيرفيه ))
شب : 28
نمازش چهار ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و يكمرتبه (توحيد) و (معوذتين ).
روز : 27
روزه اينروز و دو روز بعد كه متصل شود بماه رمضان ثواب بسيار دارد و اما آنكه وارد شده كه نفريق بايد كرد، بين شعبان و ماه رضمان بافطار يك روز، يا دوروز، شايد براى آن كس باشد كه جميع شعبان را روزه ميگيرد براى آنكه ضعف پيدا نكند در روزه مستحب براى روزه واجب ، نه براى كسيكه روزه نگرفته تمام شعبان را بلكه سه روز آخر را روزه ميگيرد كه وصل كند بشهر رمضان و خود را پاك كند و مهيا نمايد براى ماه مبارك و بدانكه در مثل چنين روزى ، رسولخدا صلى الله عليه وآله ، (بلال ) را فرمود كه مردم را ندا كند تا جمع شوند چون جمع شدند، آنحضرت به منبر تشريف برد و از فضيلت ماه رمضان بيان فرمود.
شب : 29
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد) يكمرتبه و هر يك از (الهيكم )، (توحيد) و (معوذتين ) ده مرتبه .
شب : 30
نمازش دو ركعت است ، در هر ركعت (حمد) و ده مرتبه (سبح اسم ربك الاعلى ) و بعد از سلام صد مرتبه : (( اللهم صلى على محمد و آل محمد )) .
(شيخ ) از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده كه آنجناب در شب آخر شعبان و شب اول ماه رمضان ، اين دعا مى خوانند:
(( اللهم ان هذا الشهر المبارك ، الخ )) .

- نظرات (0)

اعیادشعبانیه مبارک

- نظرات (0)

ماه شعبان

- نظرات (0)